Bokserski klub Radnički Niš
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Bokserski klub Radnički Niš osnovan je 1947. godine kao bokserska sekcija pri Sportskom klubu Radnički. Prvi meč njegova ekipa imala je 9. februara 1948. godine, u Pirotu, protiv tada poznatog bokserskog kluba Proleter, u dvorani Narodnog pozorišta. Meč su Nišlije izgubile sa 3:7. Početak uspona BK Radničkog datira 1951. godine, kada su otpočele kvalitetne borbe za ulazak u Srpsku boksersku ligu. Između sedam najboljih ekipa, zauzeo je drugo mesto i ubrzo postao član Druge savezne lige. U tim takmičenjima najveći uspeh su imali bokseri Mitrović (muva kategorija) i Stefanović (teška), koji su pobedili sve svoje rivale. U takmičenjima sa kvalitetniim ekipama, Radnički napreduje, tako da 1952. osvaja Bokserski kup NR Srbije.
Osnivanje i razvoj uredi
U takmičenju za naziv prvaka Niškog bokserskog podsaveza 1954. osvaja prvo mesto, ubedljivo pobedivši sve svoje protivnike. Kada je ubrzo formirana Makedonsko-srpska bokserska liga, on će za sobom ostaviti sve bokserske klubove iz Srbije i Makedonije, plasiravši se na prvo mesto. Taj uspeh ponoviće i 1955. godine. U kvalifikacijama za ulazak u Prvu saveznu ligu, krajem avgusta 1955. godine, Radnički će, na Gradskom stadionu u Čairu, pred pet hiljada gledalaca, pobediti zemunsko Jedinstvo rezultatom 14 : 6. U revanšu, u Zemunu, izgubiće meč sa 9 : 11, ali se plasirati u dalja razigravanja sa pobednikom Hrvatske lige Mladošću iz Osijeka. Kad je osječka Mladost savladana, Radnički je postao niški bokserski prvoligaš.
Šampionska titula uredi
Iako novajlija 1955/56. godine Radnički zauzima drugo mesto u Prvoj saveznoj ligi, iza Vojvodine. Isti uspeh ponoviće i 1957. godine, ostavivši iza sebe Radnički Beograd, Crvenu zvezdu, Dinamo, Vojvodinu. I sledećih godina sve do 1960. Radnički je u vrhu bokserskog sporta, ne ispuštajući drugo mesto na tabeli prvoligaša. Godine 1961/1962. postaje šampion Jugoslavije u boksu. Ovaj uspeh ostvarila je ekipa boksera: Enver Mustafić, Bektaš Saćipović, Milomir Lazarević, Ljubomir Janković, Boško Stanković, Ivan Pavić, Sebastijan Harfman, Ljubomir Stefanović, Dragiša Stanković i Miša Milivojević, sa trenerom Lozanovićem na čelu.
Ubrzo posle toga trener Milibor Lozanović, sa pomoćnikom Živkom Veselinovićem, osniva boksersku školu, iz koje će izaći novi mladi šampioni, koji će narede decenije braniti boje kluba, ali i boje Jugoslavije u boksu: Saćipović, Lalović, Otović, Jović, Stanković-Čelik, Boško Stanković, Čanak i Mustafić. Njima će se pridružiti još neki zaljubljenici plemenite veštine iz drugih klubova.
Do 1961. godine na pojedinačnim prvenstvima zemlje imali su najviše uspeha bokseri Tomislav Kelava (velter kategorija, petostruki prvak Srbije i Jugoslavije), Mirko Macura (prvak Jugoslavije) i Ljuba Stefanović (teška kategorija, prvak Srbije).
Rukovodstvo kluba uredi
Na čelu kluba u godinama njegovog najvećeg uspeha bili su: Miloš Jagodić i Ljubomir Šotra, kao predsednici, Đorđe Miletić i D. Vujašković, kao potpresednici, a upravu su činili: Vlastimir Tričković, Miodrag Stevčić, Boža Stanković, Sreten Vasić, Živojin Mitić, Miloš Kocić, Miodrag Fekler, Sava Drapšin i drugi.
Literatura uredi
- Ranko Stefanović: Jubilej Bokserskog kluba Radnički – Niš 1947 – 1957, Niš, 1957,
- Živdin Todorović, Lj. Stanojević i M. Otović: BK Radnički, Niš, 1962,
