Florilegiji
Florilegiji su srednjovekovni zbornici koji sadrže kratke izreke, u obliku mono-stihova, obično iz dela grčkih mislilaca (Aristotela, Demostena, Protagore i dr.), kao i hrišćanskih pisaca.
Često su se uzimaju i prigodne izreke iz beletrističkih dela (Aleksandrida, Stefanit i Ihnilat). Starozavetni tekstovi takođe predstavljaju bogat izvor sentenci, naročito Priče Solomonove i Knjiga propovednikova.
Poseban tip florilegija predstavlja zbornik stihova koji se pripisuju antičkom pesniku Menandru (Izreke Menandrove, Mudrost Menandrova). Izbor Menandrovih stihova koji su uključeni u takve zbornike pripisivao se Grigoriju Bogoslovu, pa se oni mogu naći i pod njegovim imenom. Slovenski prevodioci su često veoma slobodno pristupali originalnom tekstu, pa su ga prerađivali u hrišćanskom duhu. I ovde se građa grupiše tematski, a teme su veoma raznovrsne: proslavljanje uzdržanosti, razuma, prilježnosti, osuda prevrtljivaca i lažljivaca, sentence koje se tiču porodičnog života, osuda ženske zlobe itd[1].
Nije pouzdano utvrđeno kada su ovakvi zbornici prevedeni na staroslovenski jezik. Vatroslav Jagić je pretpostavio da je prevod načinjen u XIII veku, na južnoslovenskom terenu. Jedan od najstarijih poznatih slovenskih zbornika ovakvog sadržaja je srpski pergamentni rukopis iz XIV veka[2].
Izvori
uredi- ^ Jackson, Benjamin Daydon (1900). A glossary of botanic terms, with their derivation and accent. London: Duckworth.
- ^ Jagić, V. (1892). Razum i filosofija iz srpskih književnih starina. Spomenik (Srpska kraljevska akademija) (na jeziku: srpgre). Beograd: Srpska kraljevska akademija.