Slika je pojedinačno umetničko delo koje je slobodno ili je povezano sa arhitekturom ali i slikarstvo kao likovna disciplina koja se razlikuje u svome shvatanju (apstraktna, figurativna i monumentalna) a po sadržaju (figuralna, portretna, žanrovska, pejzaž, mrtva priroda, mitološka, crkvena i svetska), po funkciji (slobodna i primenjena), po materijalu i tehnici (zidna u koju spada; mozaika, stakloslikarstvo, slikanje okačenih slika, slikanje na dasci, platnu, minijature, freska, (slikanje al seko) uljano slikarstvo, tempera, gvaš, pastel, akvarel, i slično.

Mona Lisa je jedna od najpoznatijih slika na svetu

Tehnika i stilovi

uredi

Za vreme svoje istorije slikanje je beležilo nekoliko značajnih formi i tipičnih tehnika. Tehnike koje su karakteristične za crtanje i crtež su osnov za oslikavanje osim najnovijih avangardnih formi. Freska je dosezala svoj vrhunac u kasnom srednjem veku i početkom renesanse jeste slikarska aplikacija na suvu ili vlažnu podlogu zidnog maltera. Slikanje temperom se sastoji od slikanja praškom u boji koje se meša sa žumancetom od jaja i njegovom aplikacijom na pripremljenu površinu koja se obično sastoji iz drvenog panela koji je prekrivan platnom. Smatra se da je slikarstvo u ulju koje je potisnulo temperu, razvijeno od strane braće Huberta i Jan van Ajka u flamanskom slikarstvu. Najverovatnije je i ova tehnika bila otkrivena mnogo ranije. Glazurisanje, enkaustika (metoda oslikavanja pomoću voska), gvaš, grisaile (slikanje sivom bojom na sivu pozadinu), i akvarel spadaju u dalje vrste tehnike slikarstva. Upotreba akrilnih boja se u poslednje vreme jako raširilo i postalo je popularno.

Knjižno slikarstvo

uredi

Ovo je uopšteni naziv za ceo red rukom oslikanih i opremljenih posebnih svitaka i uvezanih knjiga (kodeksa) koji se sastoje od velikih inicijala, krajeva knjige i međutekstualnog prostora ispunjenih ornamentalnim prikazima biljnog i životinjskog porekla i ilustrovanim karakterima slikara koji je gotovio knjižno slikarstvo od 11. veka koji je nazivan iluminatorom za razliku od pisara teksta knjige koji je nazivan skriptorom ili rubrikatorom i koji je pisao tekstove u knjizi. U knjižnom slikarstvu je bila u upotrebi slikarska tehnika kistom i bojom u prahu koje su bile pomešane sa nekim lepkom ili spojnim sredstvom od jaja (tempera od jaja). U upotrebi su bili i ornamenti i slike koje su se koristile perom i boja koja je dobivena iz gareži. Važan deo slike bila je i pozadina koja je bila pozlaćena kao i pozlaćena slova i delovi ilustracije koje se dobijalo lepljenjem folija na specijalno pripremljenu pozadinu koja se lepila na ovu pozadinu sa gladilicom koja je bila napravljena od kosti.

Primeri

uredi

Vidi još

uredi

Spoljašnje veze

uredi