Zastavnik

Zastavnik je u Vojsci Srbije i u nekim svetskim armijama jedan od najviših podoficirskih činova. Namenjen je za više dužnosti podoficira, prvenstveno u komandama i ustanovama, kao i za neke komandne dužnosti (za dužnosti komandira odeljenja i eventualno komandira voda). U čin zastavnika može biti unapređen stariji vodnik prve klase kada, pored ostalih uslova, provede u činu najmanje 5 godina i završi odgovarajuće specijalističke kurseve. Osim u Kopnenoj vojsci i Vazduhoplovstvu i protivvazdušnoj odbrani koristi se i u Rečnoj flotili Vojske Srbije.

Oznaka čina zastavnika Kopnene vojske u Vojsci Srbije

Oznaka čina zastavnika Vazduhoplovstva i protivvazdušne odbrane u Vojsci Srbije

Oznaka čina zastavnika Rečne flotile u Vojsci Srbije

Pojam zastavnika potiče iz vremena kada su vojnici tokom bitaka, ali i u miru, nosili zastave svoje zemlje ili jedinice. Ti vojnici nazivani su zastavnicima. Vremenom, u nekim armijama sveta uveden je u stalnu upotrebu. Tako se u istorijskim spisima u ruskoj „novoj armiji“ Petra Velikog pojavljuje još početkom XVIII veka kao najniži oficirski čin. Do XIX veka čin praporčika (rus. Praporщik, od slovenske reči prapor, zastava) dobijali su stariji podoficiri ruske carske armije nakon njihovog penzionisanja, kao i oficiri rezervisti i dobrovoljci koji nisu imali ranijeg vojnog iskustva. Ovaj čin je i danas u upotrebi u ruskoj armiji i armijama zemalja bivšeg SSSR-a.

Na prostorima bivše Jugoslavije pojavljuje se tokom Narodnooslobodilačkog rata kada je u NOV i POJ uveden 1. maja 1943. godine kao prvi oficirski čin. Od 1952. godine, u Jugoslovenskoj narodnoj armiji čin zastavnika je najviši podoficirski čin (čin mlađeg oficira) sve dok 1974. nije u upotrebu uveden i čin zastavnika prve klase.