Velimir Bajkić
Velimir Bajkić (Veliko Gradište, 1875 — Buenos Ajres, 1952) bio je srpski ekonomista.
| Velimir Bajkić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 20. februar 1875. |
| Mesto rođenja | Veliko Gradište, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 17. februar 1952. (76 god.) |
| Mesto smrti | Buenos Ajres, Argentina |
Doktorirao je ekonomiju u Minhenu. Bio je đak profesora Luja Brentana, tada poznatog liberalnog ekonomiste.
Predavao je na Pravnom fakultetu u Beogradu, bio direktor banke i trgovačke akademije, učestvovao kao stručnjak na konferenciji mira u Parizu, a u međuratnom periodu bio poslovan čovek (dosta je trgovao jajima) i vlasnik i glavni komentator časopisa Narodno blagostanje. Poštovan je kao najbolji i najuticajniji ekonomski analitičar u državi.
Po završetku II svetskog rata zabranjen mu je rad u novinarstvu. Radio je neko vreme u ministarstvu finansija, a zatim emigrirao u Argentinu.
Glavna dela: Istorija srpske trgovinske politike, (1902), Pitanje o šećeru sa gledišta ekonomske nauke (1911), Seljački kredit - fakta, misli, kritika (1928).[1]
U 2009. godini objavljeni su Bajkićevi Izabrani spisi, koje je priredio Boško Mijatović.
Reference uredi
- ^ Bajkić, Velimir. Izabrani spisi. Beograd : Službeni glasnik, 2009. str. 501—514. ISBN 978-86-519-0258-4.
