Fijat 500 topolino
Fijat 500 (ital. Fiat 500) je mali automobil koji je proizvodila italijanska fabrika automobila Fijat. Proizvodio se od 1936. do 1955. godine. Poznat je pod nazivom topolino, što je italijanski naziv za lik iz crtanog filma Mikija Mausa.[2]
| Fijat 500 topolino | |
|---|---|
 Fijat 500 topolino | |
| Pregled | |
| Proizvođač | Fijat |
| Proizvodnja | 1936. – 1955 |
| Montaža | Italija, Francuska, Nemačka, Austrija, Poljska, Indija |
| Dizajner | Dante Giacosa |
| Karoserija i šasija | |
| Klasa | Mali gradski automobil |
| Karoserija | 2 vrata – kupe, kabriolet, ven 3 vrata – karavan |
| Pogonski agregat | |
| Motor | benzin 569 cm3 [1] |
| Stepen prenosa | 4 stepeni (manuelni) |
| Veličine | |
| Međuosovinsko rastojanje | 2000 |
| Dužina | 3215 |
| Širina | 1275 |
| Visina | 1377 |
| Hronologija | |
| Naslednik | Fijat 600 Fijat 500 (1957) |
Istorijat uredi
Ideja da se napravi ovakav mali automobil dolazi od diktatora Benita Musolinija. 1930. godine Musolini je pozvao tada senatora Kraljevine Italije Đovanija Anjelija, osnivača Fijata, da ga obavesti o "hitnoj potrebi" da motorizuje Italijane sa ekonomičnim automobilom čija cena ne prelazi 5.000 lira. Juna 1936. godine na salonu u Torinu predstavljen je Fijat 500, koji je koštao 8.900 lira.[3] Nešto kasnije i Hitler zahteva od Ferdinanda Poršea da napravi narodni automobil od 1.000 maraka, tako je 1938. godine stvorena buba.
Topolino je bio jedan od najmanjih automobila na svetu u vreme kada se proizvodio. Proizvodio se u tri verzije sa manjim mehaničkim i kozmetičkim izmenama. Bio je opremljen sa benzinskim motorom od 569 kubika s četiri cilindra, i imao je svega 13 konjskih snaga. Razmatrana je mogućnost poput Folksvagenovih modela, da se konstruiše vozilo sa zadnjim motorom i vazdušnim hlađenjem, ali kada je prototip izgorio, odlučeno je da vozilo bude s prednjim motorom i vodenim hlađenjem. Maska koja je bila nagnuta, iskošen vetrobran i jednostavan zadnji deo omogućili su topolinu da dostigne brzinu od 85 km/h, trošivši svega šest litara benzina na sto kilometara. Hladnjak se nalazio iza motora omogućavajući sniženu aerodinamiku prednjeg kraja i dobru preglednost vozača.[2]
Topolino se proizvodio po licenci i izvan Italije, u Francuskoj ga proizvodila Simka, u Nemačkoj NSU, u Austriji Štajer-Puh, ali i u Poljskoj i Indiji. Vozila su bila gotovo identična.[3]
Model 500A se proizvodio od 1936. do 1948. godine, dok se model 500B proizvodio 1948. i 1949. Modeli A i B su imali isti izgled, s tim što je 500B imao nešto snažniji motor. Model 500A je bio u kupe, kabriolet i karavan verziji sa dvoje vrata, dok model 500B uvodi karavan sa troje vrata pod nazivom Giardinetta. Naprednji model 500C dolazi 1949. godine. Karoserija je nešto revidirana, dobija potpuno novi prednji kraj, aluminijumsku glavu motora, topli vazduh za grejanje putnika u vozilu. Motori i verzije su isti kao u B modelu, s tim što karavan verzija menja naziv u Belvedere. Proizvodnja je trajala do 1955. godine, sa skoro 520.000 proizvedenih vozila, kada ustupa mesto novom Fijatu 600.[3][4]
Galerija uredi
-
500A iz 1939. -
500A iz 1947. -
Bočni izgled -
500C iz 1954.
Reference uredi
- ^ „Specifikacije” (na jeziku: engleski). carfolio.com. Pristupljeno 19. 6. 2015.
- ^ a b „Fiat 500 Topolino” (na jeziku: engleski). motorbase.com. Arhivirano iz originala 20. 06. 2015. g. Pristupljeno 19. 6. 2015.
- ^ a b v „Geschichte des Topolino” (na jeziku: nemačkom). topolino-club-deutschland.de. Arhivirano iz originala 19. 06. 2015. g. Pristupljeno 19. 6. 2015.
- ^ „Fiat 500C Topolino” (na jeziku: engleski). motorbase.com. Arhivirano iz originala 19. 06. 2015. g. Pristupljeno 19. 6. 2015.
Spoljašnje veze uredi
- The Fiat Topolino 1936 – 1955 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (19. jun 2015) (jezik: engleski)