Elba (ostrvo)
Elba (lat. Ilva) je italijansko ostrvo u Tirenskom moru. Pripada regiji Toskani i okrugu Livorno, a nalazi se 20 km od obale. To je najveće ostrvo u Toskanskom arhipelagu i treće po veličini italijansko ostrvo posle Sicilije i Sardinije. Zajedno s ostalim ostrvima u tom arhipelagu deo je NP Toskanski arhipelag Parco nazionale Arcipelago Toscano. Oko 50 km zapadno od ostrva nalazi se francusko ostrvo Korzika.
 | |
  Elba | |
| Geografija | |
|---|---|
| Koordinate | 42° 45′ 43″ S; 10° 14′ 27″ I / 42.76183° S; 10.24083° I |
| Površina | 224 km2 |
| Obala | 147 km |
| Visina | 1.018 m |
| Administracija | |
ITA | |
Površina ostrva je 224 km². a dužina obale je oko 147 km. Dugo je 29 km, a široko 18,5 km. Ima razuđenu obalu i dosta je brdovito. Najviši vrh je Monte Kapane visok 1019 metara. Pokriven je makijom, maslinama, voćnjacima i vinogradima. U istočnom delu ostrva ima železne rude, a u manjim količinama cinkove rude, mermera i sumpora. U privredi ostrva sve veću važnost dobija turizam. Mediteranska klima vlada svuda na ostrvu, osim na Monte Kapanu gde su zime umereno hladne. Padavine su najčešće u jesen. Ostrvo se sastoji od osam opština koje su deo toskanske pokrajine Livorno. Najveće naselje na ostrvu je Portoferajo.
Istorija uredi
Ostrvo je pripadalo Etrurcima i Sirakužanima u 5. veku p. n. e, Rimljanima, Langobardima u 7. veku, Pizi, Đenovi od 11. do 14. veka, prinčevima od Piombina (od 1399), Španiji (od kraja 16. veka, a Francuzima 1799. Ovde je nakon abdikacije 1814. godine bio prognan Napoleon I do kraja februara 1815, kada se vratio u Francusku.
Bečkim kongresom ostrvo je dato Velikom vojvodstvu Toskane, a 1860. godine, postao je deo ujedinjene Kraljevine Italije.
Francuske snage iskrcale su se na ostrvo 17. juna 1944, oslobađajući ga od Nemaca.
Spoljašnje veze uredi
- Ostrvo Elba - Informaciji o ostrvu Elbi.
- Elba Geology Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. septembar 2007) Geologija Elbe.
- Ostrvo Alba na Google Maps