Grof Sen Žermen (fra. Comte de Saint Germain, rođen između 1681. i 1712Ekenford, 27. februar 1784) je bio evropski pustolov i avanturista koji je stekao slavu u visokom društvu Evrope, i bio poznat na većini dvorova zapadnih zemlja, zbog svojih interesa i umetnosti. Bio je književnik, alhemičar, muzičar i filozof. Jedna je od najzanimljivijih istorijskih ličnosti tog doba, tvrdio je da je besmrtan i da ima oko 500 godina,[1][2] i do danas je inspiracija mnogim književnim i filmskim likovima, a njegov rad se proučava i inspiracija je u polju teozofije. Govorio je najmanje dvanaest jezika. Navodno je tokom celog svog života izgledao kao da je u četrdestim godinama.[3]

Grof Sen Žermen
Druga imenaMarkiz Monferat, Manuel Doria, Grof Soltikof, Princ Rakoci, Ševalije Šoning
Datum rođenjaizmeđu 1691. i 1712. godine
Datum smrti27. februar 1784.
Mesto smrtiEkenburg, Vojvodstvo Šlezvig
Zanimanjemuzičar, alhemičar, diplomata

Poreklo

uredi

Imao je više imena i pseudonima Markiz od Monferata, Grof Belamar, Ševalije Šoning, Grof Veldon, Grof Soltikof, Manuel Doria, Graf Carogi i Princ Rakoci. Pred kraj života je tvrdio da je sin Ferenca II Rakocija, princa Translivanije. Ovo nije dokazano, ali bi moglo da objasni grofovo bogatstvo i obrazovanje. 1779. godine rekao je princu Karlu od Hese-Kesela da ima 88 godina, što bi značilo da je rođen 1681. godine kada je Rakoci imao petnaest godina. Sen Žermena je navodno podučavao Đovani Gaston, poslednji od Medičijevih, i veruje se da je bio student na Univerzitetu u Sijeni.

Karijera

uredi

Horas Volpol spominje da je Grof Sen Žermen bio hapšen u Engelskoj zbog špijunaže tokom jakobitskih ustanaka 1745. godine, ali je pušten bez optužbe. Kao muzičar imao je dva privatna nastupa u Londonu. Nakon Engleske zaposlio se na francuskom dvoru oko 1748. godine, gde ga je Luj XV zadužio za diplomatske misije. Putovao je u Amsterdam, u toku sedmogodišnjeg rata, a onda i u Sankt Peterburg, Berlin, Beč, Milano, Uberženvij, Zutfen, Veneciju, Livorno, Nojberg, Mantovu, Hag i Bad Švalbah. Čuveni Volter ga je nazvao "čudesnim čovekom" i rekao za njega da je "on čovek koji ne umire, i koji zna sve", bio je prijatelj i sa Mocartom, a njim je bio fasciniran i Đakomo Kazanova, koji ga je nazvao "izuzetnim i kraljem prevaranata". Preminuo je 1784. u Ekenfordu, gde je kupio napuštenu fabriku za svoje eksperimente u alhemiji od strane princa Hese-Kasela. Princ Karl je fabriku donirao kruni, i kansije je pretvorena u bolnicu.[4]

Književna dela

uredi

Dve knjige se pripsuju grofu.

  • Najsvetija trinosofija (srpsko izdanje B. Tomić, Bački Petrovac 2013)[5]
  • Trouglasti rukopis grofa Sen Žermena

Na srpskom postoji i deo priručnika Proučavanje dlana, objavljen 2001.

Muzička dela

uredi

Spisak dela koja se pripisuju grofu Sen Žermenu.

Šest sonata za dve violine

  • Op. 47 I. F major, 4/4, Molto adagio
  • Op. 48 II. B-flat major, 4/4, Allegro
  • Op. 49 III. E-flat major, 4/4, Adagio
  • Op. 50 IV. G minor, 4/4, Tempo giusto
  • Op. 51 V. G major, 4/4, Moderato
  • Op. 52 VI. A major, 3/4, Cantabile lento

Solo kompozicije za violinu

  • Op. 53 I. B-flat major, 4/4, Largo
  • Op. 54 II. E major, 4/4, Adagio
  • Op. 55 III. C minor, 4/4, Adagio
  • Op. 56 IV. E-flat major, 4/4, Adagio
  • Op. 57 V. E-flat major, 4/4, Adagio
  • Op. 58 VI. A major, 4/4, Adagio
  • Op. 59 VII. B-flat major, 4/4, Adagio

Engleske pesme

  • Op. 4 The Maid That's Made for Love and Me (O Wouldst Thou Know What Sacred Charms). E-flat major (marked B-flat major), 3/4
  • Op. 5 It Is Not that I Love You Less. F major, 3/4
  • Op. 6 Gentle Love, This Hour Befriend Me. D major, 4/4
  • Op. 7 Jove, When He Saw My Fanny's Face. D major, 3/4

Italijanske arije

  • Op. 1 IV, pp. 16–20. Senza pietà mi credi,* G major, 6/8 (marked 3/8 but there are 6 quavers to the bar)
  • Op. 2 VIII, pp. 36–39. Digli, digli,* D major, 3/4
  • Op. 3 IX, pp. 40–45. Per pieta bel Idol mio,* F major, 3/8
  • Op. 4/17 XIII, pp. 58–61. Se mai riviene, D minor, 3/4
  • Op. 8 I, pp. 1–5. Padre perdona, oh! pene, G minor, 4/4
  • Op. 9 II, pp. 6–10. Non piangete amarti, E major, 4/4
  • Op. 10 III, pp. 11–15. Intendo il tuo, F major, 4/4
  • Op. 11 V, pp. 21–26. Già, già che moria deggio, D major, 4/4
  • Op. 12 VI, pp. 27–31. Dille che l'amor mio,* E major, 4/4
  • Op. 13 VII, pp. 32–35. Mio ben ricordati, D major, 3/4
  • Op. 14 X, pp. 46–50. Non so, quel dolce moto, B major, 4/4
  • Op. 15 XI, pp. 51–55. Piango, è ver; ma non-procede, G minor, 4/4
  • Op. 16 XII, pp. 56–57. Dal labbro che t'accende, E major, 3/4
  • Op. 18 XIV, pp. 62–63. Parlerò; non-e permesso, E major, 4/4
  • Op. 19 XV, pp. 64–65. Se tutti i miei pensieri, A major, 4/4
  • Op. 20 XVI, pp. 66–67. Guadarlo, guaralo in volto, E major, 3/4
  • Op. 21 XVII, pp. 68–69. Oh Dio mancarmi, D major, 4/4
  • Op. 22 XVIII, pp. 70–71. Digli che son fedele, E major, 3/4
  • Op. 23 XIX, pp. 72–73. Pensa che sei cruda, E minor, 4/4
  • Op. 24 XX, pp. 74–75. Torna torna innocente, G major, 3/8
  • Op. 25 XXI, pp. 76–77. Un certo non-so che veggo, E major, 4/4
  • Op. 26 XXII, pp. 78–79. Guardami, guardami prima in volto, D major, 4/4
  • Op. 27 XXIII, pp. 80–81. Parto, se vuoi così, E major, 4/4
  • Op. 28 XXIV, pp. 82–83. Volga al Ciel se ti, D minor, 3/4
  • Op. 29 XXV, pp. 84–85. Guarda se in questa volta, F major, 4/4
  • Op. 30 XXVI, pp. 86–87. Quanto mai felice, D major, 3/4
  • Op. 31 XXVII, pp. 88–89. Ah che neldi'sti, D major, 4/4
  • Op. 32, XXVIII, pp. 90–91. Dopp'un tuo Sguardo, F major, 3/4
  • Op. 33 XXIX, pp. 92–93. Serberò fra' Ceppi, G major, 4/4
  • Op. 34 XXX, pp. 94–95. Figlio se più non-vivi moro, F major, 4/4
  • Op. 35 XXXI, pp. 96–98. Non ti respondo, C major, 3/4
  • Op. 36 XXXII, pp. 99–101. Povero cor perché palpito, G major, 3/4
  • Op. 37 XXXIII, pp. 102–105. Non v'è più barbaro, C minor, 3/8
  • Op. 38 XXXIV, pp. 106–108. Se de' tuoi lumi al fuoco amor, E major, 4/4
  • Op. 39 XXXV, pp. 109–111. Se tutto tosto me sdegno, E major, 4/4
  • Op. 40 XXXVI, pp. 112–115. Ai negli occhi un tel incanto, D major, 4/4 (marked 2/4 but there are 4 crotchets to the bar)
  • Op. 41 XXXVII, pp. 116–118. Come poteste de Dio, F major, 4/4
  • Op. 42 XXXVIII, pp. 119–121. Che sorte crudele, G major, 4/4
  • Op. 43 XXXIX, pp. 122–124. Se almen potesse al pianto, G minor, 4/4
  • Op. 44 XXXX, pp. 125–127. Se viver non-posso lunghi, D major, 3/8
  • Op. 45 XXXXI, pp. 128–130. Fedel faro faro cara cara, D major, 3/4
  • Op. 46 XXXXII, p. 131. Non ha ragione, F major, 4/4

Grof kao inspiracija

uredi

U teozofiji se smatra legendarnim duhovnim gospodarom drevne mudrosti, ili sveti brat i o njemu je napisano mnogo biografija spiritualnih i pseudoreligijskih dela. Mnogi mistici iz dvadesetog i dvadeset prvog veka su tvrdili da su se susreli sa njim. (Eni Basant, Miroslav Cimer i drugi) a o njemu su pisali ezoteričari poput Heleea Blavacki. U teozofiji smatra se da su sledeće istorijske ličnosti zapravo bile besmrtni Grof Sen Žermen (Kristifor Kolumbo, Fransis Bejkon, Hesiod, Merlin, Platon, Proklo, Rodžer Bejkon, Sveti Abo i drugi).

Kao inspiracija javlja se kao lik u anime seriji Kaslvanija, u seriji i romanima Tuđinka, u dečijem serijalu romana o alhemičaru Nikolasu Flamelu pisca Majkla Skota, u klasiku Fukoovo klatno, kao mistik u Pikovoj dami i mnogim drugim književnim i filmskim ostvarenjima.

Izvori

uredi
  1. ^ „Grof Sen Žermen - čovek koji nikada ne umire”. 4unsolved.com (na jeziku: engleski). 2020-03-05. Arhivirano iz originala 03. 12. 2023. g. Pristupljeno 2023-12-03. 
  2. ^ „Astrofon21 » Vladar tajne besmrtnosti Grof Sen Žermen”. astrofon21.com. Pristupljeno 2023-12-03. 
  3. ^ „Pojavljivao se nekoliko puta u istoriji i uvijek izgledao kao da ima 45 godina, a i danas niko ne zna da li je umro!”. www.Pozitivno.ba (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-12-03. 
  4. ^ „Did Count de Saint-Germaine Truly Discover Immortality?”. LiveAbout (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-12-03. 
  5. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Najsvetija trinosofija; Most holy trinosophia; La très sainte trinosophie :: COBISS+”. plus.cobiss.net (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-12-03.