Visente Aleksandre
Visente Aleksandre (šp. Vicente Aleixandre; Sevilja, 26. april 1898 — Madrid, 14. decembar 1984) bio je španski pesnik, dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1977. godine[1].
| Visente Aleksandre | |
|---|---|
 Visente Aleksandre | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 26. april 1898. |
| Mesto rođenja | Sevilja, Španija |
| Datum smrti | 14. decembar 1984. (86 god.) |
| Mesto smrti | Madrid, Španija |
| Obrazovanje | Univerzitet Komplutense u Madridu |
| Nagrade | Nobelova nagrada za književnost |
Biografija
urediVisente Aleksandre je rođen u Sevilji (Španija) 26. aprila 1898. godine. Detinjstvo je proveo u Malagi, a od 1909. godine je živeo u Madridu. Studirao je prava na Univerzitetu u Madridu i na Madridskoj ekonomskoj školi. Od 1925. godine potpuno se posvetio književnosti. Njegova prva zbirka poezije, Polje, objavljena je 1928. godine. Nakon te godine napisao je i objavio mnoštvo knjiga. Godine 1933. dobio je Nacionalnu književnu nagradu za delo Razaranje ili ljubav. Tokom Španskog građanskog rata (1936—1939) živeo je u republikanskoj zoni. Razboleo se i ostao u Madridu po okončanju rata, ućutkan od novih vlasti četiri godine. Godine 1944. objavio je knjigu Senka raja, držeći se podalje od političkog establišmenta. Godine 1950. postao je član Španske akademije. Njegove knjige i antologije se i dan-danas objavljuju. Švedska kraljevska akademija nagradila ga je Nobelovom nagradom za književnost za celokupno stvaralaštvo 1977. godine. Umro je u Madridu 14. decembra 1984. godine.
Stvaralaštvo
urediAleksandreova rana poezija, pisana slobodnim stihom, snažno je nadrealistička. Ona takođe slavi lepotu prirode korišćenjem simbola koji predstavljaju zemlju i more. Većina Aleksandreovih ranih pesama je ispunjena tugom. One odslikavaju njegovo osećanje da su ljudi izgubili strast i slobodan duh koji je video u prirodi. Njegove rane zbirke poezije su između ostalog Polje (1928), Razaranje ili ljubav (1933) i Strast zemlje (1935). U knjizi Senka raja (1944) njegova poezija se usredsređuje na teme kao što su prijateljstvo, bliskost i duhovno jedinstvo. Njegove kasnije knjige poezije su Istorija srca (1954) i U doba velike vlasti (1962).
Reference
uredi- ^ „Vicente Aleixandre Biographical”. The Nobel Prize. Pristupljeno 26. 1. 2019.
