Tradicionalna izrada violina u Kremoni
Tradicionalna izrada violina u Kremoni (ital. Liuteria)[a] je veoma cenjen zanat koji se sastoji u izradi i obnavljanju gudačkih (violina, viola, violončela, kontrabasa i dr.) i žičanih instrumenata (gitara, bas, madolina i dr.). Za to, violinisti pohađaju specijalne škole zasnovane na bliskom odnosu između mentora i štićenika, pre nego što pristupe šegrtovanju u lokalnim radionicama, gde, u beskrajnom procesu, nastavljaju da vežbaju i usavršavaju svoje tehnike. Kao temelj identiteta Kremone, i ključna uloga u društvenim i kulturnim dešavanjima grada, tradicionalna proizvodnja violina u Kremoni upisana je na Uneskovu listu nematerijalne svetske baštine u Evropi 2012. godine. [1]
| Tradicionalna izrada violina u Kremoni | |
|---|---|
 Tradicionalna izrada violina u Kremoni | |
| Nematerijalno kulturno nasleđe | |
| Region | Italija |
| Svetska baština Uneska | |
| Unesko oznaka | 00719 |
| Datum upisa | 2012 |
| Lokacija upisa | Traditional violin craftsmanship in Cremona |
Istorija uredi
Veštine i umetnost proizvodnje violine gotovo da se nisu promenile od klasične ere proizvodnje violine u Italiji, u 16. i 17. veku. Tokom renesanse, u Italiji se dogodila provala novih proizvođača violina. Mnoge radionice su osnovane prvo u Breši, a potom u Kremoni, koja je postala glavni centar proizvodnje violine u 17. i 18. veku. Upravo u radionici Andrea Amatija (oko 1505-1577), sredinom 16. veka, nastao je oblik instrumenta koji danas poznajemo kao violina. [2] Najpoznatiji proizvođači gudačkih instrumenata bili su Antonio Stradivari i Giuseppe Guarneri del Gesù iz Kremone i Gasparo da Salò i Giovanni Paolo Maggini iz Breše. Rad ovih majstora doveo je do širenja tradicionalnih tehnika proizvodnje violine širom Evrope, gde su osnovane mnoge škole, kao što su gradovi Granada (Španija) i Mirecourt (Francuska).
Proces izrade uredi
Svaki majstor proizvodi tri do šest violina godišnje, sa više od 70 drvenih delova koji se ručno sklapaju na centralnom drvenom kalupu, prema različitim akustičkim pravilima svakog dela. Svaki deo je napravljen od pažljivo odabranog i odležanog drveta i ne koriste se industrijski materijali ili poluproizvodi. Proizvodnja takođe zahteva veliku dozu kreativnosti jer majstor prilagođava opšta pravila i lično znanje svakom instrumentu. Tako nastaju violine među kojima ne postoje dve identične. [1]
Majstori Kremone su duboko uvereni da je prenos njihovog znanja ključan za širenje zanata, a dijalog sa muzičarima je neophodan za razumevanje želja klijenata. Danas se ovim bave dva udruženja u Kremoni, Consorzio Liutai Antonio Stradivari i Associazione Liutaria Italiana.
Vidi još uredi
Napomene uredi
- ^ Naziv dolazi od talijanskog naziva za lutnju, žičani instrument koji se uveliko koristio u baroku
Reference uredi
- ^ a b Traditional violin craftsmanship in Cremona UNESCO-ovim službenim stranicama (jezik: engleski) Preuzeto 10. prosinca 2012.
- ^ Roger Hargrave, Andrea Amati 1505 - 1577 (jezik: engleski) Preuzeto 11. prosinca 2012.
Literatura uredi
- Kompletna Lutijerova biblioteka. Korisna međunarodna kritička bibliografija za tvorca i poznavaoca žičanih i trzačkih instrumenata, Florenus Edizioni, Bolonja. 1990. ISBN 88-85250-01-7.
Spoljašnje veze uredi
Mediji vezani za članak Tradicionalna izrada violina u Kremoni na Vikimedijinoj ostavi- Tradicionalna izrada violina u Kremoni na Youtube-u
- Il Portale del Violino, sito che si occupa essenzialmente di liuteria (italijanski )
