Ašhen Ataljanc
Ašhen Ataljanc (Beograd, 2. januar 1971) srpska je balerina i jedna od onih koji su ostavili dubok trag u baletu na prostorima bivše Jugoslavije.
Ašhen Ataljanc | |
|---|---|
 Ašhen 2017. godine | |
| Datum rođenja | 2. januar 1971. |
| Mesto rođenja | Beograd, SFRJ |
| Veb-sajt | ashenataljanc |
Biografija
urediAšhen Ataljanc rođena je 2. januara 1971. godine u Beogradu. Otac Gabriel, jermenskog porekla, po zanimanju je psihijatar, a majka Gordana profesor književnosti. Detinjstvo je provela u Pančevu, gde je napravila svoje prve baletske korake.[1] Iz Pančeva je otišla u Zagreb, gde je nastavila da pohađa baletsku školu, a zatim se seli u Beograd.[2] Godine 1989. završila je baletsku školu „Lujo Davičo”. Već naredne godine postaje prva balerina Baletskog ansambla Narodnog pozorišta,[3] gde je još kao učenica baletske škole imala je solističke uloge i ubrzo počinje da dobija glavne uloge klasičnog repertoara.[4]
Karijera
urediGodine 1991, nastupa na baletskom takmičenju u Osaki (Japan) i osvaja prvu nagradu u kategoriji parova sa partnerom Konstantinom Kostjukovim.[4] Iste godine postaje (najmlađa) prvakinja srpskog nacionalnog baleta. Kao prvakinja nacionalnog teatra gostovala je u Tel Avivu 1993. i Minhenu 1994. godine. Posle nesporazuma sa tadašnjim upravnikom Narodnog pozorišta, Aleksandrom Berčekom, i minornog angažovanja odlazi u Državnu bavarsku operu U Minhenu. Po Berčekovom odlasku, Ašhen se vraća u Narodno pozorište gde je na čelu baleta tada koreograf Lidija Pilipenko.
Godine 1997, odlazi iz Narodnog pozorišta sa kojim nikada nije prekidala veze tokom angažmana u inostranim baletskim kućama. Od 1997. do 2000. bila je solista Državne opere u Berlinu. U tom delu karijere odigrala je uglavnom uloge iz klasičnog repertoara, ali počinje da se interesuje i za moderan izraz. Prekretnicu u karijeri pravi 2000. godine kada se prelaskom u italijansku baletsku kuću Aterbaleto okreće u potpunosti modernoj igri. Godine 2006, vraća se u Srbiju sa statusom slobodnog umetnika, a 20 godina karijere obeležava aprila 2007. na sceni Pozorišta na Terazijama predstavom La Capinera.[5]
Glavne uloge u Baletu Narodnog pozorišta u Beogradu
uredi- Odeta/Odilija – Labudovo jezero (kor. D. Parlić),
- Kitri – Don Kihot (kor. V. Logunov),
- Nikia – Bajadera (kor. M. Petipa),
- Mirta, Žizela – Žizela (kor. L. Lavrovski),
- Žena – Vaskrsenje (kor. L. Pilipenko),
- Aurora – Uspavana lepotica (kor. V. Logunov),
- Margarita Gotje – Dama s kamelijama (kor. L. Lavrovski),
- Devojka – Zimski snovi (D. Grej),
- Dalila – Samson i Dalila (kor. L. Pilipenko),
- Solo u sceni Trijumfa, u operi Aida.
Nagrade i priznanja
uredi- Nagrada za životno delo Udruženja baletskih umetnika Srbije (2018)
- Nagrada Zlatni beočug za 2018. godinu
- Nagrada za ostvarenu glavnu ulogu u baletu „La Capinera” (2007) na drugom Međunarodnog festivala mediteranskog teatra „Purgatorije”
- Nagrada Braća Karić za životno delo (2006)
- Specijalna godišnja nagrada Cvet uspeha za ženu zmaja za najznačajnija dostignuća u Beogradu (1992)
- Oktobarska nagrada grada Beograda za vrhunsko dostignuće u oblasti muzičke i pozorišne umetnosti, za ulogu Kitri u baletu „Don Kihot” (1992)
- Godišnja nagrada Narodnog pozorišta u Beogradu za ulogu Kitri u baletu „Don Kihot” (1991/92)
- Prva nagrada na svetskom baletskom takmičenju u Osaki, Japan (1991)
- Jubilarna nagrada povodom 120-godišnjice postojanja Narodnog pozorišta u Beogradu, za uloge Odilije i Odete u baletu „Labudovo jezero” (1990)[6]
Zanimljivosti
urediPo majci je Srpkinja, po ocu Jermenka i Sekeljka a ima i nemačkih predaka. Pradeda joj je bio poznati skorenovački i pančevački lekar dr Ataljanc, deda Đorđe je bio advokat, a baka Terezija Varga, učiteljica, koja je u Ašhen probudila ljubav prema baletu. Ašhenin otac, Gabrijel Ataljanc, je lekar, poeta i sportista, a majka profesorka srpskog jezika i književnosti.[5]
Reference
uredi- ^ „AŠHEN ATALJANC”. Hotel Grand Hedonist. Arhivirano iz originala 16. 01. 2022. g. Pristupljeno 16. 1. 2022.
- ^ „Ašhen Ataljanc, balerina - Vraćam se konačno u Beograd”. eKapija. 18. 1. 2009. Pristupljeno 16. 1. 2022.
- ^ Konjikušić, Davor (22. 8. 2001). „Ašhen Ataljanc”. Vreme. Pristupljeno 16. 1. 2022.
- ^ a b Lijeskić, Biljana (3. 7. 2019). „Jedino što sam mogla bilo je da igram”. Politika. Pristupljeno 16. 1. 2022.
- ^ a b Jovanović, Jelena. „Ašhen Ataljanc”. Balet. Pristupljeno 16. 1. 2022.
- ^ „Biografija - Ashen Ataljanc”. ashenataljanc.com. Pristupljeno 16. 1. 2022.
