Jovan Maksimović
Jovan Maksimović (Ruma, 2. januar 1864 — Beograd, 28. avgust 1955) bio je jedan od najznačajnijih prevodilaca sa ruskog na srpski jezik. Posebno se bavio prevođenjem dela Fjodora Mihailoviča Dostojevskog[1], Lava Nikolajeviča Tolstoja[2][3][4], Antona Pavloviča Čehova[5] i Ivana Sergejeviča Turgenjeva[6]. Pored ruskog prevodio je i sa nemačkog, latinskog i starogrčkog jezika. Sa nemačkog je između ostalog preveo Najlepše priče iz klasične starine od Gustava Švaba.[7]
Jovan Maksimović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1864. |
| Mesto rođenja | Ruma, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 1955. |
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ |
Biografija
urediJovan Maksimović je rođen 2. januara 1864. u Rumi. Završio je gimnaziju u Sremskim Karlovcima. Za vreme školovanja u Sremskim Karlovcima bio je saradnik u časopisu za decu Neven Jovana Jovanovića Zmaja, sa kime se do kraja njegovog života družio. Studirao je slavistiku u Budimpešti i Beču, gde je i doktorirao kod Vatroslava Jagića. Radio je kao profesor Treće muške gimnazije u Beogradu. Pored prevođenja pisao je oglede o ruskoj i srpskoj književnosti.[8]
Jovan Maksimović je bio oženjen Ljubicom, ćerkom Ignjata Stanimirovića, rektora i jednog od prvih profesora beogradskog liceja. Sa Ljubicom je imao četiri sina i jednu ćerku i od njih osmoro unučadi: Radivoja (Petra i Jovana), Branka (Milana i Rajka), Ljubomira i Milutina (Svetlanu i Tijanu) te ćerku Vidosavu (Đorđa i Emiliju). Umro je u Beogradu 28. avgusta 1955. godine.
Zanimljivosti
uredi- Jovan Maksimović je posetio Lava Nikolajeviča Tolstoja 1909. u Jasnoj Poljani.
- Poznati ruski slikar Stepan Kolesnikov, koji je oslikao plafon iznad gledališta u zgradi Narodnog pozorišta u Beogradu, je portretisao Jovana Maksimovića sredinom četrdesetih godina dvadestog veka u dvorištu porodične kuće na Dedinju.
- Udruženje književnih prevodilaca Srbije svake druge godine dodeljuje Nagradu iz fonda „Dr. Jovan Maksimović” za najbolji prevod ruske književne proze na srpski jezik.[9]
Reference
uredi- ^ Dostojevski, Fjodor Mihajlovič, Braća Karamazovi, sa ruskog preveo Jovan Maksimović, Beograd 1923.
- ^ Tolstoj, Lav Nikolajevič, Vaskrsenje, sa ruskog preveo Jovan Maksimović, 2. izdanje, Beograd 1911.
- ^ Tolstoj, Lav Nikolajevič, Rat i mir, IV toma, sa ruskog preveo Jovan Maksimović, Beograd 1928.
- ^ Jedno od poslednjih izdanja: Tolstoj, Lav Nikolajevič, Rat i mir, III toma, sa ruskog preveo Jovan Maksimović, Beograd 2015.
- ^ Čehov, Anton Pavlovič, Priča nepoznatog čoveka i druge pripovetke, sa ruskog preveo Jovan Maksimović, Beograd 1921.
- ^ Turgenjev, Ivan Sergejevič, Sabrana dela, sa ruskog preveo Jovan Maksimović, Beograd 1936.
- ^ Jedno od poslednjih izdanja: Švab, Gustav, Priče iz klasične starine, sa nemačkog preveo Jovan Maksimović, Beograd 2011.
- ^ Maksimović, Jovan, Pesnički Zbornik. Ugledni proizvodi srpskog, hrvatskog i stranog pesništva, Mostar 1900.
- ^ „Nagrada „Jovan Maksimović””. Arhivirano iz originala 03. 01. 2022. g. Pristupljeno 08. 04. 2017.