Branko Sujić
Branko Sujić je bio prvi specijalizovani izdavač knjiga iz oblasti tehnike.[1]
| Branko V. Sujić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 23. februar 1901. |
| Mesto rođenja | Zagreb,  Hrvatska |
| Datum smrti | 15. novembar 1987. (86 god.) |
| Mesto smrti | Beograd,  Republika Srbija |
| Profesija | izdavač knjiga iz oblasti tehnike |
Biografija
urediBranko Sujić je rođen je 26. februara 1901. godine, u Zagrebu.[1]
Prva četiri razreda je završio u Zagrebu, u Srpskoj osnovnoj školi. Nakon toga završio je četiri razreda niže gimnazije. Školovanje je nastavio u trgovačkoj školi. Početkom 1915. godine počeo je da radi kao knjižarsko pomoćnik kod Kuglija u Zagrebu. Do 1928. godine se usavršavao kod knjižarskih izdavaća kao što su Trpinac u Zagrebu, Jadran u Dubrovniku, Đorđević u Sarajevu. Na kraju se usavršavao Franje Baha u Beogradu.[2]
Zanimljivo je to što, iako je rođen u Zagrebu, potiče iz srpske trgovačke porodice.
Umro je 15. novrembra 1987. godine u Beogradu.[3]
Rad
urediPrvu knjižaru je otvorio 1928. godine u Beogradu. Nalazila se u Ulici kralja Aleksandra 18. U okviru te knjižare se nalazilo i povereništvo i blagajna Glasnika knjižara. Branko Sujić je bio njihov blagajnik.[2]
Početkom tridesetih godina dvadesetog veka, Branko se seli u Ulicu kralja Aleksandra 94, odmah preko puta Tehničkog fakulteta.[2]
Iskoristivši Prvi jugoslovnesko kongres primenjene hemije i tehnologije, priredio je prvu izložbu tehničke knjige na našem jeziku. Održana je u zgradi Tehničkog fakulteta, u periodu od 4. do 15. juna 1933. godine. Oko izložbe mu je mnogo pomagao inženjer Milan Pajević.[2]
Sujić je uložio veliki trud u popularizaciju tehničkih knjiga na našem jeziku. Zato je i uspeo da okupi veliki broj naših istaknuti naučnika i počne sa izdavanjem tehničke literature. Tiraži u kojima je izdavao knjige su za ono vreme bili izuzetno veliki. Minimum je bilo hiljadu primeraka, pa naviše.
Zbog ovog zalaganja zvali su ga pionirom tehničke knjige i literature.
Uspeo je da našu tehničku literaturu plasira i van granica zemlje u države kao što su Belgija, Francuska i Turska. Maja 1940. godine, taj plasman prestaje nakon što su Belgija i Fransucka okupirane.
Knjižara Branka Sujića je poslovala pod vaničnim nazivom Tehnička knjižara Branka V. Sujića. I kod nas, a i u svetu, bila je poznata po stručnoj literaturu a pogotovu po tome što je bila jedina knjižara specijalizovana za tehničku literaturu i pribor.
Dugo je bio zastupnuk i predstavnik studentskih udruženja Tehničkog fakulteta u Beogradu kao što su Udruženje studenata tehnike Usmet, Udruženje studenata građevinsketehnike Uzget kao i Udruženja studenata tehniloga sa kojima je imao ugovore.
Država mu je priznala samo radni staž koji je stekao nakon oduzimanja knjižare, 1948. godine. Zbog toga je sa 65 godina trebalo da ode u penziju sa samo 18 godina radnog staža. Sekretar Usmeta, Mijalko Todorović, je odbio da Sujiću svedoči u vezi sa priznavanjem radnog staža. Međutim, to je sve ispravljena putem suda. Beogradski knjižari su se udružili oko te i počeli spor pred sudom te im je nepravedno oduzeti staž vraćen.[3]
Bio je član Književnog udruženja Kraljevine Jugoslavije, a često i član Uprave. Aktivno je sarađivao u Knjižarskom glasniku i kao član uređivačkog odbora i kao blagajnik a i kao pisac tekstova.[3]
Napisao je niz tekstova potpisanih punim imenom ili inicijalim B. V. S. ili B. S. ili pesudonimom Knjižar. Pisao je u ime uredništva a držao je i stalnu rubriku Nekrolozi.[3]
Dela
urediSujić je izdao 27 svezaka Male dečje biblioteke. Nakon toga se posvetio tehničkim knjigama. On je tehničke knjige izdavao, popularizao i plasirao na tržište.
Sujić je redovno izdavao Katalog tehničke materije kao i Tehnički izvestitelj kako bi se zainteresovani lakše upoznali sa izdavanjem stručne tehničke materije.[3] Periodično je izdavao Uputstva i program za slušaonice Tehničkog fakulteta u Beogradu. Uputstva je izdavao za svaki od četiri odseka posebno. U katalozima i Izvestitelju navedeni su svi naslovi koje je knjižara branka Sujića objavila.
Reference
uredi- ^ a b Durković-Jakšić, Ljubomir (1979). Jugoslovensko knjižarstvo : 1918-1941. Beograd: Narodna knjiga.
- ^ a b v g Starčević, Velimir (2011). Staro srpsko knjižarstvo. Beograd: Službeni glasnik. str. 97.
- ^ a b v g d Starčević, Velimir (2011). Staro srpsko knjižarstvo. Beograd: Službeni glasnik. str. 98.
Literatura
uredi- Durković-Jakšić, Ljubomir (1979); Jugoslovensko knjižarstvo : 1918-1941; Beograd: Narodna knjiga
- Starčević, Velimir (2011); Staro srpsko knjižarstvo; Beograd: Službeni glasnik