Vesna Kesić
Vesna Kesić (London, 20. april 1948 - Zagreb, 27. decembar 2020) bila je hrvatska i jugoslovenska novinarka, feministkinja i antiratna aktivistkinja. Bila je osnivačica nekoliko grupa za ljudska prava. Poznata je kao jedna od Vještica iz Rija.
Vesna Kesić | |
|---|---|
| Датум рођења | 1948 |
| Датум смрти | 2020 |
Karijera i aktivizam
уредиVesna Kesić je diplomirala psihologiju i sociologiju na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Pisala je za jugoslovenske nedeljnike Start, Danas, Mladina, NIN i Nedjeljna Dalmacija. Od početka ratova na teritorije bivše Jugoslavije devedesetih godina XX veka posvećuje se antiratnom aktivizmu i uređuje Arkzin - fanzin antiratne kampanje za koji su pisali i Dejan Kršić, Boris Rašeta i Boris Buden.[1]
Bila je (su)osnivačica Građanskih inicijativa za slobodu javne riječi, Centra za žene žrtve rata[2] i Grupe za ženska ljudska prava B.a.B.e.[3]
Vesna Kesić je poznata i kao jedna od tzv. Vještica iz Rija, kako je nazvana u okviru medijske hajke zbog navodnog manjka domoljublja.[4][5] U okviru članka koji je, gotovo identičan, objavljen krajem 1992. godine u medijima Vjesnik, Slobodna Dalmacija i Večernji list, a povodom održavanja Svetskog kongresa PEN centara u Rio de Žaneiru, Vesna Kesić je, zajedno sa Jelenom Lovrić, Radom Iveković, Slavenkom Drakulić i Dubravkom Ugrešić, optužena da lobira protiv održavanja narednog PEN kongresa u Hrvatskoj.[6] U roku od nekoliko nedelja objavljen je veći broj članaka u hrvatskim medijima na ovu temu, a najpoznatiji je tekst "Hrvatske feministice siluju Hrvatsku" objavljen u nacionalističkom nedeljniku Globus, koji se i danas smatra jednim od "najkompromitovanijih tekstova hrvatskog novinarstva novijeg doba."[6] Sukobljavanja oko ovog slučaja trajala su gotovo godinu dana, a i danas se smatraju metaforom za "opako novinarstvo iz vremena državno sponzoriranog nacionalizma u Hrvatskoj kad su i državni i tzv. slobodni i nezavisni mediji egzistenciju odnosno profit održavali na koegzisteniciji nacionalizma, senzacionalizma i seksizma.[6]
Od početka ratova devedesetih godina, Vesna Kesić je istraživala i pisala o seksualnom nasilju počinjenom u ratu. Jedan od njenih najpoznatijih tekstova je odgovor na članak pravnice i feministkinje iz SAD, Ketrin Mekinon[7], u kome Vesna oštro kritikuje tezu o "nacionalističkom kreiranju neprijatelja" i ključnoj ulozi pornografije za sistemske seksualne zločine počinjene tokom ratova.[8]
Vesna Kesić je jedna od inicijatorki Nagrade građana i građanki Grada Zagreba pod nazivom "Nada Dimić" koju od 2017. godine dodeljuje Fond za druge.[9] Nagrada se dodeljuje pojedincima i kolektivima "čije kulturno umetničko delovanje hrabro i aktivno doprinosi boljem i pravednijem zajedničkom društvu".[9]
Nakon Vesnine smrti, Fond za druge je 2021. godine pokrenuo i nagradu "Vesna Kesić" koja se dodeljuje "za novinarstvo koje hrabro, kritično i nemilosrdno nastupa prema moćnicima bilo koje vrste, u spomen i čast Vesne Kesić koja nažalost više nije s nama".[9]
Reference
уреди- ^ Janković, Vesna (13. 2. 2023). „Vesna Kesić, in memoriam”. H-alter. Приступљено 7. 3. 2024.
- ^ „Centar za žene žrtve rata”.
- ^ „B.a.B.e - Budi aktivna. Budi emancipiran”.
- ^ „Preminula Vesna Kesić”. Portal Novosti. 27. 12. 2020. Приступљено 7. 3. 2024.
- ^ „Five women who won't be silenced; Croatia's 'witches.' (Slavenka Drakulic, Rada Ivekovic, Vesna Kesic, Jelena Lovric and Dubravka Ugresic)”. The Free Library.
- ^ а б в „Vještice iz Ria”. Women War Memory.
- ^ Mekinon, Ketrin. „Pretvaranje silovanja u pornografiju: postmoderni genocid”. Femrevolt.
- ^ Kesić, Vesna. „A Response to Catherine MacKinnon’s Article „Turning Rape Into Pornography: Postmodern Genocide“”. Women War Memory. Приступљено 7. 3. 2024.
- ^ а б в „Nagrada "Nada Dimić"”. Fond za druge. Приступљено 7. 3. 2024.