Vladica Popović
Vladimir Vladica Popović (Zemun, 17. mart 1935 — Beograd, 10. avgust 2020) bio je jugoslovenski fudbaler i trener. Ponikao je u podmlatku Crvene zvezde. U dresu crveno-belih osvajao je četiri prvenstva Jugoslavije i tri trofeja Fudbalskog kupa Jugoslavije. Odigrao je devet utakmica (1954—1956) za mladu (dva gola), osam za „ B“ ekipu i 20 utakmica za najbolju reprezentaciju Jugoslavije.
| Vladica Popović | |||
|---|---|---|---|
 Vladica Popović | |||
| Lični podaci | |||
| Puno ime | Vladimir Popović | ||
| Nadimak | Vladica | ||
| Datum rođenja | 17. mart 1935. | ||
| Mesto rođenja | Zemun, Kraljevina Jugoslavija | ||
| Datum smrti | 10. avgust 2020. (85 god.) | ||
| Mesto smrti | Beograd, Srbija | ||
| Državljanstvo | SFRJ | ||
| Pozicija | vezni | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1953—1965 1965—1966 1966—1968 1968—1969. |
Crvena zvezda Štutgart Štutgart kikers Deportivo Kanarias |
499 2 52 |
(38) (0) (2) |
| Reprezentativna karijera | |||
| 1956—1965. | Jugoslavija | 20 | (0) |
| Trenerska karijera | |||
|
Portuges FK Deportivo Italija Independijente Santa Fe Atletiko nasional Deportivo Kali Napredak FK Trpča Deportivo Kali Peru | |||
Od 1970. posvetio se trenerskom pozivu. Prvo je radio u Venecueli, a zatim je u Kolumbiji trenirao timove Independijente Santa Fe, Atletiko nasional i Deportivo Kali. Sa svim tim ekipama je osvajao titule nacionalnog prvaka. Sa Crvenom zvezdom osvojio je titulu prvaka sveta 1991. u Tokiju, pobedivši Kolo kolo (3:0).
Igračka karijera uredi
Crvena zvezda uredi
Ponikao je u Crvenoj zvezdi, čiji je član bio od marta 1950. godine, a za prvi tim je igrao od 1953. do 1965. godine. Odigrao je 291 zvaničnu utakmicu i postigao 10 golova. Ukupno je nastupio na 499 mečeva u dresu Zvezde, po čemu je peti na večnoj listi kluba uz 38 postignutih golova u svim utakmicama. Drugi je u istoriji Zvezde po broju utakmica u Kupu (37), a šesti po broju mečeva u evrokupovima (39). Učestvovao je u osvajanju pet šampionskih titula (1956, 1957, 1959, 1960. i 1964. godine), tri Kupa (1958, 1959. i 1964) i Dunavskog kupa 1958. godine.
Vrlo brzo se ustalio u startnoj postavi Zvezde u drugom delu sezone 1953/54, kada je na deset mečeva postigao četiri gola. Gotovo u svim sezonama bio je standardan član startne postave. Poznat kao vrlo borben i korektan fudbaler, prvi put je postao šampion sa Zvezdom 1956. godine odigravši 17 utakmica u prvenstvu uz dva postignuta pogotka, oba u pobedi protiv Osijeka od 5:0. U sezoni 1956/57, Zvezda je prvi put nastupila u Kupu evropskih šampiona i stigla do polufinala, gde je zaustavljena od Fiorentine (0:1 i 0:0). Vladica je u elitnom takmičenju zabeležio pet odigranih mečeva uz jedan gol u prvoj utakmici četvrtfinala protiv CSKA iz Sofije u pobedi od 3:1. U odbrani šampionske titule učestvovao je na 24 meča uz pogodak protiv beogradskog Radničkog u trijumfu od 3:1. Naredne sezone zabeležio je pet nastupa u Kupu šampiona, a Zvezda je stigla do četvrtfinala, gde je tim Mančester Junajteda prošao u polufinale posle dva meča (1:2 i 3:3). Popović je igrao u obe utakmice protiv “Bezbijevih beba“, a meč u Beogradu je bio poslednji za neke od fudbalera engleskog tima, jer su izgubili život u avionskoj nesreći kod Minhena po povratku iz Beograda.
Vladica Popović ima osvojen i Dunavski (Mitropa) kup sa Zvezdom 1958. godine. U tom takmičenju odigrao je tri susreta. Iste godine je nastupio na svih pet duela u osvajanju Kupa, a trofejni niz je nastavljen duplom krunom 1959. godine uz 15 nastupa Zvezdinog defanzivca u prvenstvu i četiri u Kupu. Šampionska titula je odbranjena 1960. godine, a u toj sezoni je odigrao 14 ligaških utakmica. Usledile su sušne godine, da bi u sezoni 1963/64 Zvezda osvojila duplu krunu uz 24 Popovićeva meča u šampionatu i četiri u Kupu. U Kupu sajamskih gradova 1961/62, pouzani defanzivac je odigrao svih osam utakmica, a crveno-beli tim je u polufinalu zaustavila Barselona. Već sledeće sezone u istom takmičenju beogradska ekipa se revanširala Kataloncima pobedom u majstorici osmine finala u Nici od 1:0, a Vladica Popović je bio među najboljim igračima u timu.
Inostranstvo uredi
Karijeru je nastavio u Štutgartu (1965/66), gde je vrlo malo igrao, pa je prešao u redove Štutgarter Kikersa. U ovom klubu je od 1966. do 1968. godine nastupio na 52 ligaška meča uz dva pogotka. Karijeru je završio u Venecueli, gde je od 1968. do 1969. nosio dres Deportivo Kanarijasa.
Reprezentacija uredi
Odigrao je devet utakmica (1954—1956) za mladu (dva gola), osam za „ B“ ekipu (1955—1961) i 20 utakmica za najbolju reprezentaciju Jugoslavije. Debitovao je 23. decembar 1956. u prijateljskom susretu protiv Indonezije (5:1) u Džakarti, a od dresa s državnim grbom oprostio se 16. juna 1965. u susretu protiv Norveške (0:3) u Oslu.
Trenerska karijera uredi
U Južnoj Americi je izgradio trenersku karijeru. Vodio je kolumbijske klubove, Independijente Santa Fe od 1971. do 1972, Nasional iz Medeljina 1973. godine, Deportivo iz Kalija 1974. i Portugezu iz Venecuele. Dva puta je bio šampion Kolumbije, 1971. sa klubom iz Santa Fea i 1974. sa Deportivom iz Kalija, a dve titule osvojio je i sa Portugezom iz Venecuele 1975. i 1977. godine. Vodio je kruševački Napredak i Trepču, a 1980. godine postao je član stručnog štaba Crvene zvezde kao rukovodilac omladinskih timova. Još u dva navrata vodio je Deportivo Kali od 1984. do 1986. i tokom 1989. godine.
U sezoni 1991/92. preuzeo je Crvenu zvezdu posle odlaska Ljupka Petrovića. Vladica je predvodio crveno-bele do titule prvaka sveta 8. decembra 1991. u Tokiju trijumfom nad čileanskim Kolo Kolom od 3:0, a kasnije je osvojio i titulu šampiona Jugoslavije 1992. godine u ligi koju su već napustili klubovi iz Hrvatske i Slovenije, a u drugom delu sezone se nije moglo igrati ni u Bosni i Hercegovini jer su sukobi uveliko trajali. Vladica je bio i selektor reprezentacije Perua od 1992. do 1993. godine, vodio je i kolumbijski Miljonarios od 1994. do 1995. i Karakas iz Venecuele od 1998. do 1999. godine.
Preminuo je 10. avgusta 2020. godine od posledica kovida-19 u Beogradu.[1] Sahranjen je 13. avgusta 2020. godine na Novom groblju u Beogradu.
Reference uredi
Spoljašnje veze uredi
- Vladica Popović na sajtu Olympedia.org
- Vladica Popović na sajtu reprezentacija.rs
- Na današnji dan rođen Vladica Popović
- Vladica Popović: Nisam uspeo da prevarim Džaju! („Večernje novosti”, 18. jun 2017)
