Bitka kod Lenjana
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Lenjano je gradić 27 km severozapadno od Milana. 29. maja 1176. godine građani Milana i drugih italijanskih gradova potukli su nemačke vitezove pod Fridirhom I „Barbarosom“ u toku jednog od njegovih pohoda na Italiju.
| Bitka kod Lenjana | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Amos Kasioli - „Bitka kod Lenjana“ | |||||
| |||||
U čast ove pobede Đuzepe Verdi je napisao istoimenu operu.
Lombardski savez uredi
Lombardski savez je osnovan 1167. godine i bio je savez lombardskih gradova koji su se obavezali na zajedničku borbu protiv cara Fridriha I Barbarose. Lombardski gradovi su zakletvu položili kod mesta Pontida u Lombardiji.
Nakon teškog poraza vojske pape Aleksandra III u bici kod Monte Porcija maja 1176. godine protiv vojske Svetog rimskog carstva, Lombardski savez je preostala jedina legitimna sila koja je pružala otpor Fridrihu I Barbarosi i stoga je imala čvrstu podršku pape.
Situacija pred bitku uredi
Očekujući pojačanja iz Nemačke, da bi mogao da nastavi rat prekinut prethodne godine primirjem u Montebelu, Fridrih se sa delom vojske nalazio u Paviji, a jedna njegova najamnička vojska operisala je protiv Normana na jugu Italije. Kada su naišli nemački feudalci, Fridrih im je pošao u susret i dočekao ih u Komu. U svemu je bilo između 3500 do 4000 ljudi, pretežno konjanika, zajedno sa kontingentima grada Koma. Naišavši se između dve neprijateljske vojske, između one u Komu i one u Paviji, građani Milana rešili su da spreče njihovo spajanje. Sa kontingentima savezničkih gradova postavili su se kod Lenjana da bi Fridrihu I zatvorili put ka Paviji. Bilo je sve ukupno najviše 12000 ljudi, mada hroničari govore čak i 100000.
Bitka uredi
Ojačavši ipak nekako svoje snage u proleće, planirao je da izvrši napad na Milano, u nadi da će glavni štab Lige zateći nespremnim. Lombardijci su unapred bili upozoreni, i presreli su ga kod Lenjana sa silom koja je više no dvostruko nadmašivala njegovu vojsku. U prvom sudaru 500 milanskih konjanika bili su odbačeni brojčano nadmoćnijim Nemcima. Ali, pešadija se nije dala zbuniti ovim odstupanjem. Dočekala je nemačke vitezove kopljima i štitovima u čvrstom stroju koje oni nisu mogli da razbiju. U međuvremenu su naišli vitezovi Breše koji su pošli u pomoć saveznom glavnom gradu. Prihvativši prethodno milanske konjanike, udarili su zajedno s njima u bok nemačkim vitezovima koji su uzaludno naletali na pešadiju.
Vodila se žestoka bitka. Lombardijska prethodnica koja se sastojala od konjice, raštrkala se pred naletom Nemaca. Car je prešao u juriš i probio se u središte neprijateljskih položaja. Tamo se nalazila zastava Milana, postavljena na trijumfalnim kocijama - „karucio“, koju su štitili odabrani građani, zaklevši se da će braniti svoju veru do smrti. Oko njih bitka je besnela satima. Nemci su uspeli da potisnu njihove redove, ali su se raštrkane lombardijske trupe polako vraćale da nastave bitku. Konačno, carski barjaktar je bio ubijen, a sam Fridrih I zbačen sa konja. Uskoro je poraz Nemaca bio potpun. Sam Fridrih I se jedva spasio. Misleći da je sve izgubljeno, carski vojnici su bežali prema Paviji glavom bez obzira, do koje su stigli pretrpevši više gubitaka tokom bežanja nego za vreme bitke. Fridrih I, koji je bio odsečan od svoje vojske, uspeo je da izbegne zarobljavanje, krijući se nekoliko dana sve dok put do Pavije nije bio bezbedan.
Zaključak uredi
Lenjano nije bio prevelika vojnička katastrofa, ali je poražavajuće bilo to što su pobedu nad nemačkim vitezovima odneli organizovani građani na otvorenom polju.
Literatura uredi
- Vojna enciklopedija, Lenjano
- Kriston I. Arčer, Džon R. Feris, Holger H. Hervig i Timoti H. E. Travers, Svetska istorija ratovanja, Alexandria Press, Beograd, 2006. g.
