Димњача
Fumaria officinalis, u narodu poznata i kao „Dimnjača”, zeljasta je biljka iz familije ''Papaveraceae''. Ona je najčešći vid roda Fumaria u zapadnoj i centralnoj Evropi.
| Fumaria officinalis | |
|---|---|
| |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| (nerangirano): | |
| (nerangirano): | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Rod: | |
| Vrsta: | F. officinalis
|
| Binomno ime | |
| Fumaria officinalis | |
Opis
urediDimnjača je zeljasta biljka koja raste blago uspravno i pogrbljeno, sa stabljika dugim oko 10 do 50 cm. Njeni roze cvetovi od 7 do 9 mm se pojavljuju u periodu od aprila do oktobra na severnoj hemisferi.[1] Plod biljke je orašica. On sadrži alkaloide, kalijumove soli i tanine. Takođe je glavni izvor fumarske kiseline.
Etimologija
urediNaziv „dimnjača” biljka je dobila zbog prozračne boje njenih cvetova, koja stvara privid dima.
Ova biljka je dobila i naziv Fumus Terrae (dim iz zemlje) u ranom 13. veku, a pre dve hiljade godina su Dioskor u De Materia Medica (Περὶ ὕλης ἰατρικῆς) i Plinije Stariji u Naturalis Historia zapisali da trljanje očiju listovima ili cvastima biljke izaziva suzenje očiju, kao što to čini oštar dim. Grčki naziv je kapnos (-καπνος-).[2]
Upotreba
urediTradicionalno se ova biljka smatrala dobrom za oči, kao i za uklanjanje fleka na koži. U savremenom dobu, travari je koriste za lečenje kožnih bolesti i konjunktivitisa, kao i za čišćenje bubrega. Međutim, Hauard (1987) upozorava da je Dimnjača otrovna i da je treba koristiti „samo pod nadzorom medicinskog travara”.[3]
Reference
uredi- ^ Fitter, Richard; Fitter, Alastair; Blamey, Marjorie (1974). The Wild Flowers of Britain and Northern Europe. London: Collins. str. 78. ISBN 0-00-219057-5.
- ^ The Names of Plants, Fourth Edition, Gledhill, D. (1985—2008). The Names of Plants. United Kingdom: Cambridge University Press. str. 443. ISBN 978-0-521-86645-3.
- ^ Howard, Michael. Traditional Folk Remedies (century, 1987). pp142-3.
