Sretenjski marš
Sretenjski marš manifestacija koju je februara 2019. godine pokrenulo udruženje Srbski Svetionik iz Beograda u slavu besmrtnog Vožda Karađorđa i njegovih hajduka koji su 1804. godine kod Aranđelovca započeli borbu za oslobađanje od viševekovnog turskog robstva i stvaranje moderne srbske države. Početna tačka Sretenjskog marša je naselje Orašac, odakle se pešači 18 km preko sve do grada Topole. Marš je prilagođen tako da i deca starija od 8 godina mogu da učestvuju u ovakvim događajima.
Organizator uredi
Pokretač Sretenjskog marša je udruženje Srbski Svetionik, koje u svojim programskim ciljevima ima upisano širenje nacionalne svesti i čuvanje naše tradicije i nasleđa, a jedan od načina delovanja udruženja je organizacija marševa. Tako da pored ovog marša Srbski Svetionik organizuje još nekoliko marševa.
Motiv uredi
Motiv za održavanje ovog marša jeste oživljavanje junaka iz Prvog ustanka i čuvanje sećanja na hajduke koji su u proleće 1804. godine posle više stoleća započeli borbu protiv Turaka Osmanlija i njihovog terora koji su sprovodili 400 nad hrišćanskom rajom: Trećina prinosa, Danak u krvi, Prva bračna noć itd. Zbog toga što obrazovni sistem Srbije već decenijama malo poklanja pažnje junacima Prvog srbskog ustanka stvoren je ovaj marš kako bi pokolenjima koja dolaze osvetljavao put.
Datum održavanja uredi
Datum održavanja je uvek sredina Februara meseca i mora biti nedelja... uglavnom je to treća nedelja u februaru mesecu.
Maršruta uredi
Početna tačka Sretenjskog marša je mesto Orašac u aranđelovačkoj opštini u srcu Šumadije, kod spomenika Đorđu Petroviću, a onda se preko Aranđelovca ide pešaka sve do Topole i završava se u crkvi Presvete Bogorodice koju je podigao sam Karađorđe 1811. godine.
Hronologija marša uredi
Prvi Sretenjski marš uredi
Prvi Sretenjski marš je održan u nedelju 17. februara 2019. godine kada je Srbski Svetionik najavio ovaj događaj i učesnici su došli iz Valjeva, Beograda, Opova, Vranja, Niša, Aranđelovca...itd. Broj učesnika je bio oko 60 ljudi, od čega je bilo petoro dece mlađe od 12 godina. U samom Orašcu je položen venac od strane dečice, dok su učesnici obišli Marićevića Jarugu i onda je Aleksandar Alempijević, rezervni oficir Vojske Srbije održao istorijski čas o dešavanjima koja su prethodila Prvom ustanku, kako se sam ustanak odvijao i kako je na kraju propao u jesen 1813. godine. Učesnici su onda započeli pešačenje prema Aranđelovcu i u koloni trotoarom stigli do tamo kada je napravljena jedna pauza. Nakon čega je nastavljeno dalje prema Topoli sa još jednom pauzom u prirodi. U Topolu se stiglo za dana oko 15 sati, kada je Alempijević održao i drugi istorijski čas o životopisu Vožda Karađorđa ispred spomenika u dvorištu crkve Presvete Bogorodice. Ispred organizatora Milan Čučković je podelio medalje onima kome je ovaj marš bio podvig - deca osnovnoškolskog uzrasta. Nakon toga je upriličen ručak u obližnjem restoranu sa vojničkim pasuljom, a nastavilo se sa druženjem učesnika.
Drugi Sretenjski marš uredi
Drugi Sretenjski marš je održan u nedelju 16. feburara 2020. godine sa malo drugačijom maršutom, negoli na prvom maršu. Učesnici su došli iz: Niša, Vranja, Valjeva, Beograda, Opova, Sremske Mitrovice, Požege, Čačka, Šapca, Petrograda itd. Samo okupljanje je počelo oko 08:30 sati u Orašcu, kod crkve Vaznesenja Gospodnjeg, kada se i najveći broj učesnike okupio. Pre samog marša bila je liturgija, koju je Otac Milisav služio, a pojci su za pevnicom pojali u slavu Božju, ali i junaka Prvog ustanka, koji su se borili protiv turskog jarma. Kasnije su učesnici Sretnjskog marša otišli do Marićevića Jaruge, gde je kustos Ivan održao istorijski čas, a najmlađi učesnici su položili venac na spomen obeležje. Kasnije se obišao i muzej, a onda i osnovna škola. Oko 11 sati učesnici su pošli pešaka u pratnji saobraćajne policije SUP Aranđelovac, i uz dve pauze laganim hodom stigli do Topole, gde se ovaj put sa južne strane grada ušlo i sve do crkve Rođenja Presvete Bogorodice. Tamo je crkvenjak održao besedu o crkvi, ustanku, Voždu Karađorđu, podelama i sukobima "Obrenovići-Karađorđevići", podizanju spomenika itd. Nakon svega organizator je pozvao učesnike u obližnji restoran na ručak. Ovaj marš kako mnogi učesnici rekoše, spada u jedan od najlepših marševa koje je udruženje Srbski Svetionik organizovalo, jer je sjedinjena fizička aktivnost, sa istorijskim časovima i duhovnim notama.