ŽFK Arsenal
Ženski fudbalski klub Arsenal (engl. Arsenal Women Football Club) je polu-amaterski klub koji je osnovan 1987. godine i tesno je povezan sa muškim fudbalskim klubom, iako mu direktno ne pripada. Osnivač kluba je Vik Atkers, koji je bio i glavni trener sve do penzionisanja 2009. godine.[1] Trenutni trener ekipe je Džo Montemuro.
| Arsenal | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Puno ime | Arsenal Women Football Club | |||
| Nadimak | Tobdžije (The Gunners) | |||
| Osnovan | 1987. god. | |||
| Stadion | Medou park, Borhemvud, Hartfordšir | |||
| Kapacitet | 4.502 | |||
| Menadžer |  Jonas Ejdeval | |||
| Liga | Superliga Engleske | |||
| 2020/21. | Superliga Engleske, 3. | |||
| ||||
Najuspešniji su klub u istoriji ženskog engleskog fudbala. Jedini su engleski klub koji je osvojio Ligu šampiona za žene u sezoni 2006/07. godine, čime je FK Arsenal postao prvi klub koji je kako u muškom, tako i u ženskom fudbalu osvojio evropski trofej.[2]
Uspesi uredi
Nacionalni uspesi uredi
1993, 2001, 2007, i 2009. klub je uspeo da osvoji tripl krunu - Žensku premijer ligu, FA ženski kup i Ženski liga kup. Završno sa 2013, Arsenalove dame su osvojile FA ženski kup dvanaest puta, dok im je Ženski liga kup pripao deset puta.[2] Prvakinje ligaškog dela takmičenja, najjačeg za žene u Engleskoj, bile su ukupno četrnaest puta (dvanaest puta prvakinje Ženske premijer lige i dva puta prvakinje Ženske super lige, koja je zamenila Premijer ligu kao najjače takmičenje).[2] Ovim su takođe postavile i ligaški rekord u obe lige. Zapažena je ostala ligaška serija pobeda koju su dame imale od 7. februara 2002. do 29. marta 2009. sa 108 uzastopnih pobeda, dok je ŽFK Everton nije prekinuo pobedom od 3:0.[3] Ova serija pobeda je ostala zapamćena kao jedna od najdužih u istoriji svetskog fudbala.
ŽFK Arsenal u Evropi uredi
Arsenalove dame su do sada sedam puta predstavljale boje Engleske u UEFA Ligi šampiona za žene (ranije UEFA Ženski kup). Od toga su u dva navrata stizale do polufinala (2003. i 2005). 2003. su ubedljivo izgubile od danskog prvaka Fortune Jering, dok su 2005. za malo pobedile, izgubivši od švedskog prvaka Djurgarden Damenfutbola i to remijem 1:1 u gostima, ali porazom 0:1 kući. Sezona 2006/07 je do sada najuspešnija u istoriji kluba. Ne samo da su dame u toj sezoni osvojile sva tri domaća trofeja, već su u finalu UEFA Lige šampiona za žene pobedile švedskog šampiona Umeo IK damfutbol i kao prvi engleski ženski fudbalski klub osvojile ovo takmičenje.
Trenutni sastav uredi
Ažurirano: 12. novembar 2018.[4][5]
|
|
Stadion uredi
Ekipa svoje utakmice igra na Midov parku (4,502 mesta), a takođe ima pravo da jednom godišnje odigra jedan meč na Emirejts stadionu.[6]
Reference uredi
- ^ Anna Kessel on Arsenal, the No 1 ladies football team | Football | The Observer
- ^ a b v „Women's Honours”. arsenal.com. Pristupljeno 19. 11. 2018.
- ^ „Everton beendet Arsenals Traumserie” (na jeziku: nemački). Arhivirano iz originala 20. 11. 2018. g. Pristupljeno 14. 11. 2018.
- ^ „Women”. Arsenal.com. Pristupljeno 14. 11. 2018.
- ^ „Statistics”. Arsenal.com. Pristupljeno 14. 11. 2018.
- ^ „Get to Boreham Wood”. Arsenal F.C. Pristupljeno 7. 9. 2008.
