Grb Sofije

Grb grada Sofije je prikazan na štitu podeljenom na četiri jednaka dela. U gornjem levom uglu je prikazana slika sa novčića iz drevnog grada Serdike, a u gornjem desnom je prikazana Crkva svete Sofije, po kojoj je grad i dobio ime. U donjem levom je prikazana planina Vitoša, planina u čijem podnožju se nalazi grad, a u donjem desnom uglu je zlatni baldahin i statua Apolona Medikusa koji predstavljaju mineralne izvore oko grada. U sredini, pre njih, nalazi se mali štit, na kojem je prikazan lav u skoku, tradicionalni simbol Bugarske. Na veći štit je postavljena kruna u vidu bedema i kula, tipičan element gradske heraldike. Ispod štita prikazana je traka sa motoom grada: „Raste, ali ne stari“ (bug. Raste, no ne staree).

Grad Sofija
Detalji
Nosilac	Sofija
Usvojen	1900.
Moto	„Raste, ali ne stari“

Istorija

Prvobitno je grb Sofije napravljen 1900. godine, od strane Haralampija Tačeva, Ivana Mrkvička i Vatislava Dobruskog. Tada je knez Ferdinand i odobrio taj grb.

Vremenom su na osnovni grb dodavani novi elementi. Moto je prvi put upotrebio Haralampi Tačev 1911. godine, koji je grbu 1928. dodao i lovorove grančice. Boris Angelušev je 1940. predstavio pojednostavljenu verziju grba, na koju je 1974. Ivan Radojev stavio petokraku zvezdu i dodatno stilizovao grb. Posle demokratskih promena, u zvaničnu upotrebu je vraćena verzija grba Haralampi Tačeva iz 1928. godine.

• 
  1900—1911
• 
  1911—1928
• 
  1928—1974
• 
  1974—1991
• 
  1991

Literatura

• The Birth of the Coat of Arms, izvod iz publikacije Haralampi Tačeva, s stranica grada Sofije na internetu.