Jevtimije Avramović
Jevtimije Avramović (Pančevo, 1. maj 1823 — Beograd, 14. jun 1889) bio je srpski pedagog i načelnik Ministarstva spoljnih poslova.
| Jevtimije Avramović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1. maj 1823. |
| Mesto rođenja | Pančevo, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 14. jun 1889. (66 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Avramović je pedagog samouk[1] sa dobrim znanjem grčkog jezika. Bio je profesor "jelino-grčkog" jezika[2] Prve beogradske gimnazije od 1854. godine[3] kao i profesor Trgovačke škole u Beogradu.
Objavio je nekoliko naslova knjiga, poput Ѓramatika novogrčkog jezika (takođe i zasebnu gramatiku starogrčkog jezika). Zajedno sa Georgijem Kiridisom objavio je 1845. godine knjigu Rukovodstvo k brzom i lakom naučeniju grečeskog i srbskog jezika. Preveo je 1862. godine sa grčkog na srpski jezik, delo Ikonomija od Ksenofonta. A sa nemačkog preveo 1846. godine naslov: Zlatna zrna za mlade i stare oba pola. Sarađivao je kao publicista redovno u beogradskom listu Podunavka, 1856. godine bio je njegov privremeni urednik. Pomagao je pred smrt Simi Milutinoviću Sarajliji, kod sređivanja rukopisa.
Od 13. januara 1857. godine postaje redovan član Društva srpske slovesnosti. U ovom društvu je bio blagajnik od 1861. do 1862. godine, kao i sekretar tokom 1862. godine.
Od 29. jula 1864. godine je počasni član Srpskog učenog društva. Objavljivao je vredne istoriografske radove u Glasnik-u tog društva.
Po državnom šematizmu Kneževine Srbije za 1876. godinu Avramović je u rangu sekretara 1. klase u Ministarstvu inostranih dela. Dosegao je položaj načelnika u istom ministarstvu.
Imao je sina Simu, političara i književnika, i kćeri Milicu, Olgu i Ljubicu Luković (1858-1915).[4]
Reference uredi
- ^ "Građa za biografski rečnik članova DSS, SUD i SKA", Beograd
- ^ "Zbornik Matice srpske za klasične studije", Novi Sad 1998.
- ^ „Znameniti učenici i profesori Prve beogradske gimnazije“ na sajtu gimnazije Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. novembar 2011), Pristupljeno 4. 5. 2013.
- ^ Život Ljubice Luković protkan humanošću i rodoljubljem („Večernje novosti“, 23. jun 2015)
