Ljubomir Vuksanović
Ljubomir Vuksanović (Prisoja (Andrijevica), 1875. ili 1876. - Koruška, 1945.) je bio srpski pravnik iz Crne Gore koji je bio na čelu Narodne uprave na Cetinju u vrijeme Drugog svjetskog rata.
Ljubomir Vuksanović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1875 |
| Mesto rođenja | Prisoja |
| Datum smrti | 1945 |
| Mesto smrti | Koruška |
Život uredi
Gimnaziju i Pravni fakultet je zvršio u Beogradu. Heroj je Solunskog fronta i bio je četnik Vojvode Vuka. Prilikom ustanovljenja Narodnog upravnog odbora u novembru 1943. godine, imenovan je za predsjednika ovog tijela. Rezolucija sveštnstva Arhijerejskih namjesništava nikšićkog, šavničkog i kolašinskog, donesena na sastanku u Nikšiću, 29. decembra 1943. ga prizna kao jedinog legitimnog predstavnika Srba u Crnoj Gori i Boki, a rad Narodne uprave na Cetinju potpisnici smatraju nacionalnim, spasonosnim i hrišćanskim. On je okrakterisan kao nacionalni borac, veliki Srbin i pravoslavac,[1] dok su uzročnici svom tadašnjem zlu i stradanju Srba bili rušilački, bezbožnički i krvoločni komunizam, propagiran od bjelosvjetskih skitača, jevrejske rase, a prihvaćen od domaćih odroda: propalih i nedoučenih đaka, kompromitovanih službenika, seoskih đilkoša, razbojnika, kriminalnih tipova, skitnica i ostalog društvenog ološa.[2]
Iz Crne Gore se povukao sa njemačkim vojnim snagama u jesen 1944. Poginuo je u vozu u Koruškoj pri Svezničkom bombardovanju.
Izvori uredi
- ^ Džomić 1997, str. 312.
- ^ Džomić 1997, str. 308.
Literatura uredi
- Džomić, Velibor (1997). Stradanje srbske crkve od komunista. Svetigora, izadavačka ustanova mitropolije crnogorsko-primorske.