Anglikanska zajednica
Anglikanska zajednica je međunarodna zajednica nacionalnih i regionalnih crkava koje se nalaze u punom opštenju sa Crkvom Engleske.
Vernika Anglikanske zajednice u svetu ima oko 85 miliona, najviše u Engleskoj (26 miliona), Nigeriji (17,5), Ugandi (8), Južnom Sudanu (5), Australiji (3,8). Posle katolicizma i pravoslavlja, to je treća najveća hrišćanska denominacija u svetu.
Nadbiskup od Kanterberija, primat cele Engleske, priznat je kao „prvi među jednakima“ (latinski: primus inter pares). Nadbiskup ne koristi svoju poziciju upotrebljavajući svoj autoritet, već služi kao simbol jedinstva u Anglikanskoj zajednici. Svaka nacionalna ili regionalna crkva je potpuno nezavisna, zadržavajući sopstveni zakonodavni proces i episkopski sistem pod vođstvom lokalnih primata.
Crkve Anglikanske zajednice smatraju sebe članicama jedne, svete, katoličke i apostolske Crkve, i smatra se da je deo kako katoličke tako i reformatorske verzije hrišćanstva. Za neke vernike anglikanizam predstavlja formu katolicizma bez pape, dok za druge predstavlja formu protestantizma bez dominante figure vodiča kao što su Martin Luter u luteranizmu, Džon Knoks i Džon Kalvin u kalvinizmu, Cvingli ili Vesli u metodizmu. Zajednicu čini širok spektrum verovanja i tradicija, kako jevanđeoski, tako i liberalni ili katolički.
Ime Anglikanska zajednica dobijeno je od latinskog Ecclesia Anglicana, što znači „Engleska crkva“.
Ustrojstvo
urediOva Crkva, ili zajednica crkava, neformalna je organizacija. Anglikansku zajednicu ujedinjuje zajednička istorija, doktrina vere i tradicije.
Crkva je nastala je u 16. veku, 1867. godine u Londonu, otcepljenjem od Katoličke crkve, pri čemu je pretrpela jak uticaj reformacije.
Duhovni vođa crkve je, prvi među jednakima, nadbiskup kenterberijski Džastin Velbi (od 2013).
Postoje tri vrste sveštenika: propovednik, sveštenik i biskup. Sveštenici u Anglikanskoj zajednici ne praktikuju celibat, a žene u principu mogu da obavljaju sve crkvene funkcije, što opet zavisi od stava lokalne Crkve. U 19. veku su se pojavili monasi i monahinje u Anglikanskoj zajednici. Oni se uglavnom bave humanitarnim radom. Danas ih ima najviše u Melaneziji.
Vernici
urediBroj vernika poslednjih godina opada u Velikoj Britaniji, a raste u afričkim i azijskim zemljama. Pripadnici Anglikanske zajednice su uglavnom nalaze u anglofonskim zemljama. Širenju anglikanstva je doprinela ogromna ekspanzija Britanske imperije u 18. i 19. veku, a u početku su ove kolonijalne crkve bile pod jurisdikcijom londonskog biskupa. Nakon američke revolucije, parohije su smatrale neophodnim da se u novoj, nezavisnoj zemlji formalno odvoje od crkve čiji je vrhovni guverner ostao britanski monarh. Tad su formirali svoje eparhije i nacionalnu crkvu.
U Škotskoj i SAD ova Crkva je poznata kao Episkopska (od latinskog Episcopus – „biskup“, „vladika“).
Anglikanska zajednica veoma često izaziva podele među kongregacijom uvođenjem kontroverznih doktrina kao što je rukopoloženje žena sveštenika početkom 1980-ih, a u skorije vreme razmatranje postavljanja žena na biskupske funkcije, kao i rukopoloženje homoseksualaca za sveštenike.
