Vladimir Klementis
Vladimir "Vlado" Klementis (20. septembra 1902. Tisovec - 3. decembra 1952. Prag) bio je slovački ministar, političar, pravnik, publicista, književni kritičar, autor i istaknuti član Čehoslovačke komunističke partije. U martu 1933. oženio se Lidom Patkovom, ćerkom direktora filijale Češke hipotekarne banke u Bratislavi. Komunistički poslanik postao je 1935. godine. Pre početka Drugog svetskog rata, 1938. godine, emigrirao je u Pariz. Njegova kritika Sporazuma Molotov-Ribentrop iz 1939. godine bila je u suprotnosti s politikom Čehoslovačke komunističke partije koja je bila u izgnanstvu u Moskvi i koja je pokrenula unutar-stranačku istragu koju je nadgledao Vilijam Široki (koji je u Pariz došao iz Moskve).
| vladimir klementis | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 20. septembar 1902. |
| Mesto rođenja | Tisovec,  Austrougarska |
| Datum smrti | 3. decembar 1952. (50 god.) |
| Mesto smrti | Prag,,  Čehoslovačka |
| Profesija | političar |
| Zamenik ministra spoljnih poslova | |
| Period | od 1945. |
| Ministar spoljnih poslova | |
| Period | od 1948. do 1950. |
| Prethodnik | Jan Masarik |
| Naslednik | Vilijam Široki |
Po izbijanju Drugog svetskog rata u septembru 1939. godine, Klementis je zatvoren kao poznati komunista, a kasnije je evakuisan u britanski internacioni logor. Nakon puštanja na slobodu, odlučio je da provede rat u Londonu, gde je na radiju prenosio govore pozivajući sve Slovake da se bore protiv nacista. Vrativši se 1945. godine, postao je zamenik ministra spoljnih poslova pri prvoj posleratnoj vladi. Kao predstavnik Čehoslovačke, potpisao je Povelju UN-a u San Francisku 26. juna 1945. godine. Nakon državnog udara, gde je pomagao u organizaciji, nasledio je Jana Masarika na mestu ministra spoljnih poslova. 1948. godine u svojoj novoj ulozi imao je odlučujuću ulogu u organizovanju udela Čehoslovačke u operaciji Balak pružanjem pomoći novoosnovanom izraelskom ratnom vazduhoplovstvu. 1950. godine bio je primoran da podnese ostavku usled optužbi da je „devijantan“. Potom je uhapšen i optužen za ilegalni pokušaj prelaska državnih granica, kasnije preinačen u teže krivično delo: „buržoaski nacionalista“ i učesnik u zaveri "Trockizam - Titoizam - Cionizam". Nakon što je osuđen na nameštenom suđenju Slanskom, 3. decembra 1952. godine, obešen je, zajedno sa Rudolfom Slanskim. Pepeo mu je razbacan po putu blizu Praga. Njegova supruga Lida dobila je samo dve muževe lule i duvan i otpuštena je iz zatvora.[1]
Na čuvenoj fotografiji od 21. februara 1948. (priča je opisana u Knjizi Smeha i zaborava Milana Kundere), Vladimir Klementis stoji pored Klementa Gotvalda, koji je kasnije, nakon državnog udara, postao predsednik Čehoslovačke. Kad je Vladimir Klementis 1952. godine pogubljen, izbrisan je sa fotografije (zajedno sa fotografom Karelom Hajekom).[traži se izvor]
Vidi još uredi
Reference uredi
Literatura uredi
- Margolius, Ivan (2006). Reflections of Prague: Journeys through the 20th century. London: Wiley. ISBN 0-470-02219-1. Margolius, Ivan (2006). Reflections of Prague: Journeys through the 20th century. London: Wiley. ISBN 0-470-02219-1. Margolius, Ivan (2006). Reflections of Prague: Journeys through the 20th century. London: Wiley. ISBN 0-470-02219-1.
- Biografija u Ministarstvu spoljnih poslova Češke Republike