Gema Avgusta
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Gema Avgusta (lat. Gemma Augustea — „Avgustova gema”) kameja je urađena od dvobojnog arapskog oniksa iz vremena Oktavijana Avgusta. Nalazi se u zbirci Umetničkog muzeja u Beču. Gema je izuzetne veličine, visina iznosi 19 cm, a širina 23 cm. Osnovu kameje čini mrkocrni donji sloj, a rezbarija je urezana u mlečnobelom, mestimično plavičastom sloju.
Reljef može predstavljati osvećenje hrama Concordia Augusta u Rimu, 9. godine p. n. e. kada je Tiberije, pobedio Dalmate. U grad je ušao u trijumfalnoj odeći, kao što je predstavljeno na gemi, da bi odmah zatim otišao u Germaniju.
Sadržaj
uredi.JPG)
Na donjem redu prikazani su rimski vojnici (brojevi 15,16,17,18) koji podižu tropeum (lat. tropeum), stub na kome visi oružje (prikazan pod brojem 19), do koga dovlače zarobljenike. Na štitu (broj 20) se nalazi znak škorpiona, u kome je rođen Tiberije, pa se pretpostavlja da je on vojskovođa čija se pobeda slavi. Verovatno je on lik u togi, koji se na gornjem prikazu sprema da siđe sa pobedničkih dvokolica (označen brojem 7). Kamen je verovatno prvobitno bio i veći, jer na levoj ivici gornjeg reda nedostaje jedna figura, muškarac koji pruža ruku. Pretpostavlja se da je predstavljao rimski Senat. Verovatno je figura uklonjena tokom srednjeg veka, kao posledica oštećenja.
Pored Tiberija je mlad čovek (broj 8), u odori vojskovođe, iza koga se vidi konj. Pretpostavlja se da bi mogao biti Tiberijev sestrić, Germanik. Pored njega, na klupi sedi Roma (2), boginja večnog grada i Avgust (1), koji podseća na Jupitera. Iznad njega je na nebu znak sazvežđa jarca (9), znamenje meseca u kome je dobio ime Avgust. Ekumena (3) drži venac iznad njegove glave, žena koja se oslanja na presto je simbol Italije (6), a čovek koji stoji pored nje mogao bi biti Okean (5), što nije pouzdano, jer je znamenje koje je držao u ruci uklonjeno, a pretpostavlja se da je bio trozubac.
Literatura
uredi- Keler, H. (1970). Rimsko carstvo. Novi Sad. str. 71—76.
