Gornja Savina isposnica
Gornja Savina isposnica pripada manastiru Studenica, udaljena je desetak kilometara od manastira i nalazi se visoko u brdima zvanim Nemanjina kula, na obroncima planine Čemerno, uzvodno uz reku Studenicu. Gornja Savina isposnica, kao i Donja Savina isposnica predstavljaju nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture.
| Gornja Savina isposnica | |
|---|---|
 Gornja Savina isposnica | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Studenica Kraljevo |
| Opština | Kraljevo |
| Vreme nastanka | 13. vek |
| Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture od velikog značaja |
| Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture |
| www | |
Istorijat i izgled uredi
Isposnicu je podigao Sveti Sava posle svog povratka sa Hilandara, u koju se povlačio za vreme postova gde se u miru i tišini molio. Po predanju, Sveti Sava upravo u isposnici piše Studenički tipik i Žitije Svetog Simeona, a srednjovekovni zapisi otkrivaju da je on u nedostupnoj klisuri ustanovio čitavu prepisivačku školu iz koje su potekle knjige ispisane srpskim jezikom i ćirilicom da pruže narodu najveće blago – prosvetu. [1]
Do Gornje Savine isposnice se stiže šumskom stazom koja u prvom delu prolazi kroz bujnu šumu i prolazeći pored Donje Savine isposnice, ona se sužava na stazu ne širu od jednog metra, koja se nalazi između litice i duboke provalije. Posle prolaska kroz drvenu kapiju, ukazuje se višespratna isposnica, koja je zalepljena na liticu, do koje vodi uska staza i drveni natkriven most. U srednjem veku most je imao ulogu da rušenjem spreči dolazak neprijatelja u isposnicu.
Omanja crkva posvećena Svetom Đorđu i kelije Gornje isposnice su zatvorene kada monaha nema u njima, osim jedne prostorije koju kriju jednostavna drvena vrata bez oznaka. Tu je Savina pećina u kojoj se svetac po predanju podvizavao i Savino bure – izvor zaštićen zidom s prozorčićem kroz koji hodočasnici dugom kutlačom zahvataju vodu koja se koristi kao lek.
Poslednji stalan žitelj isposnice je bio shijeromonah Gavrilo Milovanović, koji je proveo svoje poslednje četrdeset tri godine i tragično stradao u požaru decembra 1981. godine. [2][3]
Vidi još uredi
Izvori uredi
- ^ Studenica/Isposnica
- ^ RTS/Eko karavan-Isposnice
- ^ Tragedija u Gornjoj isposnici Svetog Save, pristupljeno 18. avgusta 2016.
Spoljašnje veze uredi
- „Gornja isposnica Sv. Save — Spomenici kulture u Srbiji”. SANU.
- Republički zavod za zaštitu spomenika kulture - Beograd
- Lista spomenika
- Republički zavod za zaštitu spomenika kulture-Beograd/Baza nepokretnih kulturnih dobara
- Tajni grad Svetog Save nad Studenicom („Večernje novosti”, 14. jun 2018)
- Gornja isposnica Sv. Save
