Benigno Akino III
Benigno Simeon Kohuanko Akino III[1][2][3][4] (šp. Benigno Simeon Cojuangco Aquino; Manila, 8. februar 1960 – 24. jun 2021) bio je filipinski političar i bivši, 15. predsednik Filipina od 30. juna 2010. do 30. juna 2016. godine.[3][5][6]
| Benigno Akino III | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||
| Datum rođenja | 8. februar 1960. | ||||||||||||
| Mesto rođenja | Manila, Filipini | ||||||||||||
| Datum smrti | 24. jun 2021. (61 god.) | ||||||||||||
| Mesto smrti | Kezon Siti, Filipini | ||||||||||||
| Profesija | političar | ||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||
| Politička stranka | Liberalna stranka | ||||||||||||
| |||||||||||||
| Potpis |  | ||||||||||||
Biografija uredi
Rođen je u porodici koja se već četvrtu generaciju bavi politikom. On je sin bivše predsednice Filipina Korazon Akino i senatora Benigna Akina II. Završio je ekonomiju na Univerzitetu u Manili 1981. godine, nakon čega se pridružio svojoj porodici u egzilu u SAD. Kući se vratio 1983. godine, ubrzo nakon što su pripadnici režima ubili njegovog oca i bio zaposlen na više funkcija u privatnom sektoru.
Početkom 1990-ih srušena je diktatura na Filipinima, a Benigno je 1998. izbran za poslanika distrikta Tarlak u Poslaničkom domu filipinskog parlamenta. Ponovno je bio izabran 2001. i 2004. godine. Pošto mu je 2007. istekao mandat za poslanika, izabran je za senatora u 14. sazivu Kongresa Filipina.[3]
Nakon smrti njegove majke 2009. godine, javnost je počela zazivati Akina da se kandiduje za predsednika.[3] Akino je nakon toga objavio da se kandiduje za predsednika na izborima koji su se održali 10. maja 2010. godine.[3] Kongres Filipina ga je 9. juna proglasio pobednikom predsedničkih izbora. Benigno Akino položio je zakletvu 30. juna i isti dan započeo je njegov predsednički mandat.[3][7]
U ranim satima 24. juna 2021. godine, Akino je bio hospitalizovan u bolnicu u Kezon Sitiju nakon što je pretrpeo sračni udar tokom dijalize.[8][9] Kasnije tog dana je umro u snu od dijabetičke nefropatije.[10][11]
Izvori uredi
- ^ „Senator Benigno S. Aquino III”. Senate of the Philippines.
- ^ Quezon, Manuel L.. (2010-06-19) Trivia on Aquino and Binay. ABS-CBN News., Pristupljeno 29.1. 2013.
- ^ a b v g d đ „Official Program Aquino Inaugural (Excerpts)”.
- ^ „Addressing the President of the Philippines – Benigno S. Aquino III” (PDF). Department of Education. Arhivirano iz originala (PDF) 23. 03. 2012. g. Pristupljeno 29. 01. 2013.
- ^ „Congress final tallies”. INQUIRER.net. 8. 6. 2010. Arhivirano iz originala 22. 8. 2010. g.
- ^ „Aquino promises justice as Philippines president – Yahoo! News”. 9. 6. 2010. Arhivirano iz originala 15. 6. 2010. g.
- ^ Noynoy Aquino to take oath at the Luneta grandstand | GMA News Online. Gmanetwork.com (2010-06-15)., Pristupljeno 29.1. 2013.
- ^ „Former Philippines President Benigno 'Noynoy' Aquino dies at 61”. Japan Today. 24. 6. 2021. Arhivirano iz originala 24. 06. 2021. g. Pristupljeno 24. 6. 2021.
- ^ Ismael, Javier Joe (24. 6. 2021). „Former president Noynoy Aquino dies”. The Manila Times (na jeziku: engleski). Pristupljeno 24. 6. 2021.
- ^ Morales, Neil; Lema, Karen (24. 6. 2021). „Ex-Philippine President Benigno Aquino dies of renal failure at 61”. Reuters. Pristupljeno 24. 6. 2021.
- ^ Aguilar, Krissy (24. 6. 2021). „Ex-president Noynoy Aquino died 'peacefully in his sleep' – family”. Philippine Daily Inquirer. Arhivirano iz originala 24. 06. 2021. g. Pristupljeno 24. 6. 2021.
Spoljašnje veze uredi
- Zvanična stranica predsednika Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. jul 2012)
