Danijele da Voltera
Danijele da Voltera (ital. Daniele da Volterra, (rođen 1509. u Volteri, Toskana Italija – umro 4. aprila 1566. u Rimu) bio je italijanski slikar i vajar manirizma poznat po svojim idealizovanim figurama za koje se inspirisao u djelu Mikelanđela.
Vjeruje se da je Voltera učio slikarstvo u Sijeni kod majstora Il Sodome. Njegova freska Pravda, koju je naslikao za palatu Priori oko 1530. godine, ukazuje na uticaj Sodome. Negdje oko 1535. godine, preselio se u Rim, gdje je radio na dekoraciji vile za kardinala Agostina Trivucija koja se nalazi izvan grada. Moguće je da je proveo neko vrijeme kao učenik arhitekte vile Baldazarea Perucija, budući da neka njegova kasnija djela imitiraju Perucijev stil.
U Rimu je postao učenik i blizak prijatelj Mikelanđela. Njegov uticaj je očigledan u pretjeranoj mišićavosti i snažnim linearnim ritmovima likova u Volterinom fresko-frizu za palatu Masimi iz 1541. godine, gdje je prikazana priča o Fabiju Maksimu.
