Aleksandar O. Konstantinović
Aleksandar O. Konstantinović (Zemun, 1806 – Temišvar, 1853 [1]), bio je nemački zemljoposednik[2] i plemić. On je bio sin Obrada Konstantinovića iz Zemuna i Danice Gvozdenović. Bio je zet Jevrema Obrenovića (1790–1856), obor-kneza Šabačke nahije, suprug Anke Obrenović (1821–1868) [2] i otac Aleksandra A. Konstantinovića (1848–1914) [2], gardijskog pukovnika i komandanta Kraljeve garde i Katarine Konstantinović Blaznavac (1848–1910). [2]
Aleksandar Konstantinović | |
|---|---|
| Puno ime | Aleksandar Konstantinović. |
| Datum rođenja | 1806. |
| Mesto rođenja | Zemun,, Austrijsko carstvo. |
| Datum smrti | 1853. (46/47 god.) |
| Mesto smrti | Temišvar,, Kneževina Vlaška. |
| Prebivalište | Zemun. |
| Državljanstvo | srpsko. |
| Religija | pravoslavlje. |
| Supružnik | Anka Obrenović |
| Deca | Aleksandar A. Konstantinović (sin), Katarina Konstantinović (kćerka). |
| Roditelji | Obrad Konstantinović Danica Gvozdenović |
Biografija
urediBio je sin Obrada Konstantinovića iz Zemuna i Danice Gvozdenović, nemački zemljoposednik [2] i plemić [traži se izvor]. Bio je zet Jevrema Obrenovića (1790–1856), obor-kneza Šabačke nahije, suprug Anke Obrenović (1821–1868) [2] i otac Aleksandra A. Konstantinovića (1848–1914) [2], gardijskog pukovnika i komandanta Kraljeve garde i Katarine Konstantinović Blaznavac (1848–1910). [2]
Aleksandar O. Konstantinović oženio se 1842. godine svojom suprugom Ankom Obrenović, ćerkom Jevrema Obrenovića i bratanicom kneza Miloša, sa kojom je bio u braku sve do svoje smrti 1853. godine. [2] [1] Kum je bio baron Stevan Duka de Kadar, a stari ruski konzul Vaščenko. [2] Imali su troje dece, sina Aleksandra i ćerke Katarinu i Stanku.
Njegov sin, pukovnik Aleksandar A. Konstantinović (1848–1914) bio je komandant Kraljeve garde kralja Aleksandra Obrenovića, od 1892. do 1900. godine. [3] Bio je oženjen Milevom Opujić [4] iz, kćerkom Aleksandra Opujića, sina Tadije Opujića i Vidosave Milić i Marije Bošković, kćerke Rajka Boškovića i Mare Nikčević. Imali su sina Vladimira Konstantinovića i kćerku Nataliju Konstantinović (1882–1950), suprugu crnogorskog princa Mirka Petrovića – Njegoša (1879–1918) [5] i majku Mihaila Petrovića – Njegoša (1908–1986).
Njegova ćerka, Katarina Konstantinović (1848–1910), bila je supruga generala Milivoja Petrovića Blaznavca (1824–1873) i sa njim je imala sina Vojislava (1869–1935), a zatim je bila supruga Mihaila Bogićevića (1843–1899), sa kojim nije imala dece.
Aleksandar Konstantinović, „zemljodržac germanski“, umro je 1853. godine u Temišvaru, u 47. godini života. Iza njega ostala je supruga sa troje maloletne dece. Odmah nakon opela, telo mu je preneto na imanje German gde je sahranjeno. [1]
Porodično stablo
uredi| Otac: Obrad Konstantinović (17–18). | ||||||||||||||||
| Osoba: Aleksandar O. Konstantinović (1806–1853). | ||||||||||||||||
| Majka: Danica Gvozdenović (17–18). | ||||||||||||||||
Reference
uredi- ^ a b v „Srbski dnevnik“, Novi Sad, 1853. godina.
- ^ a b v g d đ e ž z i Milan Jovanović Stojimirović, „Siluete starog Beograda“, Beograd, (1971).
- ^ „Matica srpska” (PDF).
- ^ „Srpski biografski rečnik“, Matica srpska, Novi Sad (2004), str. 745-746, Milan Đ. Milićević, „Dodatak pomeniku do 1888“, Beograd (1901), str. 21-22.
- ^ Prof. dr Radoš Ljušić, „Ljubavi srpskih vladara i političara“, Beograd (2006), str. 308.
Literatura
uredi- „Srbski dnevnik“, Novi Sad, 1853. godina.
- Milan Jovanović Stojimirović, „Siluete starog Beograda“, Beograd, (1971).
- „Srpski biografski rečnik“, Matica srpska, Novi Sad (2004).
- Milan Đ. Milićević, „Dodatak pomeniku do 1888“, Beograd (1901).
- Prof. dr Radoš Ljušić, „Ljubavi srpskih vladara i političara“, Beograd (2006).
