Šehzade Mahmut (sin Bajazita II)

Šehzade Mahmud (tur. Şehzade Mahmud; 1476 — 1507) je bio najmlađi sin sultana Bajazita II.

šehzade Mahmud
Lični podaci
Datum rođenja	1476.
Mesto rođenja	Amasija, Osmansko carstvo
Datum smrti	4. novembar 1507.(1507-11-04) (30/31 god.)
Mesto smrti	Manisa, Osmansko carstvo
Porodica
Potomstvo	šehzade Musa šehzade Orhan šehzade Emirhan Hundi-sultanija Fatma-sultanija
Roditelji	Bajazit II Gospa Bulbul

Život i smrt

Šehzade Mahmud je rođen u Amasiji 1476. godine. Utvrđeno je da je sin Bulbul-hatun, ali je utvrđeno da je bio i rođeni brat sultanije Gevhermuluk. Najpre je imenovan sandžakbegom Kastamonua. Nakon smrti njegovog polubrata Alemšaha, postavljen je za namesnika Manise.

Rečeno je da je princ Mahmut otrovan. Rečeno je da je ovo rezultat spleti borbe za presto između njegove polubraće.

Mahmud je bio blizak sa svojim bratom Ahmedom, pošto su bili rođena braća i rečeno je da su čuvali leđa jedan drugom.

Šehzade Ahmed je otrovan od strane svog hasodabaši Sulejman-age. Ispitivanjem je utvrđeno da je to naredio jedan od njegove polubraće, čiji identitet nikada nije otkriven.

Potomstvo

Šehzade Mahmud je imao tri sina i dve kćeri.

Sinovi

Kada je sultan Selim stupio na vlast, nije hteo odmah da pogubi svoje nećake, već je hteo da ih namami u zamku. Najpre ih je hvalio, da bi kroѕ nekoliko meseci došlo do njega da prinčevi sebe smatraju kandidatima za presto i traže podršku janjičara, sultan Selim je sinove princa Mahmuda, kao i sinove princa Šehinšaha i princa Alemšaha, pogubio u decembru 1512.

• šehzade Musa (tur. Şehzade Musa) (1490 — 16. decembar 1512); najstariji sin. Postavljen za namesnika Sinopa. Pogubljen je u svojoj provinciji po naređenju sultana Selima.
• šehzade Orhan (tur. Şehzade Orhan) (1494 — 16. decembar 1512); namesnik Kastamonua. Zadavljen po naređenju sultana Selima
• šehzade Emirhan (tur. Şehzade Emirhan) (1498 — 16. decembar 1512); pogubljen sa braćom.

Kćeri

• Ajše Hundi-sultanija (tur. Ayşe Hündi Sultan)) (1492 — nakon 1556); starija ćerka princa Mahmuda. Nakon što je njen deda pogubio njenog oca, naredne godine je prisilno udao nju i njenu mlađu sestru Fatmu. Hundi je udata za Faruh-bega, koji je bio prvi lala princu Muratu u Manisi. Iz braka je imala jednu ćerku, Mihrihan.
• Fatma-sultanija (tur. Hançerli Fatma Sultan) (1493 — april 1533); poznatija kao Hančerli-sultanija. Udata je 1508. godine za Muhitin Mehmet-bega (umro 1514). Kada je sultan Selim Grozni saznao da su sultanija Fatma i njen suprug bili sledbenici nogov verskog pokreta, sultan Selim je Fatmu i njenog supruga kaznio tako što su po njegovoj naredbi bili zaključani u samoizolaciji. Nakon urgiranja njene bake gospe Bulbul, sultaniju Fatmu je pomilovao sultan i pustio ju je na slobodu. Poznato je da je oštro prekorela svoju rođaku, sultaniju Hanzade, što ima vanbračno dete i vezu. Vođena svojim lošim iskustvom sa sultanom, upozorila je Hanzade da će je sultan ubiti ako opet sazna da je varala muža. Fatma je ta koja je ubacila 1520. godine Aleksandru Lisovsku u harem kao dar novom sultanu, u čijoj je ona bila službi neko vreme, koja je brzo dobila ime Hurem. Hurem-sultanija je održavala jako dobre odnose sa sultanijom Fatmom, što je doprinelo Fatminom uticaju. Živela je u palati na Zlatnom rogu, blizu Ejup-sultan džamije, koja je nakon njene smrti pripala sultaniji Šah. Ostalo je sačuvano jedno pismo velikom veziru Ibrahim-paši, u kome se žalila o nepravdi i podmićivanju sudova. U tom pismu je pomenula sultaniju Mihrihan, ćerku njene tetke Ajše. Izgradila je nekoliko medresa i džamija u okolini Burse. Za života je izgradila brojna kupatila i džamije u Istanbulu i Bursi, a i jedno mesto je imenovano po njoj. Iz prvog braka je imala dva sina:
  • Mustafa-beg (1510 — 1537); imao je ćerku Hatidže.
  • Kasim-beg (1511 — 1531); imao je dva sina, od kojih je jedan bio Abdulrahman-beg (1530—1600).