Vojislav Blaznavac
Vojislav M. Petrović — Blaznavac (Beograd, 14. oktobar 1869 [1] — Beograd, 19. maj 1935 [2]) bio je srpski konjički pukovnik i komandant Kraljeve garde, sin generala Milivoja Petrovića Blaznavca (namesnik kneza Milana Obrenovića) i Katarine Konstantinović, unuke gospodara Jevrema Obrenovića.[2]
| Vojislav Blaznavac | |
|---|---|
 Pukovnik Vojislav M. Petrović Blaznavac | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Vojislav M. Petrović — Blaznavac |
| Datum rođenja | 14. oktobar 1869. |
| Mesto rođenja | Beograd,, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 19. maj 1935. (65 god.) |
| Mesto smrti | Beograd,, Kraljevina Jugoslavija. |
| Prebivalište | Beograd |
| Državljanstvo | srpsko |
| Religija | pravoslavlje |
| Obrazovanje | Vojna akademija |
| Zanimanje | vojno lice |
| Porodica | |
| Rođaci | Milivoje Blaznavac (otac) Katarina Konstantinović (majka) |
Biografija uredi
Bio je sin srpskog generala i državnika (namesnik maloletnog kneza Milana Obrenovića) Milivoja Petrovića Blaznavca (1824—1873) i Katarine Konstantinović (1848—1910), unuke gospodara Jevrema Obrenovića (1790—1856), obor-kneza Šabačke nahije, od kćerke Anke. U Beogradu je završio osnovnu školu, gimnaziju i Vojnu akademiju, u dvadesetoj klasi. [2] Kao i njegov ujak Aleksandar A. Konstantinović (1848—1914) ranije, bio je srpski konjički pukovnik i komandant Kraljeve garde. [3] [2]
Bio je oženjen Danicom Rašić (1878—1959) [4] [5], sestričinom Alekse Spasića iz Smedereva, ekonomiste, člana Napredne stranke, ministra, oženjenog udovicom grofa Petra Čarnojevića, Ružom Čarnojević, kćerkom kapetan - Miše Anastasijevića. Spasići iz Smedereva su porodica pukovnika Tatar - Jovanče Spasića, saradnika knjaza Miloša Obrenovića. Vojislav i Danica nisu ostavili potomstva. [2]
O poreklu njegove porodice, „Jasenica“ Borivoja M. Drobnjakovića (1890—1961) kaže: „Antonijevići (Gavrilovići, Nikolići), 9 k., Slava sv. Luka. Doselio se najpre Gligorije, starešina manastira Blagoveštenja, iz Nikšića (Crna Gora). Docnije on dovede brata Ristu (koji je iz Crne Gore morao bežati zbog ubistva) i naseli ga u Blaznavi. Da ga Turci ne bi pronašli promeni svoju slavu sv. Stevana i uzme da slavi sv. Luku. Rista je deda pok. Milivoju Blaznavcu, namesniku. Kraj u kome su im kuće, zove se „Trgovčića kraj“, po njihovu pretku Petru, koji je bio stočarski trgovac.“ [6] Taj predak Petar, stočarski trgovac, bio je Ristov sin i otac Milivoja Blaznavca. Ako su istinite glasine, da je njegov otac, Milivoj, bio vanbračni sin kneza Miloša Obrenovića, pored toga što je njegova majka bila unuka brata kneza Miloša, gospodara Jevrema Obrenovića (1790—1856), obor-kneza Šabačke nahije, od kćerke Anke, njegovi roditelji su u tom slučaju bili ujak i nećaka. Ako je Milivoj zaista bio Milošev vanbračni sin, onda je Vojislav bio poslednji direktni potomak po muškoj liniji, kneza Miloša Obrenovića.
Preminuo je 19. maja 1935. godine, u Beogradu, kao penzionisani konjički pukovnik. Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu. [7] [2] [5]
.
Porodično stablo uredi
| Milivoje Petrović Blaznavac (1824—1873) | ||||||||||||||||
| Vojislav M. Blaznavac (1869—1935) | ||||||||||||||||
| Aleksandar Konstantinović (1806—1853) | ||||||||||||||||
| Katarina Konstantinović (1848—1910) | ||||||||||||||||
| Anka Obrenović (1821—1868) | ||||||||||||||||
Reference uredi
- ^ Na njegovom spomeniku na novobeogradskom groblju, zapisano je da je rođen 1./14. oktobra 1869. godine.
- ^ a b v g d đ https://digitalna.nb.rs/wb/NBS/novine/politika/1935/05/20?pageIndex=00006, „Politika“, 20. maj 1935.
- ^ Milan Jovanović Stojimirović, „Siluete starog Beograda“, Beograd (1971), str. 111.
- ^ Bratislava Kostić, „Novo groblje u Beogradu“, Beograd (1999), str. 56.
- ^ a b U grobnici Blaznavca počivaju i prim. dr Sreten Krasić (1895—1980), hirurg i dr Antica Krasić (1897—1984).
- ^ https://www.poreklo.rs/2013/07/28/poreklo-prezimena-selo-blaznava-topola/
- ^ Milan Jovanović Stojimirović, „Siluete starog Beograda“, Beograd (1971).
Literatura uredi
- „Politika“, 20. maj 1935.
- M. Jovanović Stojimirović, „Siluete starog Beograda“, Beograd (1971).
- Bratislava Kostić, „Novo groblje u Beogradu“, Beograd (1999).
- „Jasenica“ Borivoj M. Drobnjaković, (1923).