Vikarni episkop budimljanski
Vikarni episkop budimljanski je nekadašnja titula koju je nosio vikarni arhijerej u Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Bila je počasna titula pomoćnom episkopu patrijarha srpskog ili mitropolita crnogorsko-primorskog.
Vikarni episkopi
urediDosadašnji nosioci ovog vikarnog episkopskog zvanja bili su:
- Nikolaj Jokanović u periodu 1938—1939, zatim je izabran ze episkopa zahumsko-hercegovačkog.
- Joanikije Lipovac, izabran 8. decembra 1939, a hirotonisan 11. februara 1940. Bio je vikarni episkop srpskog patrijarha u ovom zvanju sve dok 11. decembra 1940. nije izabran za mitropolita crnogorsko-primorskog;
- Valerijan Stefanović, izabran 11. decembra 1940, a hirotonisan 26. januara 1941. Bio je vikarni episkop srpskog patrijarha u ovom zvanju sve dok 20. maja 1947. nije izabran za episkopa šumadijskog;
- Andrej Frušić u periodu 1959—1961, zatim je izabran za episkopa banjalučkog.
- Joanikije Mićović, izabran maja 1999, a hirotonisan 3. juna 1999. Bio je vikarni episkop mitropolita crnogorsko-primorskog u ovom zvanju sve dok maja 2002. nije izabran za eparhijskog episkopa budimljansko-nikšićkog.
Eparhija budimljansko-nikšićka
urediPrva Budimljanska eparhija osnovana je 1219. kada je Sveti Sava dobio samostalnost Srpske pravoslavne crkve i osnovao prve eparhije. U 15. veku ona je uzdignuta na stepen mitropolije. Njeno sedište bilo je u manastiru Đurđevi stupovi (Berane). Nakon smrti mitropolita Gavrila (1648) ova mitropolija će u administrativnom pogledu biti ugašena skoro tri veka. Obnovljena je u zvanju vikarnih episkopa (1939—1947) da bi 1947. obnovljena kao Budimljansko-polimska eparhija sa sedištem u Bijelom Polju i opet ukinuta 1956. godine.
Opet je obnovljena u zvanju vikarnih episkopa (1999—2002). Ponovnim uspostavljanjem Eparhije budimljansko-nikšićke (2001) i izborom dotadašnjeg vikarnog episkopa budimljanskog Joanikija (Mićovića) najpre za administratora 2001, a zatim 2002. u zvanje episkopa budimljansko-nikšićkog i dodeljivanjem mu te eparhije, prestaje da postoji ovo zvanje vikarnog episkopa u Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Praktično ona je obnovljena i postoji kao samostalna eparhija, pa i njen episkop nije više vikarni.