Venera-12

Venera-12 je bila sovjetska automatska naučno-istraživačka stanica (vještački satelit) namijenjena za istraživanje planete Venere. Lansirana je 14. septembra 1978.

Tok misije

Venera-12 je bila dio misije istraživanja Venere i međuplanetarnog prostora, zajedno sa aparatom Venera-11. Obje letjelice su imale orbitalni dio i dio za spuštanje, i identične instrumente. Orbitalni dio je nosio instrumente za istraživanje sunčevog vjetra, gama-zraka, ultravioletne radijacije i gustine elektrona u jonosferi Venere.

Odsjek za spuštanje je nosio niz instrumenata za istraživanje atmosfere i oblaka, termometar, mjerač pritiska i tako dalje. Ušao je u atmosferu Venere 21. decembra 1978., i trebalo mu je oko 1 sat da se meko prizemlji na površinu planete.

Rezultati su potvrdili ranija mjerenja, a uz to su nađeni dokazi o postojanju munja i grmljavine, otkriven je ugljen-monoksid na malim visinama i visok odnos argon Ar36/Ar40 hemijskog elementa. Ove rezultate je potvrdila i kapsula za spuštanje aparata Venera-11 nekoliko dana kasnije.

Osnovni podaci o letu

• Datum lansiranja: 14. septembar 1978.
• Raketa nosač: Proton sa dodatim stepenima
• Mjesto lansiranja: Tjuratam, Bajkonur
• Masa satelita (kg): ukupno 4940

Vidi još

• Venera-11
• Venera-13
• Program Venera

Spoljašnje veze

• Sovjetsko istraživanje Venere

Literatura

• NASA katalog kosmičkih letjelica, orbitalni dio
• NASA katalog kosmičkih letjelica, dio za spuštanje