Dominikanski red
Dominikanski red je katolički religiozni red prosjačke braće, službeno nazvan red propovednika, a popularno prozvan dominikanci po svom osnivaču Sv. Dominiku Guzmanu, koji je ovaj red osnovao 1216. radi širenja katoličke vere.
Dominikanci su, prilagodivši se na izuzetno demokratičan način Pravilu Avgustina Hiponskog, insistirali na kontemplaciji, učenju, propovedanju, podučavanju i misionarstvu.
Njihovi vodeći teolozi su Toma Akvinski, Albert Veliki i Ekhart. Drugi red dominikanskih sestara nastao je uskoro posle Prvog reda braće. Tercijarke, članice Trećeg reda, žive u dominikanskom duhu, ili individualno ili u brojnim aktivnim zajednicama.[1]
Zvali su ih i psi Gospodnji od igre reči u svom nazivu (lat. domini canis).
Dominikanci u srpskim zemljama
urediNedugo po osnivanju reda, već tokom 13. veka, dominikanci su započeli svoju delatnost i na južnoslovenskom prostorima. U srednjovekovnim srpskim zemljama svoje aktivnosti su intenzivirali tokom 14. i 15. veka. Uticali su na razvoj verskih odnosa u srednjovekovnoj Bosni, kao i u srpskoj državi Nemanjića, a delovali su i na severnim područjima pod ugarskom vlašću.[2][3][4][5]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „Nature of the Order of the Dominican Sisters”. Catholic Encyclopedia. Pristupljeno 16. 1. 2020.
- ^ Jalimam 1992, str. 221-231.
- ^ Jalimam 1999.
- ^ Jalimam 2009.
- ^ Stojkovski 2013, str. 149-161.
Literatura
uredi- Jalimam, Salih A. (1992). „Bilješka o Dominikancima u srednjovjekovnoj Srbiji”. Istorijski časopis. 38 (1991): 221—231.
- Jalimam, Salih (1999). Djelatnost dominikanaca u srednjovjekovnoj Bosni. Tuzla: Hamidović.
- Jalimam, Salih (2009). Dominikanci u Bosni u srednjem vijeku. Tuzla: Bosanska riječ.
- Stojkovski, Boris (2013). „Avgustinci i dominikanci u srednjovekovnom Sremu” (PDF). Srednjovekovna naselja na tlu Vojvodine: Istorijski događaji i procesi. Sremska Mitrovica: Istorijski arhiv Srem. str. 149—161.
