Amalteja (satelit)

Amaltea je treći poznati jupiterov satelit. Po grčkoj mitologiji Amalteja je bila nimfa koja je malog Jupitera hranila kozjim mlijekom.[1] Otkrio ga je Bertnard 9. septembra 1892. godine u Lick-om opservatoriju koristeći 36-to inčni (91 cm) reflektor. Amaltea je posljednji satelit koji je otkriven direktnim posmatranjem (za razliku od fotografije). Amaltea i Himalia su peti i šesti najveći Jupiterovi sateliti ali su samo jednu-petnaestinu veličine Evrope. Amaltea je najcrvenije nebesko tijelo u sunčevom sistemu. Pretpostavlja se da je crvena boja rezultat sumpora koji je došao sa Ioa.[2]

Amalteja


Planeta Jupiter
Otkriće
Otkrio Edvard Emerson Barnard
Datum otkrića 9. septembar 1892.
Karakteristike orbite
Apoapsis 182.000 km
Ekcentricitet 0,0032
Period revolucije 0,498
Period rotacije 0,498 Tage
Nagib 0,380
Fizičke karakteristike
Srednji poluprečnik 167 km
Masa 2,07 · 1018 kg
Gustina 0,85 g/cm³
Magnituda 14,1

Prije se smatralo da veličina i neregularan oblik impliciraju da je Amaltea relativno jako, tvrdo tijelo. Ali, mjerenje njegove mase tokom prošle Galilejeve (svemirska letjelica) orbite govore drugačije. Izgleda da je Amalteina gustoća približna gustoći vode i pošto vjerovatno nije da je sačinjen od leda najvjerovatnije je gormada šljunka sa mnogo šupljina.

Kao i Io, Amaltea isijava (zrači) više toplote nego što je prima od Sunca (vjerovatno radi strujnih valova koje dolaze iz Jupiterovog magnetnog polja).

Amaltein prečnik je 189 kilometara a udaljenost od Jupitera 181.000 kilometara.

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ Barnard, E. E. (01. 10. 1892). „Discovery and observations of a fifth satellite to Jupiter”. The Astronomical Journal. 12: 81—85. ISSN 0004-6256. doi:10.1086/101715. 
  2. ^ Thomas, P. C.; Burns, J. A.; Rossier, L.; Simonelli, D.; Veverka, J.; Chapman, C. R.; Klaasen, K.; Johnson, T. V.; Belton, M. J. S. (01. 09. 1998). „The Small Inner Satellites of Jupiter”. Icarus. 135 (1): 360—371. ISSN 0019-1035. doi:10.1006/icar.1998.5976. 

Spoljašnje veze

uredi