Anaza

Anaza (arap. عنزة‎‎, `Anizah, `Aniza) je arapsko pleme naseljeno na Arapskom poluostrvu, Iraku i Levantu.

Genealogija i poreklo

Postojanje Anazze kao autonomne plemenske grupe, kao i mnogih istaknutih današnjih plemena, datira pre pojave islama u VII veku. Klasični arapski rodoslovci svrstali su 'Anizah' u veliki ogranak plemena Rabi'a iz Adnanita (severna Abrija) plemena, zajedno sa plemenima Abdul Kajsa, Bakr ibn Va'ila, Bani Hanifa i Taglib. U genealoškoj šemi, Anazin je istinski predak i blizak srodnik svih ovih plemena.

Dve glavne grane "Anaze" zabeležili su rani muslimanski naučnici. Jedna grana bila je nomadska, živevši u severnim Arapskim stepama koje se graniče sa Sirijom i Mesopotamijom. Drugo pleme, poznato pod nazivom Bani Hizan, bilo je sedentarno (stalno nastanjeno), i živelo je oko vadia u okruženju El Jamame u istočnom Nadždu, južno od svojih navodnih rođaka, Bani Hanifa koji potiču od Bakr ibn Va'il, koji su se naselili današnjem Rijadu. Porodice koje prate njihovo poreklo do 'Anizaha kroz Hizana i danas postoje u toj oblasti.^[1]

Druga plemena Rabi'a bila su daleko više istaknuta u događajima kasne predislamske Arabije i rane islamske ere (vidi Banu Hanifa, Taglib i Bakr). Prema istoričarima kao što je El Tabari (10. vek), Anaza se pridružila Bakr ibn Va'ilu pod savezom koji su nazvali "El Lahazim". Mnoga od ovih plemena su bila sledbenici hrišćanske vere pre islama. Drugi, kao što je bani Taglib, ostali su uglavnom hrišćanska i nakon islamskog osvajanja Mesopotamije i Levanta.

Savremena istorija

Anaza u Siriji i Iraku

Moderno pleme 'Aneza' postalo je istaknuto u osmanskom dobu, kao upravnici oaza gradova severozapadne Arabije, posebno Hajbara i El Ula. Iako sami nisu bili poljošrivrednici, pleme"Aniza" je naplaćivalo žitarice od stanovnika, a samo je provodilo zimske mesece u toj oblasti, dok bi migrirali prema severu u južnu Siriju u letnjim mesecima, gde su sakupljali davek od stanovnika regije Havran. Taj dank je bio poznat kao khuva ("bratstvo"), a u zamenu su se plemena obavezala da štite poljoprivrednika od drugih plemena. Drugi klanovi plemena raširila su se preko severnih arapskih stepa, daleko prema severu i istoku kao Eufrata. Prema Enciklopediji islama, "nije poznato odakle su došli", dok su mnogi poput zapadnjačkih putnika Filbi i En Blant jednostavno pretpostavili da su nedavno migrirali iz Nadžda, jer su ih druga plemena potisnula severno u Siriju. Međutim, pleme se ne pojavljuje u istorijskim ili genealoškim zapisima Nedžda, a članovi plemena postavljaju migracije iz Sirije i Iraka prema jugu do Nadžda, koji se udružuju sa izvornim zemljama Bakr ibn Va'il. Konkretno, veruje se da su poreklom iz oblasti Ajn Tamr u pustinji Iraka u blizini Kerbale. U 19. veku švajcarski putnik Burkhardt i britanski putopisac Dautli posetili su pleme u njegovom uporištu Hajbara i prikupili mnoge detalje o beduinskom životu.

Jedna grana "Anizaha" u toj oblasti, skoncentrisana na El Džouf u dolinu Vadi Sarhana koja se prostirala na Jordan i Siriju, postala je toliko velika i moćna da se praktično razvila u nezavisno pleme, poznato kao Ruvala. Ruvallah se borilo sa drugim ograncima Aniza i postalo je arhi-neprijatelj velikog plemena Šamar, koje je naseljavalo isto tako surovu (klimatski) oblast i dominirao u Nedždu krajem 19. veka nakon privremenog svrgnuća El Sauda. Uobičajeno epsko kazivanje o rivalstvu između dva heroja koji su poticali iz plemena Šamar i Aniza objavljeno je 1992.^[2] Pleme Ruvala je bilo među plemenima koja su učestvovala u "arapskoj pobuni" protiv Osmanlija 1916. Još jedna severna grana `Aniza,` Amarat, bila je skoncentrisana u pustinji Iraka.

Prema rodoslovima plemena, moderno pleme u severnoj Arabiji podeljeno je na sledeće ogranke:

Dana Bišr ("deca iz Bišra") - koji uključuje i "Amarat u Iraku".
Dana Maslam - koji uključuje pleme Ruvala iz severne Arabije.

Anaza u Nedždu

Retke hronike Nejda koje se odnose na pre-vehabitski period povezuju proces prodora plemena u severni i zapadni Nadžd, gde su počeli da traže pašnjake tokom zimskih meseci.^[3] Istoričar iz 19. veka, Ibn La'bun, potomak Aniza koji je zabeležen plemenskim nazivom "El-Va'ili", zabeležio je priču o naselju nekoliko Anizi porodica u Nedžu, koje je datirao u 14. vek. U 15. veku, regija El Kasim na severu Nadžda se brzo useljavala kroz migraciju, a većinu ove aktivnosti sprovodili su članovi plemena "Aniza". U ranom 18. vijeku - neposredno pre porasta vahabizma - zabeleženi su beduini 'Anize' koji su stigli do vrata Rijada, ubijajući svog vladara u borbi. Ova bitka bila je deo plemenskog rata u kojem su Rijad i njegova susedna sela uzimali strane.

Kada je vehabijski pokret pokrenuo prvu saudijsku državu krajem 18. veka, "Aniza je bila među plemenima koja su usvojila povoljan stav prema ovoj novoj moći, ali su imali malo aktivne uloge u njenoj vojnoj podršci zbog svoje geografske lokacije. Kraljevska porodica Saudijske Arabije porodice El Saud tvrdi da je deo plemena Anaza,^[4] verovatno zato što je El Saud tvrdio da ima poreklo iz Va'ila, starosedelaca ovog regiona, a ne preko plemena Aniza, i za razliku od većine drugih porodica Aniza u Nedžd-u, ne postoji zapis o imigraciji predaka El Sauda sa plemenih teritorija Aniza.

20 vek

Ograničeno naseljavanje beduinskih plemena u obližnjim gradovima i seljima je oduvek bilo tekući proces u regionu. Naseljene porodice Aniza se mogu naći ne samo u Saudijskoj Arabiji, gde su najzastupljenije, nego iu Kuvajtu, Jordanu, Iraku, Siriji i Zapadnoj obali, gde se selo Anzah kod Jenina navodno zove po plemenu.

Uspostavljanje modernih granica na Bliskom istoku imalo je ozbiljan udarac za beduinski način života plemena kao što su "Aniza", koji su naviknuti na podizanje svojih životinja na širokim područjima koja pokrivaju mnoge savremene države. Posebni aranžmani su napravljeni početkom 20. veka za ova plemena, ali velika većina je završila u ovim novim državama i uzimala državljanstvo Saudijske Arabije, Kuvajta, Iračka, Sirije ili Jordana. Ove nedavno nastanjena pleme često se razlikuju od svojih sedentarnih rođaka zadržavajući plemenske nazive kao što su el-`Anizi ili El-Ruvaili kao svoja prezimena.

Vidi još

Reference

^ Hamad Al-Jassir, "Hizzan", Compendium of the Lineages of the Settled Families of Nejd, pt. II, p. 889 (Arabic)
^ The social context of pre-Islamic poetry: poetic imagery
^ U.M. Al-Juhany, Najd before the Salafi Reform Movement, Ithaca Press, 2002
^ C.M. Doughty, Travels in Arabia Deserta

De Gaury, Gerald. Review of the 'Anizah Tribe. Kutub. ISBN 9953-417-97-0.

[1] Hamad Al-Jassir, "Hizzan", Compendium of the Lineages of the Settled Families of Nejd, pt. II, p. 889 (Arabic)

[2] The social context of pre-Islamic poetry: poetic imagery

[3] U.M. Al-Juhany, Najd before the Salafi Reform Movement, Ithaca Press, 2002

[4] C.M. Doughty, Travels in Arabia Deserta

[1]

[2]

[3]

[4]