Википедија

Биће крви

историјска драма Пола Томаса Андерсона из 2007.

Biće krvi (engl. There Will Be Blood) je istorijska drama Pola Tomasa Andersona iz 2007. djelimično zasnovana na romanu „Nafta!“ Aptona Sinklera. Govori o pohlepnom čovjeku u potrazi za bogatstvom tokom procvata naftne industrije u Južnoj Kaliforniji krajem 19. i početkom 20. vijeka.

Biće krvi
Filmski poster
Izvorni naslovBioskopski poster filma
RežijaPol Tomas Anderson
ScenarioPol Tomas Anderson
Apton Sinkler (roman)
Glavne ulogeDanijel Dej-Luis
MuzikaDžoni Grinvud
Producentska
kuća		Парамаунт вантиџ (za SAD)
Мирамакс филмс (za inostranstvo)
Godina2007.
Trajanje158 minuta
ZemljaSAD
Jezikengleski
Budžet25.000.000 dolara
Veb-sajtwww.miramax.com/movie/there-will-be-blood/
IMDb veza

Glavne uloge tumače Danijel Dej-Luis i Pol Dejno. Snimanje je započelo sredinom maja 2006. u Novom Meskiku i Marfi u Teksasu, a završeno je 24. avgusta 2006. Prvo javno prikazivanje bilo je 29. septembra 2007. na Fantastik festu u Ostinu, Teksas. Film je objavljen 25. decembra 2007, u Njujorku i Los Anđelesu, a prikazivao se u određenom broju bioskopa na izabranim tržištima. Opšta distribucija počela je 25. januara 2008.

Zaradio je mnoge pohvale kritičara, kao nominacije i nagrade. Pojavio se na mnogim listama najboljih filmova godine raznih kritičara, a Danijel Dej-Luis je za svoju ulogu osvojio Oskara, nagradu BAFTA, Zlatni globus te nagrade Ceha američkih glumaca, Udruženja filmskih kritičara Njujorka i Irske filmske akademije (IFTA). Film je bio nominovan za osam Oskara, a osvojio je dva: najboljeg glavnog glumca (Dej-Luis) i fotografiju (Robert Elsvit).

Radnja uredi

  Upozorenje: Slede detalji zapleta ili kompletan opis filma!

Priča počinje 1898. kada Danijel Plejnvju (Danijel Dej-Luis), tragajući za srebrom, sasvim slučajno nabasa na naftni izvor. Nakon provjere kamenja, koja je potvrdila prisutnost nafte, Plejnvju je počinje izvlačiti i prerađivati vlastitom opremom koju je sam dizajnirao. Ubrzo se obogatio i osnovao malu kompaniju za vađenje nafte. Nakon nesreće na radu u kojoj jedan njegov radnik gubi život, Plejnvju preuzima brigu o njegovom djetetu i počinje ga odgajati kao svoje. Počinje sklapati veće poslove koristeći dječaka, kojem daje ime Ejč Vi (HV) (glumi ga Dilon Frejzer), kao svog ravnopravnog „partnera“ kako bi prikazao status i vjerodostojnost čovjeka koji drži do porodičnih vrijednosti. Do 1911. postaje jedan od najuspješnijih pronalazača nafte u Kaliforniji.

Plejnvjuu dolazi mladić Pol Sandej (glumi ga Pol Dejno) koji mu prodaje informaciju o zemljištu bogatom naftom na kojem živi njegova porodica u Malom Bostonu u Kaliforniji. Plejnvju i Ejč Vi odlaze tamo predstavljajući se kao lovci na prepelice i otkrivaju naftu kako prodire na površinu. Plejnvju pokušava da otkupi zemljište ne spominjući Polovom ocu, Ejbelu (Dejvid Vilis), naftu. Ali, Polov brat blizanac, Eli (kojeg takođe glumi Pol Dejno), zna za naftu i podiže cijenu na deset hiljada dolara koje namjerava uložiti u gradnju crkve. Plejnvju mu daje pet hiljada unaprijed i obećava drugih pet kao donaciju crkvi.

Kako bi osigurao monopol nad naftom u Malom Bostonu, Plejnvju otkupljuje prava na bušenje na mnogim susjednim zemljištima, osim jednog čijeg je vlasnika, gospodina Bendija (Hens Haus), Plejnvju ignorisao kad je Bendi zahtijevao da Plejnvju dođe na njegov posjed lično. Sa novcem od zemljišta, Eli osniva vlastitu crkvu koju naziva Crkvom Trećeg Otkrivenja, a sebe proglašava duhovnim iscjeliteljem. Plejnvju podiže samaricu, a dan prije početka bušenja, Eli zamoli da blagoslovi građevinu kako bi promovisao crkvu. Plejnvju pristaje, ali na svečanosti ignoriše Elija i pozove njegovu sestru Meri (Sidni Makalister), koja se sprijateljila sa Ejč Vijem. Bušenje počinje.

Rupa vremenom postaje toliko duboka da doseže „okean nafte“ ispod grada, ali u ekspolziji plina Ejč Vi gubi sluh. Eli odlazi na bušotinu da traži novac koji mu Plejnvju duguje, međutim, Plejnvju ga iznenada grubo napadne, vičući na njega kako je nesposoban da mu izliječi sina. Ponižen, Eli se vraća u očevu kuću, gdje je napao i pretukao svog oca zato što je prodao porodičnu zemlju po niskoj cijeni.

Jednog dana, Plejnvjuu dolazi čovjek koji tvrdi da je njegov polubrat Henri Brends (Kevin Dž. O‘Konor), i od kojeg saznaje da mu je otac mrtav. On mu povjeruje i postaje bliskiji s njim nego sa bilo kojim drugim saradnikom, povjerivši mu želju da potuče svu konkurenciju. Ejč Vi se dokopao Henrijevog dnevnika i pročitavši ga, iste noći pokušava da zapali Henrijev krevet. Plejnvju ga nakon toga šalje u školu za gluve i gubi kontakt s njim.

Plejnvjua kontaktira suparnička kompanija, Standard ojl, i nudi mu otkup zemljišta u Malom Bostonu, gde Plejnvju gubi novac na transport nafte. Agent Standard ojla međutim, čini grešku i kaže Plajnvjuu kako bi trebalo da brine za svog sina, na šta Plejnvju plane i zapreti mu smrću a zatim demonstrativno napusti sastanak. Plejnvju odlučuje sklopiti ugovor sa Junion ojlom za izgradnju naftovoda koji će voditi do obale Santa Barbare. Nakon pregleda karte, otkriva da bi naftovod morao ići preko jedinog imanja u Malom Bostonu koje on nije kupio, Bendijevog ranča. Plejnvju i Henri odlaze u izviđanje obale, zaustavivši se kod Bendijeve farme gdje susreću njegovog unuka koji im kaže kako mu je djed na putu da se vraća za nekoliko dana. Danijel i Henri nastavljaju razgledanje i planiranje rute naftovoda. Usput počinju postavljati koce, od pustinjskog dijela južne Doline San Hoakin, preko Bendijevog ranča i stepe pa sve do obale Tihog okeana.

Stigavši na obalu, Henri i Plejnvju se sastaju sa Junion oilom i sklapaju dogovor o gradnji naftovoda. Danijel se ponovno počne uzdati u Henrija, ali ubrzo počne da sumnja da Henri nije ono za šta se predstavlja. Na plaži počne testirati Henrija govoreći o obilježjima i događajima iz njihovog rodnog grada, Fond du Laka u Viskonsinu. Na povratku u Mali Boston, Plejnvju budi Henrija i uperi mu pištolj u glavu pitajući ga za njihov rodni grad. Henri priznaje da je beznačajni varalica: Danijelov pravi brat bio je Henrijev prijatelj koji je umro od tuberkuloze. Plejnvju ubiije Henrija i pokopa ga u plitkom grobu u njihovu kampu.

Sutradan Plejnvju budi Bendija koji pristaje prodati svoje zemljište za naftovod pod jednim uslovom: da se on krsti u Crkvi Trećeg Otkrivenja. Osim saznanja da je njegovo zemljište ključno za Plejnvjuov naftovod, Bendijeva prednost je i u tome što zna da je on ubio Henrija. Danijel, kojeg ne zanima religija, pristaje i pretrpi ponižavajuću inicijaciju u Elijevoj režiji. Plejnvju odlazi kod H. V.-a ali još ne zna komunicirati sa dječakom koji sada uči jezik znakova te postaje sve više zauzet svojim poslom. Osim toga, sve više počinje piti viski. Eli napušta Mali Boston kako bi postao misionar.

Priča se nastavlja 1927. godine, vjenčanjem H. V.-a i Meri Sandej. Plejnvju živi u velikom, ali praznom zdanju. Gotovo uvijek je pijan, a vrijeme provodi gađajući svoje stvari revolverom. H. V. (kojeg sada glumi Rasel Harvard) dolazi svom ocu kako bi ga pitao (preko prevodioca) da raskinu partnerstvo kako bi mogao osnovati vlastitu naftnu kompaniju u Meksiku. Vidljivo uznemiren, Plejnvju mu kaže odsječno da on zapravo nije njegov sin nego siroče pronađeno u pustinji - što je razlog zašto ne posjeduje očeve karakteristike. H. V. odvraća „Zahvaljujem Bogu što nemam ništa od tebe u sebi.“ Zatim odlazi iz prostorije dok ga Plejnvju naziva „kopiletom iz korpe“.

Nakon izvjesnog vremena, nakon ekonomske recesije, Plejnvjua u njegovoj kuglačkoj dvorani posjećuje Eli koji sada vodi veliku crkvu i pripovijeda na radiju, ali je izgubio bogatstvo i pokušava prodati Plejnvjuu prava za bušenje Bendijevog ranča koji sada pripada njemu. Plejnvju pristaje, ali pod svojim uslovom. Podvrgava Elija ponižavajućoj sceni gdje on mora priznati da je lažni prorok te proglasiti Boga praznovjerjem. Danijel mu nakon toga kaže da je nafta isušena iz zemlje od strane njegovih okolnih bušotina. Počne ismijavati Elija, a zatim ga napadne, bacajući kugle na njega i tjerajući ga preko kuglačkih staza. Na kraju filma, Plejnvju pretuče Elija na smrt čunjem za kuglanje. Sjeda pored beživotnog tijela, a njegov batler silazi niz stepenice, zovući ga. Njegova posljednja rečenica je „Gotov sam!“.

Uloge uredi

Glumac Uloga
Danijel Dej-Luis Danijel Plejnvju
Pol Dejno Pol Sandej / Eli Sandej
Dilon Frejzer H. V. Plejnvju
Kiran Hajnds Flečer Hamilton
Kevin Džejms O’Konor Henri Brends
Dejvid Vilis Ejbel Sandej
Rasel Hauard H. V. Plejnvju (stariji)

Produkcija uredi

Razvoj uredi

 
Pol Tomas Anderson sa Danijelom Dej-Luisom u Njujorku decembra 2007.

Pol Tomas Anderson je u početku radio na scenariju o dvije suprotstavljene porodice. Mučio se sa scenarijem i ubrzo shvatio da on jednostavno ne funkcioniše.[1] U Londonu je kupio primjerak romana Nafta! Aptona Sinklera te ga je odmah privukla ilustracija na omotu koja je prikazivala naftno polje u Kaliforniji.[2] Dok je čitao, Anderson se još više fascinirao romanom i adaptirao prvih 150 stranica za scenario. Nakon brojnih posjeta muzejima posvećenim raznim naftašima u Bejkersfildu shvatio je kako bi scenario trebalo da izgleda.[3] Promijenio je naslov iz „Nafta!“ u „Biće krvi“.[1] Nije spominjao ko će glumiti Plejnvjua jer je htio da projekat ostane jednostavan.[1] Napisao je originalni scenario sa Danijel Dej-Luisom u planu te je kontaktirao glumca kad je scenario bio pri kraju. Čuo je da se Dej-Luisu sviđa film Pijani od ljubavi, što ga je uvjerilo da mu da primjerak scenarija. Prema Dej-Luisu, samo to što ga je pitao da snimi film je bilo dovoljno.[4] U intervjuu za The New York Observer, glumac je opisao šta ga je privuklo projektu. Bilo je to „shvatanje da je ušao u taj svijet. Nije ga posmatrao-ušao je u njega.“[5] Rečenica u psoljednjoj sceni, „Pijem tvoj milkšejk!“ je parafraza citata senatora Novog Mekika Alberta Fola iz govora pred kongresnom istragom u dvadesetima u vezi naftnog skandala. Anderson je bio oduševljen izrazom „milkšejk“ koji se upotrebljavao kako bi se objasnio složeni tehnički proces naftne drenaže senatorima.[6]

Prema Džoan Selar, jednoj od producenata filma, bio je to težak film za finansirati jer „su studiji smatrali kako projekat nije toliko jak da postane veliki film."[2] Bile su potrebne dvije godine kako bi se prikupila finansijska sredstva.[3]

Za ulogu Plejnvjuevog sina, Anderson je tražio ljude u Los Anđelesu i Njujorku, ali je shvatio kako mu treba neko iz Teksasa ko zna da puca iz puške i ko „živi u tom svijetu“.[1] Producenti su se raspitivali po školi, a direktor je predložio Dajlona Frejzera. Umjesto da čita scene i razgovaraju sa njim, producenti su ga angažovali shvativši kako je on idealan izbor za ulogu.[1]

Kako bi formirao svoj lik, Dej-Luis je počeo sa glasom. Anderson mu je poslao snimke sa kraja 19. vijeka do 1927. i primjerak filma Blago Sijera Madre, uključujući dokumentarac o njegovom reditelju, Džonu Hjustonu, koji je izvršio veliki uticaj na Andersonov lik.[2] Prema Andersonu, bio je inspirisan činjenicom da Sijera Madre govori „o pohlepi, ambiciji, paranoji i traženju najgorih dijelova samog sebe“.[3] Dok je pisao scenario, pustio bi film prije nego što bi išao na spavanje. U proučavanju uloge, Dej-Luis je čitao pisma radnika i proučavao fotografije iz tog perioda. Osim toga, čitao je i o naftnom tajkunu Edvardu Doeniju na kojem je Sinklerova knjiga djelimično temeljena.[7]

Snimanje uredi

Snimanje je počelo u junu 2006. na ranču u Marfi u Teksasu,[3] i trajalo je tri mjeseca.[2] Snimalo se i u Los Anđelesu. Anderson je pokušao snimiti scenario po sekvencama sa većinom setova na ranču.[3] Dvije sedmice pred snimanje koje je trajalo 60 dana, Anderson je zamijenio glumca koji je igrao Elija Sandeja sa Polom Dejnom, koji je u početku angažovan za puno manju ulogu Pola Sandeja, brata koji daje Plejnvjuu tajnu o nafti na ranču Sandejevih. Profil o Dej-Luisu u Njujork Tajmsu izjavio je da se originalni glumac (Kel O’Nil) plašio Dej-Luisove žestine i navike da ostane u liku i izvan seta.[7][3] I Anderson i Dej-Luis su demantovali ovu tvrdnju[7][3], a glumac je rekao, „Apsolutno ne vjerujem da se to dogodilo zato što se bojao mene. Vjerujem da je to tako-i nadam se da sam u pravu.“ Anderson je prvi put vidio Dejnoa u Priči o Džeku i Roz te je smatrao kako bi on bio savršen za ulogu Pola Sandeja, koju je imao namjeru dati dječaku od 12 ili 13 godina. Dejno je imao samo četiri dana da se pripremi za puno veću ulogu Elija Sandeja[8], ali je istražio vremenski period u kojem je film bio smješten kao i evangelističke propovjednike.[1] Tri sedmice scena sa Sandejem i Plejnvjuom morale su biti ponovo snimljene sa Dejnom umjesto Kela O’Nila.[3] Scene enterijera u palati snimljene su u Grejston Monsionu na Beverli Hilsu u Kaliforniji., bivšem stvarnom domu Edvarda Doenija Džuniora, koji mu je poklonio otac Edvard Doeni. Scene snimljene u Grejstonu zahtijevale su pažljivu renovaciju kuglane u podrumu.

Anderson je film posvetio Robertu Altmanu koji je umro dok je on montirao film.[1]

Ovaj film je bila druga koprodukcija Paramount Vantagea i Miramax Films objavljen nakon filma Nema zemlje za starce (koji je osvojio Oskar za najbolji film).

Muzika uredi

There Will Be Blood
 
Filmska muzika: Džoni Grinvud
Izdat18. decembar 2007.
Trajanje33:15
IzdavačNonesuch Records

Anderson je bio veliki obožavatelj Rejdioheda te je bio oduševljen muzikom Džonija Grinvuda za film Bodysong. Dok je pisao scenario za Biće krvi, Anderson je čuo Grinvudov orkestarsku dionicu Popcorn Superhet Receiver i kontaktirao ga da radi sa njim. Nakon što je pristao komponovati muziku za film, Grinvud se dvoumio sa tim da li da se povuče sa projekta, ali ga je Anderson svojim entuzijazmom nagovorio da ostane.[9][10] Reditelj mu je dao primjer filma, a on se tri sedmice nakon toga vratio sa dva sata snimljene muzike u studiju Abbey Road Studios u Londonu. [11]

Grinvudova muzika je u decembru 2007. bila nominovana za Gremi nagradu u kategoriji „Najbolji album za filmski, televizijski ili drugi vizuelni medij“.[traži se izvor]

Spisak pjesama uredi

  1. „Open Spaces“ - 3:55
  2. „Future Markets“ - 2:41
  3. „Prospectors Arrive“ - 4:34
  4. „Eat Him by His Own Light“ - 2:41
  5. „Henry Plainview“ - 4:14
  6. „There Will Be Blood“ - 2:05
  7. „Oil“ - 3:06
  8. „Proven Lands“ - 1:51
  9. „HW/Hope of New Fields“ - 2:50
  10. „Stranded the Line“ - 2:21
  11. „Prospectors Quartet“ - 2:57

Premijera uredi

Kritike uredi

Prvo javno prikazivanje Biće krvi bilo je 29. septembra 2007. na Fantastik Festu u Ostinu u Teksasu. Film je u Njujorku i Los Anđelesu objavljen 26. decembra 2007, gdje je u prvom vikendu zaradio 190,739 dolara. Film se zatim 25. januara 2008. počeo prikazivati u 885 bioskopa na izabranim tržištima, ostvarivši u početnom vikendu prihod od 4,8 miliona dolara. Film je na kraju u Sjevernoj Americi zaradio 40,1 miliona dolara, a u ostatku svijeta 32,7, uz ukupni prihod od 72,9 miliona, što je uveliko nadmašilo budžet od 25 miliona dolara.[12]

Film je dobro primljen od strane kritike. Prema podacima od 12. maja 2008. na Rotten Tomatoes-u, 92% od 191 recenzije je pozitivno.[13] Na Metacritic-u, od 39 recenzija, 92% ih je pozitivno.[14]

Endru Saris je nazvao film „impresivnim dostignućem u postizanju simulirane stvarnosti prošlog vremena i prostora uz korištenje regionalnih amaterskih glumaca i statista sa pravim pokretima i zvukovima.“[15] U časopisu Premiere, Glen Keni je hvalio glumu Danijela Dej-Luisa: „Kad njegov Plejnvju dobije krila, nemilosrdni fokus glume čini junaka posebnim.“[16] Manohla Dargis je u svojoj recenziji za Njujork tajms napisala, „film je iznad svih umjetničkih djela, onaj koji natkriljuje istorijski okvir koji mu je natovaren, a njegovi užici su nepomirljivo estetski.“[17] Časopis Esquire je takođe hvalio Dej-Luisovu glumu: „najzabavnije je, premda na zastrašujući način, gledati kako taj pohlepnik postaje sve više poremećen dok se sukobljava sa Elijem Sandejom. Ali užitak je podsjetiti se, bar jednom u četiri godine, da prepredenost može biti precjenjena.“[18] Ričard Skikel u časopisu Time je hvalio Biće krvi kao „jedan od najoriginalnijih američkih filmova ikad snimljenih.“[19] Kritičar Tom Čeriti, pišući za CNN-ovu listu dest najboljih filmova godine, naziva Biće krvi jedinim „pravim remek-djelom 2007.“[20]

Skihel ga je takođe uvrstio među deset najboljih filmova godine (na devetu poziciju), nazvavši glumu Dej-Luisa „zapanjujućom“, a film „opčinjavajućom meditacijom američkog duha u svim njegovim dvosmislenostima: zloban i plemenit, bijesan i tajnovit, hipnotičan i malo više nego lud u svojim aspiracijama.“[21]

Glavni kritičar Тајмсa, Džejms Kristofer na svojoj listi najboljih filmova svih vremena iz aprila 2008. smjestio Biće krvi na drugu poziciju, iza Kazablanke.[22]

Međutim, neki kritičari nisu bili takvog mišljenja. Armond Vajt iz Njujork presa rekao je da „muzička lukavost prerušava nedoslednost priče — njenu braću, tišinu i oportunistički sadizam“, smatrajući kako je završetak filma „zbunjujući i površan“.[23] Mik LaSel iz San Francisco Chroniclea obrušio se na pohvale filma rekavši „ne treba se pretvarati kako je 'Biće krvi' remek-djelo samo zato što se Anderson iskreno trudio da on to i postane.“[24] Iako je Karla Mejer, iz Sakramento bija, dala filmu tri i po od četiri zvjezdice, nazvavši ga „remek-djelom“, rekla je da je konačni obračun između Danijela i Elija označio trenutak u kojem film Biće krvi „prestaje da bude remek-djelo i postaje jako dobar film. Ono što je bilo veliko postaje sitno, a zatim iznureno.“[traži se izvor]

Top deset liste uredi

Film se pojavio na mnogim listama najboljih filmova 2007. raznih filmskih kritičara.[25][26]

Kućna izdanja uredi

Film je 8. aprila 2008. objavljen na DVD-u. Objavljen je u izdanjima sa jednim i sa dva diska. Anderson je odbio snimiti komentar za film.[29] Potvrđeno je i objavljivanje HD-DVD izdanja, ali je kasnije otkazano zbog propasti formata. Blu-ray izdanje je objavljeno 3. juna 2008.

Nagrade i nominacije uredi

Udruženje/Nagrada Kategorija Pobjednik/nominovani Rezultat
Američki filmski institut[30] Film godine (2007) Da
Američko društvo snimatelja Najbolja fotografija Robert Elsvit Da
BAFTA[31] Najbolja fotografija Robert Elsvit Ne
Nejbolja muzika Džoni Grinvud
Najbolja scenografija Džek Fisk i Džim Erikson
Najbolji adaptirani scenario Pol Tomas Anderson
Najbolji film Danijel Lupi, Džoan Selar i Pol Tomas Anderson
Najbolji glumac Danijel Dej-Luis Da
Najbolji reditelj Pol Tomas Anderson Ne
Najbolji sporedni glumac Pol Dejno
Najbolji Zvuk Metju Vud
Ceh američkih glumaca[traži se izvor] Najbolji glumac Danijel Dej-Luis Ne
Ceh američkih producenata Producent godine Pol Tomas Anderson, Danijel Lupi i Džoan Selar Ne
Ceh američkih reditelja[32] Najbolji reditelj Pol Tomas Anderson Ne
Ceh američkih scenarista Najbolji adaptirani scenario Pol Tomas Anderson Ne
Nacionalno društvo filmskih kritičara[traži se izvor] Najbolja fotografija Robert Elsvit Da
Najbolji film
Najbolji glumac Danijel Dej-Luis
Najbolji reditelj Pol Tomas Anderson
Oskari[33] Najbolja fotografija Robert Elsvit Da
Najbolja montaža Dilan Tičenor Ne
Najbolja montaža zvuka Metju Vud
Najbolja scenografija Džek Fisk i Džim Erikson
Oskar za najbolji adaptirani scenario Pol Tomas Anderson
Najbolji glumac Danijel Dej-Luis Da
Najbolji film Ne
Najbolji reditelj Pol Tomas Anderson
Udruženje filskih kritičara Ostina[traži se izvor] Najbolja fotografija Robert Elsvit Da
Najbolja originalna muzika Džoni Grinvud
Najbolji film
Najbolji glumac Danijel Dej-Luis
Najbolji reditelj Pol Tomas Anderson
Udruženje filmskih kritičara Los Anđelesa[34] Najbolja scenografija Džek Fisk i Džim Erikson Da
Najbolji film
Najbolji glumac Danijel Dej-Luis
Najbolji reditelj Pol Tomas Anderson
Udruženje televizijskih, radijskih i internetskih filmskih kritičara[35] Najbolji glumac Danijel Dej-Luis Da
Najbolji kompozitor Džoni Grinvud
Zlatni globusi[36] Najbolji film-drama Ne
Najbolji glumac-drama Danijel Dej-Luis Da
Napomena:
Da označava osvojenu nagradu
Ne označava nominaciju

Reference u drugim medijima uredi

U medijima se često koristila naslovna fraza „Biće krvi“ („There will be blood“) kako bi se opisale teme koje nisu u vezi sa samim filmom. Fraza se pojavila i na naslovnici Њусвикаa od 18. februara 2008, a odnosila se a kontroverze u Republikanskoj stranci izazvane izborom Džona Makejna za predsjedničkog kandidata.[traži se izvor] „There Might Be Blood“ („Moglo bi biti krvi“) bio je naslov dvaju epizoda dvaju različitih televizijskih serija iz 2008, Psych[37] i Gossip Girl.[38] U seriji Good Eats Food Networka, epizoda iz juna „There Might Be Oil“, a tema te epizode bila su jestiva ulja.[39]U televizijskoj emisiji The Daily Show Comedy Centrala korišteno je nekoliko referenci na Biće krvi, uključujući segment iz juna 2008. o poplavama na Srednjem Zapadu nazvanom „There Will Be Flood“.[40] Naslovna fraza korištena je u emisiji The Colbert Report u februaru 2008, kad je voditelj Stefan Kolbert počeo lažnu svađu sa televizijskim zabavljačem Konanom O’Brajenom, vičući: „Oh there will be blood!“ („Oh, biće krvi!“).[41] U 25. sezoni kviza Džepardi pojavila se kategorija nazvana „There Will Be Blood Sausage“ (Biće krvavica).[42]

Neki ljubitelji filma vjerovali su da će se upečatljiva rečenica Danijela Plejnvjua „I drink your milkshake“ („Pijem tvoj milkšejk“) pridružiti najslavnijim citatima u istoriji popularne kulture.[43] Taj citat korišten je više puta u medijima. U 24. sezoni kviza Jeopardy, „I Drink Your Milkshake“ bio je naziv kategorije o mliječnim napicima.[44] Džon Stjuart, voditelj The Daily Showa i 80. dodjele Oskara (na kojoj je Biće krvi bio nominovan u osam kategorija), referisao se na rečenicu više puta u svojoj emisiji kao reakciju na vijesti o vađenju nafte, čak i tokom intervjua sa Tedom Kopelom[45] i Nensi Pelosi.[46] U februaru 2008, noć prije 80. dodjele Oskara, u skeču Saturday Night Livea nazvanom „I Drink Your Milkshake“, Danijel i H. V. Plejnvju putuju iz države u državu u potrazi za savršenim milkšejkom.[47] Citat je bio i inspiracija za istoimenu internet stranicu,[48] kao i za video na Jutubu nazvan „There Will Be Milkshakes“, koji je kombinacija scena iz filma i pjesme „Milkshake“ Kelis koja svira u pozadini.[49] Na Jutubu postoji stotine parodije koje su snimili obožavatelji koristeći na razne načine poznatu frazu.[50]

U epizodi Saut Parka „Breast Cancer Show Ever“ parodira se posljednja scena filma: nakon što Vendi pretuče Kertmena, priđe joj Dž. Meki joj priđe i kaže: „Wendy!“, na šta ona odgovori: „I'm finished“ („Gotova sam!“) dok Kartman leži potrbuške u lokvi krvi.[51] U segmentu Daily Showa korišten je isječak u kojem Danijel Plejnvju govori stanovnicima Malog Bostona,[52] dok The Colbert Report uključuje isječak eksplozije naftne bušotine iz filma u segmentu „Aqua Colbert“.[53]

Reference uredi

  1. ^ a b v g d đ e Stern, Marlow (10. 12. 2007). „There Will Be Blood Press Conference”. Manhattan Movie Magazine. 
  2. ^ a b v g Goodwin, Christopher (25. 11. 2007). „Daniel Day-Lewis Gives Blood, Sweat and Tears”. The Sunday Times. Pristupljeno 21. 12. 2007. 
  3. ^ a b v g d đ e ž Hirschberg, Lynn (11. 12. 2007). „The New Frontier's Man”. New York Times. Pristupljeno 31. 12. 2007. 
  4. ^ Freydkin, Donna (10. 12. 2007). „Daniel Day-Lewis has recognition in his Blood”. USA Today. Pristupljeno 21. 12. 2007. 
  5. ^ Vilkomerson, Sarah (18. 12. 2007). „P.S. I Love You Daniel Day-Lewis”. New York Observer. Arhivirano iz originala 25. 12. 2007. g. Pristupljeno 31. 12. 2007. 
  6. ^ Foundas, Scott (16. 1. 2008). „Paul Thomas Anderson: Blood, Sweat and Tears”. LA Weekly. Pristupljeno 10. 2. 2008. [mrtva veza]
  7. ^ a b v Lewis, Judith (19. 12. 2007). „Daniel Day-Lewis: The Way He Lives Now”. L.A. Weekly. Arhivirano iz originala 11. 5. 2008. g. Pristupljeno 31. 12. 2007. 
  8. ^ „National Public Radio Audio Interview”. NPR. 
  9. ^ Willman, Chris (decembar 2007). „There Will Be Music”. Entertainment Weekly. Arhivirano iz originala 31. 12. 2014. g. Pristupljeno 21. 12. 2007. 
  10. ^ Ponto, Arya (7. 9. 2007). „Jonny Greenwood scoring PTA's new film”. Just Press Play. Arhivirano iz originala 26. 9. 2007. g. Pristupljeno 21. 12. 2007. 
  11. ^ Stern, Marlow (10. 12. 2007). „There Will Be Blood Press Conference”. Manhattan Movie Magazine. 
  12. ^ „There Will Be Blood - Box Office Mojo”. Box Office Mojo. Pristupljeno 8. 4. 2008. 
  13. ^ „There Will Be Blood - Rotten Tomatoes”. Rotten Tomatoes. Pristupljeno 19. 4. 2008. 
  14. ^ „There Will Be Blood (2007): Reviews”. Metacritic. Arhivirano iz originala 08. 01. 2008. g. Pristupljeno 5. 3. 2008. 
  15. ^ Sarris, Andrew (17. 12. 2007). „Oil, Oil Everywhere!”. New York Observer. 
  16. ^ Kenny, Glenn (13. 12. 2007). „There Will Be Blood”. Premiere. Arhivirano iz originala 29. 12. 2007. g. Pristupljeno 31. 12. 2007. 
  17. ^ Dargis, Manohla (26. 12. 2007). „An American Primitive, Forged in a Crucible of Blood and Oil”. New York Times. Pristupljeno 31. 12. 2007. 
  18. ^ D'Angelo, Mike (26. 12. 2007). „One Fine Ham”. Esquire. Pristupljeno 31. 12. 2007. 
  19. ^ Schickel, Richard (24. 12. 2007). „There Will Be Blood: An American Tragedy”. Time. Arhivirano iz originala 29. 12. 2007. g. Pristupljeno 31. 12. 2007. 
  20. ^ Charity, Tom (29. 12. 2007). „Review: The best (and worst) films of 2007”. CNN. Pristupljeno 6. 1. 2008. 
  21. ^ „Schickel, Richard; “The 10 Best Movies”; time.com”. Arhivirano iz originala 03. 01. 2009. g. Pristupljeno 26. 06. 2009. 
  22. ^ Christopher, James (27. 4. 2008). „Top 100 Films”. The Times. 
  23. ^ White, Armond. „A Guilt-Soaked Epic”. New York Press. Arhivirano iz originala 8. 4. 2008. g. Pristupljeno 19. 4. 2008. 
  24. ^ LaSalle, Mick (4. 1. 2008). „Conquering the West, and getting his hands dirty in the process”. San Francisco Chronicle. Pristupljeno 19. 4. 2008. 
  25. ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj m n nj o p r s t ć u f h „Metacritic: 2007 Film Critic Top Ten Lists”. Metacritic. Arhivirano iz originala 2. 1. 2008. g. Pristupljeno 5. 1. 2008. 
  26. ^ a b v g d đ e ž z i „Movie City News”. Arhivirano iz originala 3. 1. 2008. g. Pristupljeno 24. 6. 2009. 
  27. ^ Charity, Tom (29. 12. 2007). „Review: The best (and worst) films of 2007”. CNN. Pristupljeno 6. 1. 2008. 
  28. ^ Germain, David (27. 12. 2007). „'No Country for Old Men' earns nod from AP critics”. Christy Lemire. Associated Press, preko Columbia Daily Tribunea. Arhivirano iz originala 3. 1. 2008. g. Pristupljeno 31. 12. 2007. 
  29. ^ „There Will Be No Commentary”. Awards Daily. Pristupljeno 11. 3. 2008. 
  30. ^ „No Country for Old Men, Juno named to AFI's Top 10 of year”. CBC News. 2007-12-17. Arhivirano iz originala 8. 1. 2008. g. Pristupljeno 2007-12-31. 
  31. ^ „BAFTA Film Award Winners in 2008”. British Academy of Film and Television Arts. Arhivirano iz originala 18. 1. 2008. g. Pristupljeno 2008-02-19. 
  32. ^ „Directors Guild announces nominations”. Rope of Silicon. 2007-12-20. Arhivirano iz originala 10. 1. 2008. g. Pristupljeno 2007-12-31. 
  33. ^ „Nominees - 80th Annual Academy Awards”. Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Arhivirano iz originala 23. 1. 2008. g. Pristupljeno 2008-01-22. 
  34. ^ Giles, Jeff (2007-12-10). „There Will Be Blood, No Country For Old Men Top Critics' Awards: New York, LA, Boston and D.C. scribes honor the best of 2007”. Rotten Tomatoes / IGN Entertainment, Inc. Pristupljeno 2007-12-22. 
  35. ^ „Coens land Critics' Choice Awards”. BBC News. 2008-01-08. Pristupljeno 2008-01-08. 
  36. ^ „2007 Golden Globe Nominations and Winners”. Hollywood Foreign Press Association. Arhivirano iz originala 24. 05. 2012. g. Pristupljeno 2008-02-19. 
  37. ^ „Psych: There Might Be Blood”. TV.com. Arhivirano iz originala 04. 12. 2008. g. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  38. ^ „Gossip Girl: There Might be Blood”. TV.com. Arhivirano iz originala 25. 12. 2008. g. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  39. ^ „There Will Be Oil”. Food Network. Arhivirano iz originala 30. 12. 2008. g. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  40. ^ „There Will Be Flood”. The Daily Show. 18. 7. 2008. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  41. ^ „Post-Show Ass Kicking”. Colbert Nation. 4. 2. 2008. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  42. ^ „Jeopardy! Show #5529”. J! Archive. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  43. ^ „‘I DRINK YOUR MILKSHAKE!’: A Guide to Proper Usage”. New York Magazine. 1. 8. 2008. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  44. ^ „Jeopardy! Show #5498”. J! Archive. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  45. ^ „Ted Koppel”. The Daily Show. 26. 6. 2008. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  46. ^ „Nancy Pelosi”. The Daily Show. 28. 7. 2008. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  47. ^
  48. ^ „I Drink Your Milkshake!”. IDrinkYourMilkshake.com. Arhivirano iz originala 25. 09. 2021. g. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  49. ^ „There Will Be Milkshakes”. YouTube. 13. 1. 2008. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  50. ^ „YouTube Search - I Drink Your Milkshake”. YouTube. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  51. ^ „Wendy vs. Cartman”. South Park Studios. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  52. ^ „Crude Boys”. The Daily Show. 12. 4. 2008. Pristupljeno 2. 1. 2009. 
  53. ^ „Aqua Colbert”. Colbert Nation. 20. 3. 2008. Pristupljeno 2. 1. 2009. 


Spoljašnje veze uredi

 
Biće krvi na Vikimedijinoj ostavi.


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Биће_крви&oldid=27687827”