Monumenta Germaniae Historica
Monumenta Germaniae Historica je jedna od najznačajnijih edicija istorijskih izvora za srednjovekovnu evropsku istoriju. Obuhvata različite vrste dokumenata značajnih za izučavanje nemačke istorije od kraja Rimskog carstva do 1500. godine.
Rad na ovoj ediciji započeo je nakon Napoleonovih ratova u doba buđenja nemačkog nacionalizma a sa ciljem da se duhovno pripremi ujedinjene Nemačke i da se pokaže istorijsko jedinstvo nemačkog naroda.[1] O obimu materijala koji je bilo potrebno obuhvatiti ovom edicijom govori činjenica da je Sveto rimsko carstvo u doba svoje najveće snage obuhvatalo polovinu poznate Evrope a na drugu polovinu je pretendovalo[2]. Da bi se ovako obiman poduhvat ostvario formirano je Društvo za proučavanje starije nemačke istorije 1819. godine koje je svojim sredstvima podržao Hajnrih Fridrih Karl vitez fon Štajn. Nemački istoričar Georg Hajnrih fon Perc bio je rukovodilac projekta u njegovoj početnoj fazi. Godine 1820. pokrenut je časopis Archiv koji je služio kao sredstvo za obaveštavanje javnosti o radu društva. Pored Perca u društvu su se nalazili i Georg Vajc, Vilhelm Vatenbah, Ernst Dimler i drugi. Oni su razvili metod izdavanja izvora koji je do danas pretrpeo samo neke manje promene. Prvi tom Monumenta Germaniae Historica izdat je 1826. godine a do sada je izdato preko 200 tomova u folio formatu.
Edicija ima pet velikih serija:
- Scriptores
- Leges
- Diplomata
- Epistolae
- Antiquitates
U okviru serije Scriptores najznačajnije podserije su Auctores Antiquissimi, Auctores Rerum Merovingicarum, Scriptores rerum Langobardicarum et Italicarum, Auctores Rerum Carolingicarum, Scriptores rerum Germanicarum, Nova series (SS rer. Germ. N.S.), i dr.
Izvori uredi
- ^ M. Antonović, Narativni izvori za istoriju Evrope. Srednji vek, Beograd 2007.
- ^ Isto.