Đoja del Kole
Đoja del Kole (ital. Gioia del Colle) je naselje u Italiji u okrugu Bari, regionu Apulija.
| Đoja del Kole ital. Gioia del Colle | |
|---|---|
 | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Italija |
| Regija | Apulija |
| Pokrajina | Bari |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | 24.184 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 40° 48′ 15″ S; 16° 55′ 26″ I / 40.80415° S; 16.92387° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 350 m |
  Đoja del Kole Đoja del Kole na karti Italije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 70023 |
| Pozivni broj | 080 |
| GeoNames ID | 3176090 |
Prema proceni iz 2011. u naselju je živelo 24184 stanovnika.[1][2] Naselje se nalazi na nadmorskoj visini od 350 m.
Geografija uredi
| Klima (Đoja del Kole) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pokazatelj \ Mesec | Jan. | Feb. | Mar. | Apr. | Maj | Jun | Jul | Avg. | Sep. | Okt. | Nov. | Dec. | God. |
| Srednji maksimum, °C (°F) | 9,8 (49,6) |
10,5 (50,9) |
13,0 (55,4) |
16,7 (62,1) |
21,8 (71,2) |
26,3 (79,3) |
29,5 (85,1) |
29,1 (84,4) |
25,3 (77,5) |
19,6 (67,3) |
14,5 (58,1) |
11,0 (51,8) |
29,5 (85,1) |
| Srednji minimum, °C (°F) | 1,9 (35,4) |
2,1 (35,8) |
3,6 (38,5) |
5,8 (42,4) |
9,6 (49,3) |
13,3 (55,9) |
16,0 (60,8) |
15,8 (60,4) |
13,3 (55,9) |
9,8 (49,6) |
5,8 (42,4) |
3,2 (37,8) |
1,9 (35,4) |
| Količina padavina, mm (in) | 53,0 (20,87) |
67,5 (26,57) |
66,9 (26,34) |
41,7 (16,42) |
46,3 (18,23) |
39,2 (15,43) |
28,3 (11,14) |
41,6 (16,38) |
49,0 (19,29) |
68,7 (27,05) |
66,5 (26,18) |
67,9 (26,73) |
636,6 (250,63) |
| [traži se izvor] | |||||||||||||
Istorija uredi
Grad su naseljavali neki Bjelopavlići pobegli od Turaka, od kojih su ostala dva kamena ktitorska zapisa (o crkvama svetog Jovana i arhangela Mihaila sa bolnicom) iz 1500. i 1506. godine (Momčilo M. Šaletić, Bjelopavlići između istorije i legende, 1996, Cetinje).
Dana 1. juna 1497. godine Italijan, Andrea Mateo Akvaviva markiz od Bitonta je u dvorištu baronskog zamka priredio ples za svoju gošću. Ta dama je bila Izabela del Balko, supruga napuljskog kralja Federika I Aragonskog. Pred njom su "Sloveni" igrali i pevali pesmu (bugaršticu) o tamnovanju Sibinjanin Janka u Smederevu, gradu srpskog despota Đurđa Brankovića. Njihova imena su bila: Ljuba (Vujkova bivša žena), Vujko, Radoslav, Raško, Vučica, Milko, Vukosava (lepotica), Ruža, Butko, Radonja, Cvijeta, Ratko Radelja, Jurko, Đura, Milica, Slava, Stanica, Duško, Vukašin. Ti "Sloveni" kaže piše italijanski hroničar bili su pravoslavni Srbi iz južnih krajeva Balkana, izbegli pred Turcima. Takvih naselja sa Srbima, u kojima su sačuvani tragovi, bilo je u Italiji preko 50.[3]
Stanovništvo uredi
| 1931. | 1936. | 1951. | 1961. | 1971. | 1981. | 1991. | 2001. | 2011. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 24.241 | 24.312 | 28.127 | 28.645 | 27.385 | 27.411 | 26.290 | 27.655 | 27.889 |
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „The GeoNames geographical database”. 2012.
- ^ „Istituto Nazionale di Statistica”.
- ^ Milo Gligorijević: "Izlazak Srba", Beograd-Valjevo 1987.
Literatura uredi
- Gino Moliterno, ur. (2003). Encyclopedia of Contemporary Italian Culture. Routledge; Routledge World Reference. ISBN 0415285569.
- Catherine B. Avery, ur. (1972). The New Century Italian Renaissance Encyclopedia. Simon & Schuster. ISBN 0136120512.
