Edvard Tejtum
Edvard Lori Tejtum (engl. Edward Tatum; Bolder, 14. decembar 1909 — Njujork, 5. novembar 1975) je bio američki genetičar i dobitnik Nobelove nagrade za medicinu 1958. sa Džordžom Bidlom za otkriće da geni kontrolišu pojedinačne korake u metabolizmu.
| Edvard Tejtum | |
|---|---|
 Edvard Tejtum | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 14. decembar 1909. |
| Mesto rođenja | Bolder, Sjedinjene Američke Države |
| Datum smrti | 5. novembar 1975. (65 god.) |
| Mesto smrti | Njujork, Sjedinjene Američke Države |
| Naučni rad | |
| Polje | Genetika |
| Institucija | Univerzitet Stanford Univerzitet Jejl |
| Akademija | Univerzitet u Čikagu Univerzitet Viskonsina u Medisonu |
| Učenici | Džošua Lederberg Kerolin Slejman Ester Lederberg |
| Poznat po | Genska regulacija biohemijskih događaja unutar ćelija |
| Nagrade | Nobelova nagrada za fiziologiju ili medicinu |
Biografija
urediTejtum je rođen 14. decembra 1909. u Bolderu. Studirao je na Univerzitetu u Čikagu dve godine,[1] nakon čega je prešao na Univerzitet Viskonsina u Medisonu gde je diplomirao 1931. i doktorirao 1934.[2] Od 1937. godine je radio na Univerzitetu Stanford gde je započeo saradnju sa Džordžom Bidlom. Godine 1945. se prebacio na Univerzitet Jejl gde je bio mentor Džošui Lederbergu. Vratio se na Univerzitet Stanford 1948, a zatim se pridružio Univerzitetu Rokfeler 1957.
Godine 1958. je sa Bidlom dobio Nobelovu nagradu za medicinu, za otkriće da geni kontrolišu pojedinačne korake u metabolizmu. Izlagali su Neurospora crassa rendgenskim zracima izazvavši mutacije koje su u nizu eksperimenata pokazale promene u specifičnim enzimima uključenim u metaboličke puteve. Ovi eksperimenti, objavljeni 1941. godine, su ih naveli da definišu direktnu vezu između gena i enzimskih reakcija, poznatu kao hipoteza „jedan gen, jedan enzim”.
Nakon nobelovanja, Tejtum je nastavio da proučava genetiku bakterija. Aktivno područje istraživanja mu je bilo razumevanje osnova biosinteze triptofana u ešerihiji koli. Kasnije su Tejtum i Lederberg pokazali da ešerihija koli može deliti genetske informacije putem rekombinacije. Preminuo je 5. novembra 1975. u Njujorku od srčane insuficijencije komplikovane hroničnim emfizemom.
Reference
uredi- ^ McMurray, Emily J.; Kosek, Jane Kelly; Valade, Roger M. (1995). Notable Twentieth-century Scientists: S-Z
. Gale Research. str. 1970. ISBN 0810391856.
- ^ „Edward Tatum - Biographical”. www.nobelprize.org. Pristupljeno 2018-03-03.
Literatura
uredi- Lederberg, Joshua (1990). „Edward Lawrie Tatum 1909—1975” (PDF). Biographical Memoirs. National Academy Press. 59.
- Nobel Lectures, Physiology or Medicine 1942–1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964
