Elen Kej
Elen Karolina Sofija Kej (šved. Ellen Karolina Sofia Key; Sundsholm, 11. decembar 1849 — Strand, 25. april 1926) je bila švedska javna radnica i pedagog, poznata feministkinja i spisateljica, čija djela obuhvataju porodični život, etiku i obrazovanje.
Elen Kej | |
|---|---|
_-_Nordiska_Museet_-_NMA.0055617.jpg) Elen Kej | |
| Puno ime | Elen Karolina Sofija Kej |
| Datum rođenja | 11. decembar 1849. |
| Mesto rođenja | Sundsholm, Švedska |
| Datum smrti | 25. april 1926. (76 god.) |
| Mesto smrti | Strand, Norveška |
| Supružnik | nema vrednosti |
| Roditelji | Emil Key Sofia Ottiliana Posse |
Biografija i rad uredi
Elen Kej je rođena 1849. godine u južnoj Švedskoj. Otac joj je bio istaknuti političar (šef Demokratske stranke u švedskom parlamentu[1]), pristalica društvenih pogleda Žana Žaka Rusoa. Bila je dugo lični očev sekretar. Srela je mnoge znamenite ljude Švedske i ostalih nordijskih zemalja. Širila je svoje vidike i u neposrednim susretima sa ljudima, ali i odgovarajućom literaturom. Govorila je nekoliko jezika[1].
Rano se zainteresovala za prava žena i feministički pokret, i smatrana je jednom od istaknutih feministkinja svog vremena. Kao odlučnu protivnicu nekih od tada osnovnih zahteva feminizma, zbog nekih konzervativnih pogleda na žene, neki su je smatrali i za antifeministkinju u isto vrijeme. U toj oblasti poznato je njeno djelo „Zloupotreba ženske snage“ iz 1895. godine. Boreći se za prava i pomoć ženama „nižih klasa“, osnovala je i rukovodila jednim radničkim zavodom u Stokholmu.
Godine 1880. zaposlila se kao nastavnik istorije i književnosti u jednoj višoj ženskoj školi. Od tog trenutka počela je vema aktivno da se bori i za „prava djeteta“, njihovo „prirodno vaspitanje“ i „novu školu“. Smatrala je da je borba za prava žena neodvojiva od borbe za prava djeteta, i da prava jednog uslovljavaju prava drugog. To je došlo do izražaja u njenom glavnom djelu iz 1900. godine „Vijek djeteta“.
Kej je odrasla u strogom hrišćanskom domaćinstvu, ali dok je odrastala počela je da preispituje svoje stavove. Od 1879. godine je počela da izučava djela Darvina, Spensera i Hakslija. U jesen iste godine se i susrela sa Hakslijem i Hekelom, njemačkim biologom i filozofom, u Londonu. Snažan uticaj na njene stavove i rad imala je teorija evolucije, u koju je počela da vjeruje.
Djela uredi
Glavno djelo Elen Kej, „Vijek djeteta“, simbolično objavljeno 1900. godine, je najobimnije i najcjelovitije. U njemu je izložila svoje društveno-pedagoške poglede. Djelo je, inače, posvećeno „svim roditeljima koji se, u novom vijeku, nadaju da će stvoriti novog čovjeka“.
Na srpski jezik nije preveden „Vijek djeteta“ u potpunosti. Samo dvije publikacije postoje, objavljene u obliku zasebnih knjiga, koje sadrže osnovna poglavlja (u tim prevodima to nije naznačeno), pod nazivima „O vaspitanju djeteta u školi“, koja sadrži prevedena tri poglavlja iz „Vijeka djeteta“ („Duševna ubijstva u školi“, „Škola budućnosti“ i „Nastava u religiji“) i „O vaspitanju djeteta kod kuće“, koja sadrži dva potpoglavlja („Vaspitanje“ i „Bez doma“). Naslovi svih osam poglavlja ovog djela slijede[1]:
- Pravo djece da biraju svoje roditelje
- Nerođeno pokoljenje i ženski rad
- Vaspitanje
- Odvojenost od kuće i porodice
- Duševna ubijstva u školi
- Škola budućnosti
- Nastava u religiji i
- Dječji rad i dječje prestupništvo
Pored djelimičnog prevoda ovog njenog vjerovatno najbitnijeg djela, na srpski jezik su prevedene još neke knjige Elene Kej:
Izvori uredi
- ^ a b v Nikola Potkonjak, „XX vek: Ni »vek deteta« ni vek pedagogije. Ima nade... XXI vek“
- ^ U izdanju „Savić i komp.“, Beograd 1914. godine
- ^ U izdanju C. B. Cvijanovića, Beograd 1919. godine
- ^ U izdanju J. Đ. Đurđevića, Beograd-Sarajevo 1923. godine
- ^ Štampano u okviru „Seksualne biblioteke“ u Beogradu, bez navedene godine izdanja
Spoljašnje veze uredi
- Rad Elen Kej u okviru projekta „Gutenberg“ (jezik: engleski)
