Ante Zemljar
Ante Zemljar (Pag, 18. februar 1922 — Zagreb, 1. avgust 2004) bio je jugoslovensko-hrvatski književnik.
| Ante Zemljar | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 18. februar 1922. |
| Mesto rođenja | Pag,  Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 1. avgust 2004. (82 god.) |
| Mesto smrti | Zagreb, Hrvatska |
| Obrazovanje | Univerzitet u Zagrebu |
Biografija uredi
Ante Zemljar je rođen na Pagu 1922. godine. Osnovnu i srednju školu završio je u Pagu i Šibeniku, a u Zagrebu je diplomirao komparativnu književnost na Filozofskom fakultetu 1962. Učio je izradu mozaika u Raveni.[1]
Učestvovao je u Narodno-oslobodilačkoj borbi od 1941. godine kao ilegalac, borac pokreta otpora, politički aktivista i oficir. Kao mladi ilegalac je sa grupom svojih drugova posle premeštanja logora Slana, a za vreme policijskog časa, na centralni krst na paškom groblju postavio venac od glogovog trnja s natpisom „Žrtvama Slane“.
Posle rata upisao se na Filozofski fakultet u Zagrebu, i bio u redakciji časopisa Izvor. U vreme rezolucije Informbiroa biva uhapšen. Period od 1949. do 1953. godine je proveo kao politički zatvorenik na Golom otoku, gde je napisao knjigu stihova Pakao nade.
Početkom devedesetih godina, u vreme divljanja hrvatskih nacionalista koji su po hrvatskoj rušili spomenike žrtvama ustaškog terora Zemljar se tome usprotivio. Godine 1993. je njegov mozaički atelje uništen bombama i minama, a zajedno s njim i biblioteka, niz vrednih umetnina i 240 nacrta paških čipki.[2] Počinioci nikada nisu pronađeni.
Književni rad uredi
Objavio je desetak knjiga. U književnosti se Ante Zemljar iskazao kao pesnik, pripovedač, putopisac, romanopisac, kritičar i scenarista. Sarađivao je sa gotovo svim relevantnim književnim časopisima i pisao radio komedije i filmske scenarije. Posebno je uspešan u nekoliko knjiga gde opisuje klimu i ljude svog podrčja - hrvatsku obalu i kvarnerska ostrva. Verovatno najznačajniji rad Ante Zemljara je knjiga knjige je Haron i sudbine gde je izneo istinu o ustaškom koncentracionom logoru Slana 1941. godine.
Bibliografija uredi
- Mozaik (Rijeka, Riječko književno i naučno društvo, 1975.)
- Djevica ili moj Gabrijel o sebi i drugima (Split, Čakavski sabor,1977)
- Zapisi s Kube (Rijeka, s.n., 1979)
- Leptiri i druge pripovijetke (Zagreb, August Cesarec, 1979)
- Hajka za mnom po otoku 1 (Zagreb, Spektar, 1985)
- Nikako do mladosti (Zagreb, Spektar, 1985)
- Ulica propuha (Rijeka, Izdavački centar Rijeka, 1985)
- Haron i sudbine (Beograd, Četvrti jul, 1988)
- Pakao nade: hajka za mnom po otoku 2, golootočke varijacije (Zagreb, Trgorast, 1997)
- Večernji razgovori, 1995.-2000. (Rijeka, Adamić, 2001)
- Trg žrtava fašizma (Zagreb, 2003)
- Kvarnerski poliptih (Rijeka, Izdavački centar Rijeka, 2004)
- Moj prijatelj kos (Zagreb, Durieux, 2004)
- Pakao nade: hajka za mnom po otoku 2, golootočke varijacije (Zagreb, Razlog, 2004)