Jan Tajgen
Jan Tajgen (nor. Jahn Teigen; 27. septembar 1949. - 24. februar 2020) bio je norveški muzičar, glumac i komičar. Tri puta je predstavljao Norvešku na Pesmi Evrovizije. Od 2006. do smrti je radio u Švedskoj.
| Jan Tajgen | |
|---|---|
 Jan Tajgen 2011. godine | |
| Lični podaci | |
| Ime po rođenju | Jan Teigen |
| Datum rođenja | 27. septembar 1949. |
| Mesto rođenja | Tensberg, Norveška |
| Datum smrti | 24. februar 2020. (70 god.) |
| Mesto smrti | Istad,  Švedska |
| Zanimanje | pevač, glumac, komičar |
| Porodica | |
| Supružnici | Anita Skorgan (1984-1987) |
| Deca | 1 |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1967-2020 |
| Žanr | pop, rok, progresivni rok |
Karijera uredi
Jan Tajgen je rođen u Tensbergu, 27. septembra 1949. godine. Karijeru je započeo krajem 1960-ih, kada je objavio nekoliko singlova i jedan album sa bend Enemies. Međutim, do njegovog probijanja na muzičku scenu došlo je tek početkom 1970-ih kada je bio pevač norveškog benda Popol Vuh. Sa njima je izdao 3 albuma. Njihov najpopularniji album objavljen je 1976, pod nazivom Stolen From Time. Tada su promenili ime u Popol Ace. Sa bendom je 1972. nastupio na jednom od najvećih festivala Roskilde festivalu.[1] Bend se raspao nakon što je Jan Tajgen odlučio da započne solo karijeru.
1977. se pridružio bendu Prima Vera. Sa njima je pevao pesme sa humorističnim tesktovima. Njihov najpopularniji album pod nazivom Brakara je izdan 1978. godine i prodan je u 100.000 primeraka. Sa bendom je objavio još neke poznate pesme poput De gærne har det godt i Så lykkelig i Sverige. Bend je napustio 1984. godine.
U svojoj dugogodišnjoj karijeri je obajvio mnoštvo albuma od kojih su najpoznatiji This Year's Loser, Klovn uten scene, Lys i Utkledd som meg selv. Takođe je objavio brojne kompilacije pesama poput All We Have Is The Past, Hopp 78–83 i 40 største hits.
Pesma Evrovizije uredi
Prvi put je na Pesmi Evrovizije nastupio 1978. godine sa pesmom Mil etter mil, predstavljajući Norvešku. Nastupio je drugi i bio je zadnji od 20 pesama bez ijednog osvojenog boda.[2] Time je postao prvi učesnik koji je osvojio nula bodova pod sistemom glasanja koji je uveden 1975. godine. Bez obzira na rezultat pesma je u Norveškoj postala jedan od najvećih hitova u toj godini. 1982. se vraća na Pesmu Evrovizije sa pesmom Adieu, koju je otpevao sa svojom budućom suprugom Anitom Skorgan. Bili su dvanaesti od 18 pesama sa 40 osvojenih bodova. 1983. je ponovo predstavljao Norvešku, ali sa pesmom Do re mi. Na sceni mu se opet pridružila Anita Skorgan kao prateći vokal. Bio je deveti sa 53 boda. Na norveškom nacionalnom izboru za Pesmu Evrovizije, Melodi Grand Prix, je nadstupio rekordih 14 puta, a 3 puta je pobedio. 1991. godine je bio komentator zajedno sa Džonom Andreasenom.
Lični život uredi
1984. godine se oženio za pevačicu Anitu Skorgan sa kojom je u dva navrata nastupio na evrovizijskoj sceni. Sa njom je dobio jednu ćerku. Rastali su se 1987. godine.
Smrt uredi
Umro je u Švedskoj, u Istadu, 24. februara 2020. godine.[3]
