Arapsko-persijsko-grčko-srpski udžbenik konverzacije
Arapsko-persijsko-grčko-srpski udžbenik konverzacije je knjiga napisana u 15. stoljeću u Osmankom carstvu.
Istorijat
urediDjelo je nastalo na sultanovoj Porti. Ne postoji tačna godina objavljivanja ali se smatra da je udžbenik nastao za vrijeme i potrebe sultana Mehmeda Drugog Osvajača i njegovih sinova.[1]
U tom istorijskom periodu osmanski funkcioneri srpskog porijekla zauzimaju visoke položaje u upravi carstva.[1]
Koncept
urediPolazni tekst udžbenika je na arapskom jeziku. Iza svakog arapskog retka sledi njegov prevod na persijski, grčki i srpski jezik. Kompletan tekst napisan je arapskim pismom (Alhamijado).[1]
Udžbenik je koncipiran u obliku dijaloga dve osobe, u kojem se smjenjuju pitanja i odgovori.[1]
Tekst udžbenika je podjeljen po cijelinama kao što su: trgovina, obaveze djece prema roditeljima i vaspitačima, studije Kurana, posjeta džamiji, pitanja o porijeklu i zanimanju sagovornika, vrijeme, rad u vinogradu, rad na polju.[1]
Sadržane arhaične srpske riječi
uredi- bogobojnik
- bogostrašnik
- dalekost
- daždan
- dažditi
- govorac
- jestija
- juha
- kto
- lagahno
- lažac
- lepost
- ličnik
- ljubenica
- ljubnik
- mnogosmejac
- naučitelj
- neznanik
- nitko
- odelati
- ogojiti
- ojutriti se
- omestiti
- osnežiti
- ozoriti
- polesan
- postnik
- prazdan
- premamitelj
- prevarnik
- primitelj
- prostitelj
- rabota
- sedalište
- slugati
- slušanik
- strašnik
- suh
- udobriti se
- ukriviti
- ulomiti se
- umoliti se
- uravniti
- urabotati
- utamniti se
- uvisočiti se
- velikost
- zaboravnjac
- zlogovornik
- znanik