Ervin Mesaroš (mađ. Mészáros Ervin) je bio mađarski mačevalac, olimpijac, čija je specijalnost bila sablja.[1] Učestvovao je na Letnjim olimpijskim igrama 1912. godine održane u Stokholmu, Šbedska gde je osvojio je zlatnu i bronzanu medalju u disciplini sablja.[2]

Ervin Mesaroš
(Mészáros Ervin)
Lični podaci
Datum rođenja(1877-04-02)2. april 1877.
Mesto rođenjaBudimpešta, Kraljevina Ugarska, Austrougarska
Datum smrti21. maj 1940.(1940-05-21) (63 god.)
Mesto smrtiBudimpešta, Kraljevina Mađarska
Državljanstvo Mađarska
Sportske informacije
SportMačevanje
Sablja
KlubMAK
Nagrade i medalje
Mačevanje

K. Ugarska

Olimpijske igre
Zlatna medalja — prvo mesto 1912. Stokholm Sablja, ekipno
Bronzana medalja — treće mesto 1912. Stokholm Sablja, pojedinačno
Prvenstvo Mađarske
Zlatna medalja — prvo mesto Prvenstvo Mađarske 1900. Floret, pojedinačno
Zlatna medalja — prvo mesto Prvenstvo Mađarske 1902. Floret, pojedinačno
Zlatna medalja — prvo mesto Prvenstvo Mađarske 1903. Floret, pojedinačno
Zlatna medalja — prvo mesto Prvenstvo Mađarske 1904. Floret, pojedinačno

Biografija

uredi

Mesaroš je bio mačevalac budimpeštanskog kluba Mađarski AK od 1894. do 1927. godine. Takmičio se i u mačevanju i floretu, ali je postigao najbolje međunarodne rezultate u mačevanju, disiplini sablja. Sa devetnaest godina pobedio je na milenijumskom takmičenju u mačevima održanom u Budimpešti 1896. godine. Nije mogao da se takmiči na Olimpijskim igrama 1904. i 1908. jer bečko vojno ministarstvo nije dozvolilo oficirima monarhije da se takmiče u mađarskim bojama. Bio je u mađarskoj mačevalačkoj reprezentaciji od 1912. do 1926. godine. Na Letnjim olimpijskim igrama 1912. u Stokholmu, bio je član mađarske reprezentacije mačevanjem u sastavu Laslo Berti, Deže Feldes, Jene Fuks, Gerde Oskar, Ervin Mesaroš, Zoltan Šenker, Peter Torkner i Lajoš Verkner. Osvojio je bronzanu medalju u pojedinačnoj konkurenciji mačevima na Olimpijskim igrama, iza Jenoa Fuksa i Bele Bekešija. Godine 1925. zauzeo je četvrto mesto na Evropskom prvenstvu u Ostendeu.[3]

Tokom svoje sportske karijere studirao je pravo na Univerzitetu u Budimpešti, a nakon završenog kursa za oficire, služio je u Kraljevskoj mađarskoj vojsci. Njegov najviši čin bio je kapetan Honveda. Bio je počasni član Upravnog odbora Mađarskog mačevalačkog saveza.[3]

Njegovi sportski rezultati

uredi
  • u mačevanju:
    • Olimpijski šampion (ekipno: 1912)
    • Olimpijsko 3. mesto (pojedinačno: 1912.)
    • Evropsko prvenstvo 4. mesto (pojedinačno: 1925.)
    • Prvenstvo Mađarske: 9. (1921), 4. (1925)
  • u floretu:
    • četvorostruki šampion Mađarske (1900, 1902, 1903, 1904)

Reference

uredi
  1. ^ „Ervin Mesaroš”. Olympedia. Pristupljeno 21. 5. 2021. 
  2. ^ „Rezultati Ervina Mesaroša na olimpijadi”. sports-reference.com. Arhivirano iz originala 17. 4. 2020. g. Pristupljeno 11. 4. 2010. 
  3. ^ a b Biografija Ervina Mesaroša

Spoljašnje veze

uredi