Bliska borba
Bliska borba je tip borbe u kojoj se borci zaraćenih strana bore na malom odstojanju uz korišćenje ličnog (streljačkog) naoružanja do borbe prsa u prsa, kao i uz korišćenje ručnog naoružanja kao što su bodeži, bajoneti i mačevi. U tipičnom scenariju bliske borbe jedna strana napada vozilo, objekat ili zonu koju kontroliše druga strana čiji borci se ne povlače te zbog blizine dejstva započinje bliska borba. Ovaj vid borbe je kratkog vremenskog daha ali veoma žestok i pun nasilja, brzih odluka i najčešće ga prate veliki gubici između zaraćenih strana.
Bliska borba se koristi i od strane kriminalaca u mirnodopskim uslovima, tokom pljački i otmica gde se primenjuju posebne policijske tehnike i znanja vezana za rešavanje ovakvih situacija.
Iako se bliska borba često vezuje za borbu u urbanim uslovima ona nije njen sinonim. Borba u urbanim uslovima je krupniji poduhvat, vezan za logistiku, planiranje, veće vojne formacije i dejstva te se bliska borba za nju vezuje kao sastavni deo. Tokom bliske borbe potencijal se stavlja na manje jedinice, naoružane lakim streljačkim naoružanjem kao što su automati, jurišne puške, laki mitraljezi, pištolji i ručne bombe.
Istorija uredi
Kroz istoriju oružanih konflikata bliska borba se javljala kao uvod u borbu prsa u prsa. Prava bliska bobra se javlja sa pojavom vatrenog oružja a uzima maha sa uvođenjem automatskog oružja. Tokom Drugog svetkog rata bliska borba je bila česta pojava na Istočnom frontu, naročito tokom Staljingradske bitke. Tokom rata u Vijetnamu bliska borba se odvijala i izvan urbanih zona, u džungli i gustom rastinju. Najskoriji primeri bliske borbe se vezuju za rat u Avganistanu i Iraku.
Principi napada uredi
Detaljno planiranje uredi
U teoriji, vođa vojne formacije koja ima zadatak napada nekog vozila, objekta ili teritorije prikuplja sve dostupne podatke i informacije vezane za protivnika. U to spadaju brojnost, pozicije, naoružanje, obučenost, budnost, organizovanost itd. Pravi se generalni plan napada i zaduženja za pojedince ili čitave formacije.
Za detaljno izviđanje i planiranje koriste se razni optički i izviđački instrumenti, uređaji za nadzor i praćenje kao i grafički planovi objekata ili teritorije (kao što su mape, crteži itd.). U vojnim operacijama koriste se i bespilotne letelice a najčešće ulogu izviđanja preuzima izviđačka grupa ili cela jedinica. Policija i organi reda koriste drugačije metode i pristupe tokom izviđanja uz korišćenje naprednije optičke tehnologije, u zavisnosti od složenosti i težine zadatka. Često se izrađuju i modeli objekata u kojima jedinica određena za napad vežba i planira akciju (u primeru talačke situacije).
U vojnim operacijama detaljno izviđanje predstavlja retkost i često postoji potreba za brzim delovanjem. Pravo izviđanje dolazi od pojedinaca jedinice koja napada, uz korišćenje ličnih optičkih instrumenata. Iako se napad može odložiti planiranjem opsade ili skrivenog prilaska kroz zemlju u većini slučajeva potencira se brzo delovanje, makar to značilo i napad sa manjim snagama.
Iznenađenje uredi
Važan preduslov uspeha tokom bliske borbe je iznenađenje protivnika. Strana koja postigne iznenađenje može da zbuni, dezorganizuje ili razbije protivnika. Najbolji primeri iznenađenja tokom bliske borbe vezuju se za noćne operacije gde su vizuelne moći vojnika umanjene. Iznenađenje se koristi tokom policijskih akcija uz korišćenje posebnih vrsta naoružanja i opreme (kao što su suzavac, dimne bombe, bombe za ošamućivanje itd.).
Po pravilu napad se planira i izvodi tamo gde neprijatelj najmanje očekuje i u vreme kada je najmanje budan. Za iznenađenje se koriste druge metode kao što su diverzije, odnosno odvraćanje pažnje protivnika od mesta napada, artiljerijska i druga visokokalibarska vatra, dimne zavese itd. Jurišne snage se privlače što bliže protivniku uz oštru disciplinu kretanja i napadaju u najboljem trenutku i sa bliske pozicije, kako bi se skratilo vreme i prostor od napadača do branioca. Ovakve akcije se nazivaju prepadi ili šok-efekat. Cilj je ošamućivanje i zbunjivanje protivnika kao i nemogućnost istog da pruži adekvatan i snažan otpor.
Brzina uredi
Jedan od osnovnih i najvažnijih elemenata borbe je brzina. Brzo napredovanje i delovanje onemogućuje protivnika da na vreme uoči i preduzme mere protiv napada i samim tim smanjuje gubitke. Tokom bliske borbe brzim delovanjem neprijatelj se može zaobići, opkoliti ili napasti sa boka. Takođe brzo i odlučno delovanje utiče i na protivnički moral. Primer brze i odlučne akcije je Bitka za tvrđavu Eben-Emael 1940. godine tokom koje su nemački padobranci izvršili prepad na odlično utvrđene belgijske trupe i zauzeli tvrđavu koja se, zbog svojih utvrđenja, smatrala neuništivom.
