Spisak vizigotskih kraljeva
списак на Викимедији
Spisak vizigotskih kraljeva obuhvata vladare Vizigota, germanskog naroda iz poznog antičkog i ranog srednjovekovnog razdoblja, od sredine 4. do početka 8 veka.
Rani kraljevi
uredi- Valija (415—419)
- Teodorik I (419—451)
- Torismund (451—453)
- Teodorik II (453—466)
- Eurih (466—484)
- Alarih II (484—507)
Godine 507. u bici kod Vujea, franački kralj, Hlodoveh, uništio je Vizigotsko kraljevstvo u Tuluzu, a nekoliko godina kasnije, spaljuje i uništava i sam Tuluz. Vizigotski posedi severno od Pirineja se svode na Septimaniju, oblast koja je obuhvatala nekoliko gradova uključujući i Tuluz, ali zato na veći značaj dobijaju severne provincije Hispanije.
Arijansko kraljevstvo nakon propasti Tuluza
uredi- Regenstvo Teodorika Velikog u ime svog unuka, Amalariha (511—526)
Filiokvističko kraljevstvo sa prestonicom u Toledu
uredi- Rekared I (586—601), potkralj u Narbonensisu do 586. godine i prvi filiokvistički kralj, od 589. godine.[1]
- Liuva II (601—603)
- Viterih (603—610)
- Gundemar (610—612)
- Sisebut (612—621)
- Rekared II (621)
- Svintila (621—631)
- Sisenand (631—636)
- Hintila (636—640)
- Tulga (640—641)
- Hindasvint (641—649)
- Rekesvint (649—672)
- Vamba (672—680)
- Ervig (680—687)
- Ergika (687—701)
- Vitica (701—710)
- Roderih (710—711)
Kraj
uredi- Agila II (710—714), vladao u Tarakonensisu i Septimaniji)
- Opa (712), verovatno Roderihov i Agilin protivnik
- Ardo (714—720), vladao u Septimaniji
Uzurpatori
urediVidi još
uredi
Reference
uredi- ^ Vizigotska kraljevina nikada nije pripadala pravovernom hrišćanstvu, pošto je 589. godine iz arijanske jeresi prešla pravo u filiokvističku jeres, oličenu u nepravilnom učenju o dvostrukom ishođenju Svetog duha.
Literatura
uredi- Samardžić, N. Istorija Španije, Plato, Beograd, 2005.