Zastavnik
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Zastavnik je u Vojsci Srbije i u nekim svetskim armijama jedan od najviših podoficirskih činova. Namenjen je za više dužnosti podoficira, prvenstveno u komandama i ustanovama, kao i za neke komandne dužnosti (za dužnosti komandira odeljenja i eventualno komandira voda). U čin zastavnika može biti unapređen stariji vodnik prve klase kada, pored ostalih uslova, provede u činu najmanje 5 godina i završi odgovarajuće specijalističke kurseve. Osim u Kopnenoj vojsci i Vazduhoplovstvu i protivvazdušnoj odbrani koristi se i u Rečnoj flotili Vojske Srbije.
Pojam zastavnika potiče iz vremena kada su vojnici tokom bitaka, ali i u miru, nosili zastave svoje zemlje ili jedinice. Ti vojnici nazivani su zastavnicima. Vremenom, u nekim armijama sveta uveden je u stalnu upotrebu. Tako se u istorijskim spisima u ruskoj „novoj armiji“ Petra Velikog pojavljuje još početkom XVIII veka kao najniži oficirski čin. Do XIX veka čin praporčika (rus. Praporщik, od slovenske reči prapor, zastava) dobijali su stariji podoficiri ruske carske armije nakon njihovog penzionisanja, kao i oficiri rezervisti i dobrovoljci koji nisu imali ranijeg vojnog iskustva. Ovaj čin je i danas u upotrebi u ruskoj armiji i armijama zemalja bivšeg SSSR-a.
U srpskoj vojsci prvi put je uveden reformom vojnog zakona iz 1898. godine. Srpska vojska je imala tada zastavnika koliko i pukova. Nakon 1904. godine čin se ukida. U vojsci Kraljevine Jugoslavije nije postojao a ponovo se pojavljuje tokom Narodnooslobodilačkog rata kada je u NOV i POJ uveden 1. maja 1943. godine kao prvi oficirski čin. Od 1952. godine, u Jugoslovenskoj narodnoj armiji čin zastavnika je najviši podoficirski čin (čin mlađeg oficira) sve dok 1974. nije u upotrebu uveden i čin zastavnika prve klase.
Galerija
uredi-
Zastavnik
Vojske Kr. Srbije
(1898—1904) -
Zastavnik
JNA
(1951—1982) -
Zastavnik
policije Srbije
(1992—2002)
Vidi još
urediLiteratura
uredi- Vojna enciklopedija, Vojnoizdavački zavod, Beograd, 1981.