Википедија

Hipospadija

Vidi još: Epispadija

Hipospadija je urođena anomalija (urođena mana) muškog polnog uda (penisa) i uretre čija je posledica manjak uretre i korpus spongiozuma različitog stepena. Kod ove anomalije uretra (izvodni mokraćni kanal) pozicioniran je na donjoj strani muškog polnog organa, umesto na sredini glavića penisa. Mada abnormalni spoljašnji meatus (otvor) uretre najčešće leži na ventralnoj strani, on može biti lokalizovan na bilo kojem delu penisa, od glansa do perineuma, pa se tako može nalaziti na mošnicama (skrotumu) ili na međici, prema čmaru. Često je povezana sa drugim kongenitalnim (urođenim) anomalijama penisa, kao i kriptorhizmom (nespušteni testis) i anomalijama urinarnog sistema (dvostruki bubreg, izmešten bubreg, potkovičasti bubreg itd.).[3]

Hipospadija
Izgovor
Klasifikacija i spoljašnji resursi
Specijalnosturologija, medicinska genetika

Poreklo naziva

uredi

Reč hypospadia je kovanica od dve reči poreklom iz grčkog jezika — reči hypo, koja znači „dole” i reči spadon, koja znači „otvor”.[4]

Epidemiologija

uredi

Na globalnom nivou učestalost hippodije je 1 na 250 novorođenčadi u određenom obliku, i kreće se u manje više konstatnom odnosu od 0,26 na 1000 živorođenih u Meksiku i Skandinaviji i 2,11 na 1.000 živorođenih u Mađarskoj.[5]

Nešto češće kod dece bele rase i među pripadnicima jevrejske zajednice. U određenim porodicama u kojima je genetski uzrokovana; stopa hipospadije je oko 7%.

Etiologija

uredi

Hipospadija se javlja kao posledica poremećaja nastalog u embrionalnom razvoju ploda, u perioda od osme do dvadeset nedelja trudnoće, i definišu se kao skup triju anomalija:

  • anomalija ventralnog otvora ureteralnog meatusa,
  • ventralna zakrivljenost penisa (chordae) i
  • kukasti prepucijum koji je deficijentan na ventralnoj strani.
 
Oblici hipospadije

Podela

uredi

Hiposadije se prema lokalizaciji dela na:

  • Glanularne i subkoronarne — sa otvorom uretre lokalizovanim na prednjoj strani penisa. Ove anomalije javljaju se u preko 50% slučajeva.
  • Penilne — kada se otvor uretre nalazi na sredini penisa. Javljaju se u preko 20% slučajeva.
  • Skrotalne ili bazalne — kada se otvor uretre nalazi na korenu penisa, prema skrotumu. Javljju se u oko 30% slučajeva.
  • Perinelane — kada se otvor uretre nalazi na mošnicama (skrotumu).

Ova podela je zasnovana na preoperativnom položaju otvora ili meatusa uretre. Međutim, neke vrste hipospadija mogu se pravilno razvrstati tek nakon izvršene hordektomije i elongacije (izduženja) uretre. Stoga, nakon hordektomije, abnormalni meatus koji je bio distalan može postati i značajno proksimalan.[6]

Klinička slika

uredi
 
Često je prisutna i anomalija prepucijuma (kože koja pokriva glavu penisa), sa nedostajućim frenulumom.

U kliničkom smislu, hippospadije, pored kozmetičkih defekata i psiholoških patnji, stvaraju poteškoće u mokrenju usled iskrivljenosti penisa, a u kasnijom životu onemogućavaju oplodnju.

Često je prisutna i anomalija prepucijuma (kože koja pokriva glavu penisa), sa nedostajućim frenulumom. Glavić sa prednje strane može imati oblik ploče, a telo penisa može biti savijeno put napred (krivina penisa). Mogu biti prisutna i druga oštećenja različitog stepena: poremećaja strukture sunđerastog tela, veznih ploča, kože i drugih delova penisa.

Kliničku sliku mogu karakterisati i simptomi pratećih bubrežnih anomalija, nerpotpuno oblikovan skrotum sa više vrećica i režnjeva sa strane ili oko penisa i često, kriptohizam (nespušteni testis), kada je genitourinarni sistem nepotpuno oblikovan.

Interseksualni poremećaj se javljaju kada dete koje je genetski muško ili žensko razvije karakteristike suprotnog pola, zbog hormonalnih ili hromozomskih poremećaja. Kod dečaka sa hipospadijama i nespuštenim testisima veća je verovatnoća pojave interseksualnosti.

Dijagnoza

uredi
Objektivni (fizikalni) pregled

Dijagnoza hipospadije zasniva se primarnom na objektivnom pregledu novorođene bebe.

Slikovne metode

Prema potrebi dijagnoza se može postaviti i tokom intrauterinog razvoja ploda ultrazvučnim pregledom, iako je ova metoda povezana sa značajnom greškom. Pod sumnjom na ovo stanje tokom ultrazvučnog pregleda, dodatno se može obaviti fetalna magnetna rezonanca koja daje mnogo preciznije rezultate.

Nakon rođenja deteta preporučuje se ispitivanje organa urinarnog trakta ultrazvukom zbog čestih udruženih anomalija (karlični bubreg, bubrežna ektopija, potkovičasti bubreg, nespušteni testis).[7]

Diferencijalna dijagnoza

uredi

Kako se nespušteni testisi i invinalne kile često javljaju sa hipospadijom, kod svih pacijenata sa hipospadijom i kriptohizmom treba odrediti (bez izuteka) kariotip jer diferencijalna dijagnoza najtežih oblika penoskrotalnih perinealih hipospadija i nespuštenih testisa uključuje i neke formr inerseksualnosti.[8]

Terapija

uredi

Hipospadija u načelu ne zahteva lečenje, osim kod proksimalnijih oblika hipospadije (skrotalna, perinelna) kada se ne pipaju testisi. Tada treba obaviti endokrinološku obradu kako bi se isključila interseksualna anomalija.[9]

Hirurško lečenje
 
Jedna od metoda hirurškog lečenja hipospadije

Postoje tri specifična načina hirurških korekcija hipospadija:

1. Korekcija penilne horde
2. Rekonstrukcija uretre
3. Prekrivanje penisa

Operativni zahvat se obično izvodi u dva koraka:

  • Prvi put — u prvoj godini života deteta, kada se radi meatotomija zbog stenoze (suženja) spoljašnjeg ušća. Time se omogućava derivacija mokraće.
  • Drugi put — nakon druge godine života deteta, kada se rade razne korektivne intervencije.

Komplikacije nakon hirurškog zbrinjavanja mogu biti rane i kasne:

  • Rane komplikacije su — infekcija rana, krvarenja i edem.
  • Kasne komplikacije uključuju — fistulu uretre, stenozu mokraćne cevi, dlakavost mokraćne cevi.

Vidi još

uredi

Izvori

uredi
  1. ^ Entry "hypospadias" in Merriam-Webster Online Dictionary.
  2. ^ OED 2nd edition, 1989 as /hɪpəʊˈspeɪdɪəs/~/haɪpəʊˈspeɪdɪəs/
  3. ^ Baskin LS. Hypospadias and urethral development. J Urol. 2000 Mar. 163(3):951-6.
  4. ^ Asim Izairi KOMPARATIVNA ANALIZA PRIMENE LONGITUDINALNOG DORZALNOG I LATEROVENTRALNOG DARTOS FLAPA U PREVENCIJI KOMPLIKACIJA OPERATIVNOG REŠAVANJA DISTALNIH I SREDNJIH HIPOSPADIJA SNODGRASS TEHNIKOM, Doktorska disertacija, Niš, 2013.
  5. ^ Kallen B, Bertollini R, Castilla E, et al. A joint international study on the epidemiology of hypospadias. Acta Paediatr Scand Suppl. 1986. 324:1-52
  6. ^ Mouriquand PDE, Persad R, Sharma S: Hypospadiasrepair: current principles and procedures. Br J Urol. 1995; 76: 9-22.
  7. ^ Walsh, P.C., Retik, A.B., Vaughan, E.D., Wein. A. J: Cambells Urology,Saunders, Elsevier Science, Philadelphia, 2003.
  8. ^ Gerhart JP, Rink RC, and Mouriquand PDE : Pediatric Urology,Philadelphia, Saunders, 2001.
  9. ^ Rajfer J, Walsh PC: The incidence of intersexuality in patients with hypospadias and cryptorchidism. J Urol, 1976; 116: 769-70

Literatura

uredi
  • Nedima ATIĆ, Izeta SOFTIĆ, Jasminka TVICA, Anomalije urinarnog trakta u djece Pedijatrija danas 2007;3(2):149-163
  • Elder JS. Anomalies of the penis and urethra. In: Kliegman RM, Stanton BF, St. Geme JW, Schor NF, eds. Nelson Textbook of Pediatrics. 20th ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2016:chap 544.
  • Rajpert-De Meyts E, Main KM, Toppari J, Skakkebaek NE. Testicular dysgenesis syndrome, cryptorchidism, hypospadias, and testicular tumors. In: Jameson JL, De Groot LJ, de Kretser DM, et al, eds. Endocrinology: Adult and Pediatric. 7th ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2016:chap 137.
  • Snodgrass WT, Bush NC. Hypospadias. In: Wein AJ, Kavoussi LR, Partin AW, Peters CA, eds. Campbell-Walsh Urology. 11th ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2016:chap 147.

Spoljašnje veze

uredi
Klasifikacija
Spoljašnji resursi


 Молимо Вас, обратите пажњу на важно упозорење
у вези са темама из области медицине (здравља).
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Хипоспадија&oldid=27441822”