Stadion Poljud
Stadion Poljud je višenamenski stadion u Splitu, Hrvatska. Nalazi se u kvartu Poljud. Izgrađen je 1979. godine u sklopu izgradnje sportskih objekata VIII mediteranskih igara. Autor projekta je hrvatski arhitekt Boris Magaš.
| Stadion Poljud | |
|---|---|
 Stadion Poljud | |
| Mesto | Split,  Hrvatska |
| Izgradnja | 1979. |
| Otvoren | 1979. |
| Vlasnik | Grad Split |
| Kapacitet | 34.183 |
| Podloga | trava |
| Arhitekta | Boris Magaš |
| Dimenzije | 105 x 68 m |
| Korisnici | |
 HNK Hajduk Split Fudbalska reprezentacija Hrvatske | |
Sa svojih 630 reflektora, što ga čini jednim od najbolje osvijetljenih stadiona na svijetu, noću izgleda kao spušteni svemirski brod.
Kombinacija je to čelika i poluprozirnog leksana, ima raspon unutrašnjeg luka 215 m, sa slobodno letećim lukom od 45 m. 20 mostova vodi u stadion čiji je kapacitet 34,183 ljudi. Za punjenje svih sjedećih mjesta Poljuda potrebno je 5,4 minute.
Linija školjke stadiona varira u brojevima redova, najveća dubina gledališta iznosi 54 reda, na sjevernoj tribini je 27. Zapadni i istočni dio identični su u osnovnim dimenzijama. Lože za novinare i reporter mogu se organizovati zavisno o vrsti takmičenja (atletika ili fudbal). Kabine za radio i TV-prenos nalaze se ispod krova zapadne tribine. U prizemlju zapadnog dijela su 2 svlačionice za 1. fudbalere, soba za masažu, sauna i ostale svlačionice, ambulanta za doping nadzor, velika dvorana za treninge sa vještačkom travom, teretana, dvorana za individualan rad, oružar, praonica, ekonomat i servisni prostori. Na prvoj etaži su saloni dnevnog boravka sa terasom, mali salon, trofejna dvorana, dvorana za konferencije i intervjue, salon počasne lože sa 114 mjesta, 15 dvokrevetnih soba za karantenu. U spoljnom dijelu 2. etaže je uprava objekta s 10 kancelarijskih prostora, u unutrašnjem dijelu je pres-centar, direktno povezan s novinarskim tribinama iza počasne lože.
U spoljnim prostorima stadiona su 2 pomoćna fudbalska terena od kojih 1 ima rasvjetu za noćne utakmice; poligon za trening fudbalera (60×40), četvorostruka atletska staza za zagrijavanje, 140 m dužine. Ispod istočne tribine gornje 2 etaže namjenjene su komercijalnim kancelarijskim sadržajima, a donji dio sadrži skladišne prostore.
Glavno igralište pokriveno je prirodnom travom, dimenzije 105×68 m, te je osposobljeno i za atletska takmičenja u svim disciplinama i pokriveno je sintetičkom masom tartanom.
Tu se 1990. održalo Evropsko prvenstvo u atletici. Padali su rekordi, pa i svjetski. Francuska štafeta na 4×100 m srušila je svjetski rekord rezultatom 37,79. Podijeljeno je 165 medalja, 125 puta su se u vazduh digle pobjedničke zastave, te su se odsvirale 43 himne. Bilo je prisutno čak 1200 novinara iz cijelog svijeta. Svjetla sportske atletske Evrope bila su uperena prema Poljudu. No, i desetak godina ranije, na Međunarodnom atletskom mitingu, nastupali su brojni veliki atletičari kao Akerman, Simeoni, Bijer, Menea, dok je slavna Rut Fuks 1980. bacila koplje do novog svjetskog rekorda - 69,96 m.
Stadion je uticao na arhitektonske vizure brojnih svjetskih stadiona u Italiji, Japanu (Kobe) i Maleziji.
Prvobitno je bio kapaciteta za 50.000 gledalaca, sa zapadnim i istočnim gledalištem koje je imalo „sjedenje“, dok je sjeverno, jugoistočno i jugozapadno gledalište bilo „stajanje“. „Čisti“ jug je bio za semafor i dekorativnu fontanu i zelenu površinu; koristio se kao pozornica.
Ipak, i ti prostori su bili iskorišteni, betonski rub ograde od stadiona pored semafora kao i sva stepeništa, kada je postavljen rekord posjećenosti ovog stadiona 1982. godine, na utakmici Hajduk-Dinamo 1:2, tada je zabilježeno 65.000 posetilaca.
