Šklov
Šklov (blr. Шклоў) je grad Belorusiji u Mogiljovskoj oblasti. Prema proceni iz 2012. u gradu je živelo 16.288 stanovnika.
| Šklov blr. Шклоў | |
|---|---|
 | |
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Belorusija |
| Oblast | Mogiljovska oblast |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2012. | 16.288 (procena) |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 54° 13′ 25″ S; 30° 17′ 11″ I / 54.223611° S; 30.286389° I |
| Vremenska zona | UTC+3 |
  Šklov Šklov na karti Belorusije | |
Geografija uredi
Nalazi se na reci Dnjepru, 35 kilometara udaljen od regionalnog centra Mogiljeva.
Istorija uredi
Prvi pisani podatak vodi u 1535. godine, gde su pre bila sela Hotimka i Stari Šklov. Grad je 1772. godine ušao u sastav Ruske carevine, a dotad je od 1708. godine bio pod Šveđanima. Ime je dobio po istoimenoj reci Šklovki. U njemu je u 18-19. veku živelo mnogo Jevreja (80%).
Grad su kao posed držali mnogi magnati, pre Srbina lepotana Zorića-Nerandžića 1777. godine. U gradu je imao veliki posed sa 16.000 duša (kmetova) ruski general Simeon Gavrilović Zorić-Nerandžić, jedan od velikih "favorita" ruske carice Katarine II. Imanje je bilo u njegovim rukama 1777-1799. godine, a tu je i umro i sahranjen.[1] "Krasavec Semjon" je u svom gradu izgradi luksuzni dvorac, koji se u vreme kada ga je posetio zemljak Sava Tekelija (1788) još gradio. Godine 2007. u gradu mu je u gradskom parku podignut spomenik visok 2,5 metra, kao zaslužnom gospodaru grada. Spomenik na kojem je prikazan kao mlad, lep i nasmejan čovek sa perikom na glavi - u pokretu, stvorila su četvorica autora (dva vajara i dve arhitekte). Bele topole oko spomenika je lično Zorić u svoje vreme sadio kao ukras.[2]
Zorić je u Šklovu osnovao i "Kreposni - Zorićev teatar" 1778-1780. godine u kojem su igrali kmetovi. Pored predstava tu su radile baletska i muzička škola. Srpski književnik i reformator Dositej Obradović boravio je 1788. godine u gostima kod Zorića u Šklovu. Tom prilikom je ljubazni domaćin pristao da bude mecena Obradovićev; platio je objavljivanje jedne njegove knjige, one o basnama.[3]
Carica Katarina II je nekoliko puta pohodila Šklov, boraveći u gostima kod miljenika "krasaveca Semjona" (lepotana Simeona). Dana 31. maja 1780. godine kod gospodara Šklova su bili u gostima ruska carica Katarina II i austrijski car Josif II (sin Marije Terezije), tada ratni saveznici. Šklov je bio njen veliki poklon svom ljubimcu, kojeg je u stvari "oterao" Potemkin.
Simeon je u Šklovu osnovao plemićku "Kadetsku školu" (za školovanje ruskih oficira), sa 60 kadeta koju je sam izdržavao. Iz tog sada "Kadetskog korpusa" (Blagorodno učilišće) (1793) sa 300 pitomaca će proisteći Prvi Moskovski kadetski korpus u Moskvi. Vaspitanici - kadeti su 1801. godine premešteni kao i škola u Moskvu.
Simeon Zorić kao vlasnik grada od istog je napravio jedan od značajnih kulturnih i društvenih centara Ruske carevine. Pritom je imao problema (a i oni sa njim!) sa Jevrejima. Oni su se često protiv njega žalili zbog njegovog samovoljnog ponašanja. Jevreje je ma koliko bogate tretirao kao i ostale kmetove. Pritom je im je kažu naplaćivao sve, izuzev "vazduha koji dišu".[4]
Atrakcija grada Šklova je neobični spomenik podignut 2007. godine - "krastavcu". Krastavac je od tada jedan od prepoznatljivih simbola i atrakcija grada.[5]
Stanovništvo uredi
Prema proceni, u gradu je 2012. živelo 16.288 stanovnika.
| 1979. | 1989. | 1999. | 2009. | 2012. |
|---|---|---|---|---|
| 11.814[6] | 14.893[6] | 14.893[6] | 16.439[6] | 16.288[6] |
Reference uredi
- ^ "Serbski letopis", Budim 1844.
- ^ https://turbina.ru/guide/Shklov-Belarus-78590/Otzyvy/Tchto-delat-dostoprimetchatelnosti/Arkhitektura-Pamyatniki/3/0/Pamyatnik-generalu-Zoritchu-50607/
- ^ Dositej Obradović: "Ezopove i pročih raznih basnotvorcev basne", Lajpcig 1788.
- ^ https://www.academia.edu/832985/Gavril_Der%C5%BEavin_Prilog_pred_istoriji_Jevrejskog_pitanja_u_Rusiji
- ^ http://pomniki.by/istoricheskie-pamjatniki-belarusi/pamjatniki-mogilevskoj-oblasti/item/58-pamjatniki-shklov.html
- ^ a b v g d „BELARUS: Cities & Settlements”. City Population. Pristupljeno 17. 2. 2013.
Spoljašnje veze uredi
 | Ovaj članak vezan za gradove u Belorusiji je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |